Ο αρχηγός που θα κυβερνούσε τη χώρα λέγοντας πολιτικές αστειότητες δεν είναι ο πρώτος καταδικασμένος του ΣΥΡΙΖΑ και ίσως ούτε και ο τελευταίος. Τα «σκήπτρα» κρατά πάντοτε ο 13-0 Ν. Παππάς, ακολουθούμενος από τον Δ. Παπαγγελόπουλο, οι οποίοι είναι αμετάκλητα καταδικασμένοι από ανώτατο δικαστήριο. Ακολουθεί ο Π. Πολάκης, με τελευταία καταδίκη του αυτήν σε 12 μήνες φυλάκισης με αναστολή για συκοφαντική δυσφήμηση. Χθες η αρμόδια επιτροπή της Βουλής αποφάσισε την άρση της βουλευτικής ασυλίας -πάλι- του Π. Πολάκη, για τη μήνυση που έχει κάνει εναντίον του η Αθ. Λινού, και της Ελ. Ακρίτα, λόγω της μήνυσης που έχει καταθέσει εναντίον της ο Γ. Γεραπετρίτης για τους άθλιους και αναπόδεικτους υπαινιγμούς που έχει κάνει εναντίον του για την υπόθεση του παιδοβιαστή Μίχου.

Η άρση της ασυλίας τους -δεδομένου των κομμάτων που την ψήφισαν- θεωρείται δεδομένη στην Ολομέλεια της Βουλής και συνεπακόλουθα θα βρεθούν και πάλι στο σκαμνί του κατηγορουμένου. Αρα ο κατάλογος είναι ανοικτός…

Πέραν των χαρακτηρολογικών στοιχείων που προκύπτουν για άλλοτε κατόχους του «ηθικού πλεονεκτήματος», ανακύπτουν κι άλλα ζητήματα. Η τοξικότητά τους, η εχθροπάθειά τους, οι δολοφονίες χαρακτήρων που επιχειρούν συστηματικά ευτυχώς δεν είναι άνευ κόστους σε μια στοιχειωδώς ευνομούμενη Πολιτεία. Μπορεί να πέρασαν αρκετά χρόνια που αυτή η πολιτικά αλήτικη συμπεριφορά δεν είχε και ποινικό καταλογισμό -αλλά μόνο πολιτικό-, αλλά ήρθε η ώρα οι «τζάμπα μάγκες» και οι «πολυτελείς μάγκισσες» να τεθούν προ των ποινικών ευθυνών, που δημιουργεί η απολίτιστη, η αυθάδης και η ανάρμοστη συμπεριφορά τους.

Το δεύτερο στοιχείο που προκύπτει και τείνει να κάνει τη «σύγχρονη Αριστερά» συνώνυμο της ποινικής αρμοδιότητας είναι η βαθύτερη απαξίωση ή και μίσος που τρέφουν για τη Δικαιοσύνη. Τη θεωρούσαν και ως έναν βαθμό τη θεωρούν φοβική, γιατί τη θεωρούν «διεφθαρμένη» και ανάξια σεβασμού και εμπιστοσύνης. Ελα όμως, όπως έχει πει ο «μια φορά στα 100 χρόνια ηγέτης», «υπάρχουν δικασταί εις Αθήνας». Οι οποίοι επιτελούν την αποστολή τους, η οποία περιλαμβάνει και την τιμωρία για τις δολοφονίες χαρακτήρων, για την αλόγιστη συκοφαντία και για το αχαλίνωτο πεζοδρομιακό υβρεολόγιο.

«Ηρθεν η ώρα τους» κι έρχεται κι άλλη. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι, με αυτούς τους χαρακτήρες και την αναιδή-ολοκληρωτική απαίτηση να συμφωνούν οι άλλοι μαζί τους, γιατί αλλιώς «τα πιάνουν», «είναι διεφθαρμένοι» και «φασίστες», πρέπει να απαξιωθούν άπαξ διά παντός στον δημόσιο διάλογο. Και μια ποινική καταδίκη, όπως και να το κάνεις, βοηθάει στη λύτρωση από τη νοσηρότητά τους…

ΥΓ.: Είναι σαν να τους βλέπω και να τους ακούω. Τον Λ. Κύρκο, τον Χ. Φλωράκη, τον Η. Ηλιού, τον Μ. Αναγνωστάκη και τον Μ. Παπαγιαννάκη, πώς θα μιλούσαν γι’ αυτά τα «πολιτικά ρετάλια» που νόμισαν,ότι μπορούν να είναι συνεχιστές τους και να μιλούν στο όνομα των αγώνων τους…

ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΙ ΩΣ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΕΞ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ;

Βρίσκεται στα όρια του κωμικοτραγικού, με ελαφρά απόκλιση προς το τραγικό. Ακούς τον Ν. Ανδρουλάκη, τον Κ. Βελόπουλο, την Ζ. Κωνσταντοπούλου, τον Δ. Κουτσούμπα, αλλά και τον Σ. Φάμελλο να ομιλούν εξ ονόματος του ελληνικού λαού. Ως αυθεντικοί εκπρόσωποί του. Από πού και ως πού άραγε;

Οσο είναι απολύτως θεμιτό να λένε και να στηρίζουν με θέρμη την όποια άποψή τους, άλλο τόσο είναι φαιδρό και τραγικό να εμφανίζονται ως εκφραστές του. Πόθεν προκύπτει αυτό το δικαίωμα; Από τα μικρά και μίζερα ποσοστά τους, που είναι περιθωριακά; Από ασήμαντα ποσοστά τους, μπροστά στην αποδοχή του Κ. Μητσοτάκη ως προς την καταλληλότητα για πρωθυπουργός; Το 30% με το 9% του δεύτερου τα χωρίζουν όχι 21 μονάδες, αλλά ένα πραγματικό πολιτικό χάος. Βλέπουν κάπου να ηγεμονεύουν πολιτικά; Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά και θηριώδης μειοψηφία.

Μόνο ένας παράγοντας θα μπορούσε να δικαιολογήσει αυτήν την υπερφίαλη αλλά και προσβλητική συμπεριφορά τους: Να νομίζουν ότι έχουν κληρονομικό δικαίωμα στην έκφραση του λαού και την πλειοψηφία, είτε έχουν 30% είτε 3%. Και επειδή το 30% δεν το βλέπουν ούτε με κιάλια, είναι σαν να σηκώνονται στις μύτες των παπουτσιών τους, από το «ύψος» του συν-πλην 10%-13% κι άλλοι από του 5%, για να δουν τι γίνεται «εκεί έξω» στην κοινωνία. Ισως να παίζει και το κληρονομικό χάρισμα. Αλλά αν υπήρχε αυτό, θα είχαν αποφύγει ό,τι έκαναν, πέφτοντας στα τάρταρα της πολιτικής, αλλά και της αριθμητικής.

Λίγος σεβασμός λοιπόν στους πολίτες και την κοινωνία. Οχι στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Αυτή τη γενναιότητα δεν την έχουν. Εχουν όμως την υποχρέωση να σέβονται τους πολίτες και την κοινωνική πλειοψηφία. Που δεν τους εκφράζουν ούτε κανένας από μόνος του ούτε όλοι μαζί γιατί απλώς είναι μια Βαβέλ.

Εκκρεμότητα για τα Τέμπη (1)

Οι πληροφορίες της περασμένης εβδομάδας ήθελαν το πόρισμα του ΕΜΠ-Καρώνη να βλέπει το φως της δημοσιότητας εντός της τρέχουσας εβδομάδας. Ομως κάποια στοιχεία τα οποία έπρεπε να συνεκτιμηθούν, όπως λένε οι ίδιες πηγές, μεταθέτουν τη δημοσιοποίηση του πορίσματος μάλλον για την επόμενη εβδομάδα. Στο μεταξύ, παρατηρείται ένα ενδιαφέρον φαινόμενο. «Κομπάρσοι» και «βοηθοί» του κ. Κοκοτσάκη στο βίντεο που «βγάζει» μη γνήσια τα «βίντεο Καπερνάρου» και της Λεπτοκαρυάς σιγά σιγά ανασκευάζουν και ακολουθούν πιο «έμπειρους εμπειρογνώμονες», τύπου Λακαφώση, που έχουν αρχίσει την Ισπανική Υποχώρηση με πλάγια βηματάκια…

Εκκρεμότητα για τα Τέμπη (2)

Η δεύτερη εκκρεμότητα είναι πόσες και ποιες προτάσεις για Προανακριτική Επιτροπή θα υποβληθούν και ποια θα είναι η στάση της κυβέρνησης. Οι πληροφορίες λένε ότι η Κ.Ο. της Ν.Δ. μελετά ακόμα την ογκώδη δικογραφία και σε κάθε περίπτωση δεν θα βιαστεί. Θα περιμένει τις κινήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία επιδιώκουν πάση θυσία την επαναφορά της μονοθεματικής ατζέντα των Τεμπών. Το βέβαιο είναι ότι θα ακολουθήσει το «μοντέλο Τριαντόπουλου», με άγνωστες ακόμα τις κατηγορίες. Το ΠΑΣΟΚ έχοντας καεί στον χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Θα καταθέσει μόνο του πρόταση για Προανακριτική κι όπως όλα δείχνουν με κακουργηματικές κατηγορίες σίγουρα για τον Κ. Καραμανλή και ίσως και για τον Χρ. Σπίρτζη. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά έχουν ένα θέμα τι θα κάνουν με τον Χρ. Σπίρτζη. Ενώ η Ζ. Κωνσταντοπούλου είναι έτοιμη να «συμμαχήσει ακόμα και με τον διάβολο» για να καταθέσει πρόταση για Προανακριτική. Κάποιοι «ποντικοί» που κυκλοφορούν σε όλους τους «υπονόμους» μιλάνε για υπόγειες συνεννοήσεις ακόμα και με τον Κ. Βελόπουλο. Τον Στ. Κασσελάκη η Πλεύση Ελευθερίας θεωρεί ότι τον έχει ήδη στο τσεπάκι της…