ΟΥΔΕΠΟΤΕ στο παρελθόν, τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες, μια κυβέρνηση στο μέσον και προς το τέλος της θητείας της, που δεν είχε άλλωστε αντιμετωπίσει τέτοια πρωτόγνωρα και μαζεμένα προβλήματα, δεν είχε καταφέρει να διατηρεί τόσο σαφές προβάδισμα και, μάλιστα, με διαφορές αντίστοιχες με το εύρος της τελευταίας εκλογικής νίκης της.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΚΑΙ, ΒΕΒΑΙΩΣ, αυτό έχει την εξήγησή του, η οποία εστιάζεται σε τρία επίπεδα: Πρώτον, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τα όποια λάθη και τις παραλείψεις της, έχει αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική στην άσκηση των βασικών πολιτικών, όπως στην οικονομία, όπου μείωσε τους φόρους και προσείλκυσε επενδύσεις, περιόρισε δραστικά την ανεργία και δημιούργησε εισοδήματα, αλλά και στην αντιμετώπιση των κρίσεων, όπως το μεταναστευτικό και η πανδημία. Δεύτερον, ότι οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι τα προβλήματα αυτά, όπως η πανδημία και η ακρίβεια, είναι παγκόσμια φαινόμενα και δεν είναι του Μητσοτάκη όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Και, τρίτον, επειδή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και εξακολουθεί να επενδύει στον λαϊκισμό.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, με τα δεδομένα αυτά, η απόφαση του πρωθυπουργού να εξαντλήσει την τετραετία και να μην ενδώσει στους δημοσκοπικούς πειρασμούς για πρόωρη προσφυγή στην κάλπη το φθινόπωρο, η οποία θα του εξασφάλιζε μια σίγουρη εκλογική νίκη, αλλά που λόγω απλής αναλογικής θα χρειάζονταν και δεύτερες εκλογές για τον σχηματισμό κυβέρνησης, λειτουργεί λυτρωτικά για όλους. Και, κυρίως, προκαλεί ανακούφιση στον Αλ. Τσίπρα, που, ό,τι και αν λέει, δεν βιάζεται να χάσει, και γι’ αυτό πανηγυρίζει από μέσα του για τη μετάθεση της κάλπης, ενώ και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης κερδίζουν χρόνο για να οργανώσουν την προεκλογική τους στρατηγική. Ακόμα και οι υπουργοί κατάλαβαν ότι θα πρέπει να αφοσιωθούν πλήρως στο έργο τους και να τρέξουν περισσότερο για τα θέματα της αρμοδιότητάς τους και τις εκκρεμότητες που υπάρχουν στα χαρτοφυλάκιά τους, παρά για την επανεκλογή τους.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ και ο τουρισμός, αλλά και τα σοβαρά ζητήματα της ενεργειακής κρίσης και των ελληνοτουρκικών σχέσεων, απαιτούν ηρεμία και πολιτική σταθερότητα, ενώ και η θεσμική προσήλωση που επιδεικνύει ο πρωθυπουργός, παρά τις εισηγήσεις που δέχεται για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, είναι σημαντική και αναγνωρίζεται από τους πολίτες.