Στον κανονικό κόσμο, λοιπόν, συμβαίνουν σοβαρές εξελίξεις για να ασχολείται κανείς με το κεφαλοκλείδωμα του Ευάγγελου Αντώναρου στην είσοδο του ξενυχτάδικου στην Ιερά Οδό ή τη νέα ματαίωση, κωμικοτραγική αυτή τη φορά, της Αριστεράς στην Ελλάδα.

Από παντού ακούγονται φωνές που συμφωνούν ότι η εκλογή του Τραμπ είναι ακόμα μία μεγάλη ιστορική ευκαιρία για την Ευρώπη να ξυπνήσει και να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της σε μερικούς από τους κρισιμότερους τομείς, όπως η οικονομία, η άμυνα, η εξωτερική πολιτική και η διπλωματία. Αλλες φωνές βλέπουν να ετοιμάζεται η ιστορική αυτοχειρία της Ευρώπης, καθώς ο Τραμπ θα αναζητήσει αλλά και θα επιδιώξει να πολλαπλασιάσει τους Ευρωπαίους Ορμπαν. Ο Μακρόν στις συμπληγάδες του αριστερού και του ακροδεξιού λαϊκισμού, στη Γερμανία ο Σολτς τελείωσε. Με λίγα λόγια, ο άξονας- εγγύηση της ευρωστίας της Ε.Ε., ο γαλλογερμανικός, τρίζει, χωρίς κανείς να νιώθει τη σιγουριά ότι θα αντικατασταθεί από κάτι στέρεο.

Η Ιστορία κλείνει το μάτι στην Ευρώπη, όχι με καλό σκοπό αυτή τη φορά. Στις 9 προς 10 Νοεμβρίου 1938, οι ναζί εξαπέλυσαν το γνωστό πογκρόμ κατά του εβραϊκού πληθυσμού στη Γερμανία, το Kristallnacht (Η Νύχτα των Κρυστάλλων), εξαιτίας των θρυμματισμένων γυαλιών που κάλυψαν τους δρόμους μετά τις καταστροφές. Νοέμβριο ’24, τα γεγονότα στο Αμστερνταμ. Δεν ήταν το ίδιο, κάθε γεγονός είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο. Αυτή που είναι ίδια με το παρελθόν είναι η ανάγκη η Ευρώπη να ξυπνήσει. Οσο για εμάς εδώ, ας ασχοληθούμε μόνο με την πλευρά της ελληνικής πολιτικής που φροντίζει μόνο να είμαστε κομμάτι του μέλλοντος. Μην ξεχνάμε, 9 Νοεμβρίου, ακριβώς πριν από 35 χρόνια, έπεσε και το Τείχος του Βερολίνου, που σηματοδότησε τη νέα Ευρώπη…