Πεδίον δόξης λαμπρού λαϊκισμού ανακάλυψε μία ακόμα φορά ο ΣΥΡΙΖΑ. Θίχτηκε, εξ ονόματος του ελληνικού λαού, για την αποστροφή του Αδωνη Γεωργιάδη ότι η Ελλάδα πάσχει από οικονομικό αναλφαβητισμό. «Οι βασικότερες οικονομικές έννοιες στον ευρύ πληθυσμό είναι παντελώς άγνωστες», είπε ο υπουργός και ανέφερε μερικά παραδείγματα. Εντάξει, μερικά ήταν υπερβολικά, όπως να γνωρίζει κάποιος το PSI (ούτε υπουργοί, εδώ που τα λέμε, δεν είχαν καταλάβει τότε τι σήμαινε), άλλα ήταν απολύτως πραγματιστικά, όπως η έννοια του πληθωρισμού και πώς δημιουργείται.
Είναι μεγάλη και σκληρή αλήθεια ότι βασικές έννοιες για το χρήμα και τη διαχείρισή του, όπως είναι η κατανάλωση, ο προϋπολογισμός, οι τόκοι των δανείων, οι άμεσοι και οι έμμεσοι φόροι δεν είναι ευρέως αντιληπτές. Αυτό δεν σημαίνει ότι φταίνε οι πολίτες, όμως παραμένει ένα γεγονός που θα έπρεπε να απασχολήσει σοβαρά την Πολιτεία. Γιατί λοιπόν τόσος θυμός από την Κουμουνδούρου; Μια εξήγηση είναι ίσως ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιστεύει ότι υπάρχουν λεφτόδεντρα.
Μα «τα χρήματα δεν φυτρώνουν στα δέντρα», όπως είναι ο εύστοχος τίτλος του πρώτου βιβλίου χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα για παιδιά μεταξύ 10 και 12 ετών. Ο συγγραφέας του, Νικόλαος Δ. Φίλιππας, καθηγητής Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς και πρόεδρος του Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικού Αλφαβητισμού, εξηγεί με απλό τρόπο θέματα που δεν είναι διόλου απλά, αλλά θα έπρεπε να διδάσκονται από την παιδική ηλικία. Ετσι ώστε οι επόμενες γενιές να ξεκινούν την αναμέτρησή τους με τον πραγματικό κόσμο με πλεονέκτημα τη γνώση.
Στο εξωτερικό υπάρχουν αρκετά κράτη που έχουν συμπεριλάβει ένα «οικονομικό αλφαβητάρι» στο εκπαιδευτικό τους σύστημα. Στην Ελλάδα, όπως επισημαίνει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών, τα οικονομικά ως αυτοτελές μάθημα διδάσκονται μόνο στη Γ’ Λυκείου, και εκεί μόνο στους μαθητές και τις μαθήτριες που έχουν επιλέξει τη σχετική κατεύθυνση. «Με άλλα λόγια, τα παιδιά σήμερα στη συντριπτική τους πλειονότητα ολοκληρώνουν την υποχρεωτική εκπαίδευση χωρίς να ξέρουν τι σημαίνει τόκος και επιτόκιο, τι είναι ο πληθωρισμός, πώς λειτουργούν τα δημόσια οικονομικά και πού πάνε ο φόροι μας, πώς να καταρτίζουν έναν στοιχειώδη οικογενειακό προϋπολογισμό» (Αλέξανδρος Σκούρας, πρόεδρος ΚΕΦΙΜ). Και να κατανοούν, προσθέτουμε εμείς, τα οικονομικά προγράμματα που τους πουλούν τα κόμματα. Ειδικά όταν λαϊκίζουν.