Ο οποίος το βράδυ της 5ης Ιουλίου, μπαίνοντας περιχαρής στο Μ. Μαξίμου μετά το θρίαμβο του «όχι», συνάντησε βαρύ και καταθλιπτικό κλίμα. Τότε ήταν που το asset του πρώτου 6μήνου του 2015 κατάλαβε ότι ο Α. Τσίπρας θα έκανε την kolotoumba και πως ο ίδιος θα έπρεπε να αρχίσει να μαζεύει τα πράγματά του…

ΤΟ συγκεκριμένο περιστατικό το γνωρίζουν κι άλλοι στενοί συνεργάτες του τέως πρωθυπουργού. Μάλιστα, ένας εξ αυτών είχε πει τότε, μεταξύ σοβαρού και αστείου -όταν και λέγονται τα πιο σοβαρά πράγματα-, «και ποιος ξέρει τι ψήφισε ο Αλέξης στην κάλπη;». Το ίδιο περιστατικό το έχει περιγράψει και προφορικά και γραπτά ο ίδιος ο Γ. Βαρουφάκης. Θυμωμένος για την «προδοσία» -όπως τη χαρακτήρισε-, αλλά και γιατί συνειδητοποίησε τον πολιτικό κυνισμό του «χαρισματικού ηγέτη». Ο οποίος δεν δίστασε «να τον φάει στο γόνατο», μετατρέποντάς τον σε εξιλαστήριο θύμα. Δυστυχώς για τον Α. Τσίπρα επικράτησε το «όχι» κι έτσι χρεώθηκε 100% και προσωπικά την πιο αδίστακτη κωλοτούμπα που έχει γίνει ποτέ. Μια κωλοτούμπα που τον στιγμάτισε ανεξίτηλα και θα τον συνοδεύει σε όλο τον πολιτικό βίο του. Το χαρτοπαικτικό κόλπο γκρόσο που προσπάθησε να προσποιηθεί τον εκφραστή του «περήφανου όχι», ενώ ήθελε διακαώς το «ναι», εξελίχθηκε στην πιο τραγική μπλόφα της σύγχρονης Ιστορίας. Εχοντας ένα ταπεινό «εξαράκι» στα χαρτιά του πήγε κόντρα στους «άσους» και στους «ρηγάδες». Χωρίς εμπειρία, χωρίς γνώση και με μόνα όπλα του το θράσος, την άγνοια και τα «νταούλια» υπέστη -μαζί με τη χώρα- τη μεγαλύτερη ταπείνωση.

ΚΑΙ κάπου εδώ, και κάπως έτσι ξανασμίγουν μετά από 7 χρόνια οι δρόμοι του Α. Τσίπρα και του Γ. Βαρουφάκη. Δεν είναι μόνο ότι ο Γ. Βαρουφάκης έγινε ξανά εν δυνάμει κυβερνητικός σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ, που τον έκανε αποδιοπομπαίο τράγο. Είναι κυρίως ότι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, δεν θέλουν επ’ ουδενί να γίνεται οποιαδήποτε συζήτηση για το 2015. Κι αυτό φάνηκε χθες και στη Βουλή. Φανερά ενοχλημένοι και οι δύο, εξέφρασαν απέχθεια σε μια κουβέντα που ούτως ή άλλως είναι ανοιχτή. Το οριστικό σβήσιμο του 2015 από την Ιστορία είναι η ευχή που θα ζητούσαν να πραγματοποιηθεί, αν υπήρχαν ο Αλαντίν και το λυχνάρι του. Κι αυτό τους ενώνει πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο, τραβώντας τους προς τα κάτω, γιατί Αλαντίν δεν υπάρχει, ενώ το 2015 υπάρχει και δεν είναι και τόσο μακρινό. Ιδιαίτερα για όσους ανατρέχουν μέχρι τον Εμφύλιο και τη Βάρκιζα.

