ΣΗΜΕΙΩΝΩ ότι οφείλουν εσαεί η Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ να απαιτούν από τον Πρόεδρο της Βουλής τη διεξαγωγή -προ ημερησίας- συζήτησης μνήμης και αναφοράς στην «απαισία και κατηραμένη» 5^η Ιουλίου, κατά την οποία η κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστερά σχεδίαζε να επιβάλει στη χώρα τον αυταρχισμό τον οποίο, από το 1992 και εντεύθεν, είχαν απεκδυθεί οι χώρες-δορυφόροι της Σοβιετικής Ενωσης.

Ο ΠΑΠΠΑΣ θα ήλεγχε τα ΜΜΕ. Ο Ρασπούτιν τη Δικαιοσύνη. Ο Λαφαζάνης θα έκοβε μονέδα στο Νομισματοκοπείο. Ο Βαρουφάκης θα άφηνε κλειστές τις τράπεζες, βάζοντας δελτίο. Ενώ η Νάντια Βαλαβάνη, αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών -η οποία είχε αποσύρει εγκαίρως τις καταθέσεις της μητρός της-, ήταν πασίχαρη επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα απάλλασσε την Ελλάδα από το συστηματάκι «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»… του εγκλήματος, να υποθέσω. Στη συνέχεια πάγωσαν τα δάκρυα θλίψης στις παρειές της συντρόφου Τσίπρα, επειδή χάθηκε η μοναδική ευκαιρία. Ας έχουμε τον νου μας να μην τους δώσουμε άλλη…

ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ του δημοψηφίσματος; «Εγκρίνεται ή δεν εγκρίνεται το σχέδιο συμφωνίας που έχουν καταθέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;».

ΨΗΦΙΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΘΥΜΟΙ -το 61,31%- απορρίπτοντας το Μνημόνιο. Αξέχαστες δύο εικόνες: Τις βακχεύουσες κυρίες στο Σύνταγμα και τους Τσίπρα-Καμμένο σφιχταγκαλιασμένους από τη χαρά τους. Κι εμείς, το 38,69%, που ψηφίσαμε υπέρ, αποσβολωμένοι, ήδη θρηνούσαμε τι τέξεται η επιούσα για τη χώρα!

ΚΑΘΩΣ ΞΗΜΕΡΩΝΕ η 6^η Ιουλίου, ο Τσίπρας έκανε την… kolotoumba, που στη διεθνή πολιτική «διάλεκτο» χρησιμοποιείται ευρέως για πολιτικούς που καταπίνουν αυτά που έλεγαν πριν από λίγες ώρες. Η ανάλογη κυβίστηση του Ιωάννη Μελισσανίδη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα ωχριούσε ενώπιον αυτής. Την εβδόμη ημέρα ο Τσίπρας υπέγραψε με τους δανειστές το τρίτο, το επαχθέστερο και προσβλητικότερο Μνημόνιο για στους Ελληνες.

Ε, ΛΟΙΠΟΝ, αυτός ο Τσίπρας και αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ της πρώτης φοράς Αριστερά έχουν το απίθανο θράσος να θεωρούν όλους τους Ελληνες αμνήμονες και ευήθεις, ώστε τολμούν να αυτοπροβάλλονται ως μέλλοντες σωτήρες μας. Διακατέχονται και από αναισχυντία υποσχόμενοι τα υπεσχημένα του 2014, με τα οποία υφάρπαξαν την ψήφο των πολιτών, όπως κατάργηση του ΕΝΦΙΑ -νόμου «άδικου»-, των Μνημονίων, με νόμο κι ένα άρθρο και τη «σεισάχθεια» στα τραπεζικά δάνεια ιδιωτών.

ΑΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του είχαν πολιτικό φιλότιμο, κοινωνική ενσυναίσθηση και ίχνος ηθικού πλεονεκτήματος, μετά την οικτρή τετραετή διακυβέρνηση που πληρώθηκαν με τριπλή ήττα, θα πολιτεύονταν σεμνά, ζητώντας ημερησίως ταπεινά συγνώμη από τους πολίτες. Δεν θα αυτοπροτείνονταν ως σωτήρες ημών, «των αναξιοπαθούντων»…