ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ του ‘23, ο Αλ. Τσίπρας είχε κάνει την περιβόητη δήλωση «ευτυχώς υπάρχουν ακόμα δικασταί εις τας Αθήνας». Μόλις είχε βγει από το γραφείο του προέδρου της ΑΔΑΕ Χρήστου Ράμμου κρατώντας έναν λευκό φάκελο. Είχε ενημερωθεί  για τα αποτελέσματα της έρευνας που έκανε η Αρχή στους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους πριν από τη γνωμοδότηση του αρμόδιου εισαγγελέα, του κ. Ντογιάκου, και, περιέργως πώς, πήρε και τον φάκελο με τα στοιχεία της έρευνας. Η επίσκεψη εκείνη θεωρήθηκε μία από τις ατυχείς παρεμβάσεις του στις Ανεξάρτητες Αρχές και το σύστημα της Δικαιοσύνης, χωρίς να είναι η κορυφαία. Λίγο καιρό πριν, στις 5 Δεκεμβρίου ‘22 ο ίδιος είχε πάει στο γραφείο του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισ. Ντογιάκου με την επίσημη αιτιολογία «να εκφράσει την ανησυχία του για την αντιδημοκρατική εκτροπή της παρακολούθησης της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων». Δεν είχε εκφράσει μόνο αυτήν, αλλά είχε ζητήσει και την  επιτάχυνση των διαδικασιών για τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Και αυτή η επίσκεψη είχε όλα τα χαρακτηριστικά της παρέμβασης στο έργο της Δικαιοσύνης.

ΚΑΙ ΠΑΜΕ στην υπόθεση Novartis. Τον Φεβρουάριο του 2018 ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος επισκέφτηκε τον Αρειο Πάγο ενώ εξελισσόταν η σχετική έρευνα. Δύο χρόνια αργότερα, ο ίδιος, ως εξεταζόμενος μάρτυρας της προκαταρκτικής επιτροπής της Βουλής για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου, είχε πει ότι «αποφασίσαμε να μεταβώ στον Αρειο Πάγο, προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση αν υπάρχει φάκελος που θα διαβιβαζόταν στον υπουργό Δικαιοσύνης». Περιττό να αναφερθεί ότι ουδείς τον πίστεψε. Ιδίως όταν και τότε, όπως με κάθε ευκαιρία, ο Παύλος Πολάκης φρόντιζε να επικαιροποιεί την πρόθεση της κυβέρνησης που υπηρετούσε «να διώξουμε πολλούς δικαστές και να φτιάξουμε δική μας καινούργια Σχολή Δικαστών»…