Επομένως, όσοι αριστεροί χαρακτήρισαν τη διάσπαση, με πρωταγωνιστή τον Στέφανο Σκέτο, πρωτοφανή, μάλλον έχουν χάσει το… μέτρημα. Και λέω να τους βοηθήσω.
Θα μπορούσαν να την αποκαλέσουν… δευτεροφανή, μετρώντας τήν, επί ημερών δόξης Σκέτου, αποχώρηση ομάδας στελεχών και βουλευτών, με επικεφαλής την Εφη Αχτσιόγλου, από την οποία ο Σκέτος άρπαξε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο νήμα. Αλλά με το που έκλεισε χρόνος, Οκτώβρη 2023, οι Αχτσιόλου, Χαρίτσης και Ηλιόπουλος, διαπιστώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «βρίσκεται σε βαρύτατη κρίση» και «η κατάσταση είναι διαλυτική», τον Δεκέμβρη διέλυσαν το μαγαζί και ίδρυσαν δικό τους, τη Νέα Αριστερά, με έντεκα βουλευτές που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Αν πάμε και πιο πίσω, το 2025, στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορέσουμε να αποκαλέσουμε τη διάσπαση και… τριτοφανή! Καθώς υπήρξε η πρωιμότερη που επιτεύχθηκε από τον πρωταγωνιστή Τσίπρα και τους πραιτωριανούς του -βεβαίως προεξάρχοντος του Ν. Παππά-, πετώντας έξω τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Επαναστάτησαν που το «ΟΧΙ» έγινε «ΝΑΙ» και το Μνημόνιο έφερε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του Τσίπρα. Οι αφελέστατοι! Πίστεψαν, πράγματι, ότι ο Τσίπρας έδιωξε τη Μέρκελ και δεν θα επέτρεπε να πατήσει ποτέ πόδι στην Αθήνα η τρόικα;
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου συνέπραξε με το κόμμα ΛΑΕ του Λαφαζάνη. Μετά από έναν χρόνο αποχώρησε και ίδρυσε δικό της κόμμα, την Πλεύση Ελευθερίας. Μην ξεχάσω και τον Βαρουφάκη, που ίδρυσε κι αυτός κόμμα, το ΜέΡΑ25.
Ομολογώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε πολύ καρπερός: Από εκείνον της πλατείας Συντάγματος γεννήθηκαν πέντε ΣΥΡΙΖόπουλα, εκ των οποίων απωλέσαμε τα δύο, σε νηπιακή ηλικία. Τι σημαίνει, λοιπόν, η διάσπαση, της διάσπασης, τη διάσπαση, ω διάσπαση; Οτι η συγκόλληση των ιδεολογικών αποχρώσεων, των ανόμοιων στόχων και των ανομολόγητων φιλοδοξιών που πέτυχε ο Τσίπρας κάτω από τη μαρκίζα ΣΥΡΙΖΑ οφειλόταν στην κόλλα «εξουσία». Μόλις την αποχαιρέτησαν, και πρώτος ο κτήτορας, τότε όλοι θυμήθηκαν πως το γλυκό δεν είχε δέσει.
Ελπίζω το κόμμα που ανήγγειλε ο Σκέτος, με νονό τον… λαό του, να μην το κλάψουμε ενιαυσίως. Αν ο Στέφανος Σκέτος δεν πείσει χορηγούς και δωρητές και πάτρωνές του να χρηματοδοτούν το προσωποπαγές κόμμα του, ως το 2027, με αβέβαιο το διακύβευμα, θα μας μείνει ακόμη ένα ορφανό του ΣΥΡΙΖΑ! Με μία διαφορά: Η ιστορία του θα καταγραφεί στα… ιλουστρασιόν της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας.