Ο λόγος για τις τραγικές ελλείψεις στον τομέα της Υγείας, που κοστίζουν ανθρώπινες ζωές. Τις συνθήκες δουλείας στα hotspots του ελληνικού τουρισμού, που θυμίζουν τα κινεζικά κάτεργα της Foxconn. Τους μηδέποτε τερματισθέντες ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Τα απλησίαστα ενοίκια για νέους ανθρώπους χαμηλού και μέσου εισοδήματος κ.λπ., κ.λπ.

Στις πρόσφατες εκλογές της Φινλανδίας, οι ψηφοφόροι δεν ανέδειξαν την Ακροδεξιά δεύτερο κόμμα για τις επιδόσεις της στην «πολιτική ορθότητα». Την ψήφισαν για να μπει στην κυβέρνηση -όπερ και εγένετο- και για να σπάσει αβγά στο Μεταναστευτικό, όχι αναγκαστικά κρατώντας το Ευαγγέλιο. Από αυτή την άποψη ενέχει δόση υποκρισίας η ανάσυρση κάποιων παλαιών (προ 15ετίας) δημόσιων αναρτήσεων της αρχηγού του κόμματος των «Φινλανδών» και υπουργού Οικονομικών, Ρίικα Πούρα, με όντως απαράδεκτα απαξιωτικές αναφορές στους μαύρους και τους μετανάστες. Η Πούρα αρνήθηκε να παραιτηθεί και ο συντηρητικός πρωθυπουργός, Πέτερι Ορπο, τη στήριξε, εφόσον η αρχηγός του δεύτερου κόμματος «αποκήρυξε τη βία και το ρατσισμό σε κάθε του μορφή».

Δεν είχε την ίδια τύχη ένας άλλος υπουργός των «Φινλανδών», ο Βίλελμ Γιουνίλα, που είχε χαιρετήσει (για «πλάκα» υποτίθεται) ναζιστικά σε συγκέντρωση ακροδεξιών, προτείνοντας… μαζικές αμβλώσεις στην Αφρική ως λύση της κλιματικής αλλαγής. Στο… τσακ τη γλίτωσε η υπουργός Εσωτερικών, Μαρί Ραντάνεν, αφού υποχρεώθηκε να αποκηρύξει την πίστη της στη θεωρία της «Μεγάλης Αντικατάστασης». Ενα αγαπημένο αφήγημα ακροδεξιών πολιτικών, όπως ο Ζεμούρ, που όμως καλλιεργείται χάρις και στην πρεμούρα της γερμανικής και άλλων κυβερνήσεων να εισαγάγουν ειδικευμένα εργατικά χέρια από τρίτες χώρες για να λύσουν το ασφαλιστικό και το δημογραφικό. Εφόσον τίποτα στη ζωή δεν είναι άσπρο-μαύρο, ποιος θα μας «διδάξει» τι είναι και «πολιτικά ορθό»; Οι «Ταλιμπάν» της woke κουλτούρας είναι η «σωστή» απάντηση – κι αλίμονο σε όποιον δεν τη δώσει.