ΑΙΧΜΗ

Η ΚΑΤΗΦΟΡΑ Η ΜΕΓΑΛΗ

Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, με πρωταγωνιστές τους Δ. Παπαδημούλη, Κ. Αρβανίτη και Στ. Κούλογλου, δεν δίστασαν να προσπαθήσουν να μετατρέψουν το Ευρωκοινοβούλιο σε προεκλογική αρένα στην πέρα ρούγα της… Κάτω Παναγιάς. Δεν δίστασαν να υιοθετήσουν την τουρκική προπαγάνδα για τα pushbacks και τις «δολοφονίες». Δεν δίστασαν να αβαντάρουν ότι χρησιμοποιείται για τη δυσφήμηση της χώρας. Δεν τους εμπόδισε καν το γεγονός ότι βρίσκονταν στο Ευρωκοινοβούλιο από το να περιφέρουν την «εθνική μιζέρια» που κουβαλούν και να εκθέσουν σε κοινή θέα την τοξικότητα και το διχασμό που φαντασιώνονται.

Ομως, υπάρχει και «κάτι» πολύ χοντρό, το οποίο διαφεύγει της προσοχής των πολλών. Αν και ο Α. Τσίπρας «κούνησε» αυτή τη σημαία και χθες στη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει παντιέρα του την έκθεση της αμφιλεγόμενης ΜΚΟ «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα». Σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα βρίσκεται στην 108η θέση ως προς την ελευθερία του Τύπου. Τελευταία στην Ευρώπη και κάτω από χώρες που υπάρχουν ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΧΟΥΝΤΕΣ. Οπως η Μπουρκίνα Φάσο, η Γουινέα, το Τσαντ και το Νεπάλ. Βρίσκεται κάτω από τριτοκοσμικές χώρες με ανελευθερία, όπως η Μποτσουάνα, η Τυνησία, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Μογγολία, το Νεπάλ, η Σενεγάλη κι άλλα υπανάπτυκτα κράτη. Κι όμως, αυτές οι χώρες κατά τους «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα» και κατά τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μεγαλύτερη ελευθερία στον τύπο απ’ ό,τι η Ελλάδα, στην οποία κυκλοφορεί ελεύθερα ακόμα και το «Μακελειό». Προφανώς, η υιοθέτηση της έκθεσης της αμφιλεγόμενης ΜΚΟ υπηρετεί το αφήγημα της «χούντας Κούλη»…

Ομως, στην έκθεση υπάρχει και μία «λεπτομέρεια», η οποία εκθέτει ανεπανόρθωτα όσους την κάνουν σημαία: Τα Κατεχόμενα της Κύπρου, που κατονομάζονται ως «Βόρεια Κύπρος», βρίσκονται πιο ψηλά από την Ελλάδα! Αλλά ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρουν ένα κόμμα και τα φερέφωνά του, που μέσα στο μένος τους φτάνουν να υιοθετούν ότι ο «Αττίλας» δημιούργησε ένα καθεστώς με μεγαλύτερη ελευθερία του Τύπου από την πατρίδα τους;

Μπέρδεμα με τις εκλογές – 1

«Εκλογές στο τέλος της τετραετίας» είπε ο Κ. Μητσοτάκης, και μάλιστα δύο φορές, χθες στη Βουλή. Και η αλήθεια είναι ότι, παρά την αντίθετη περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επικρατεί, ο πρωθυπουργός είπε αυτό που πιστεύει. Ο Α. Τσίπρας μάλλον με ανακούφιση άκουσε τον πρωθυπουργό, γιατί ξέρει ότι οι εκλογές το φθινόπωρο σημαίνουν ήττα και τέλος του ημιθανούς αφηγήματος της «Προοδευτικής Διακυβέρνησης». Βέβαια, αυτό δεν τον εμπόδισε να λεονταρίσει για μία ακόμα φορά.

Η αναφορά του Κ. Μητσοτάκη προκάλεσε αμηχανία ακόμα και στις τάξεις των βουλευτών της Ν.Δ., οι οποίοι στη μεγάλη πλειονότητά τους βρίσκονται σε προεκλογικό mood και περίμεναν ίσως μια πιο «ελαστική» και «ανοικτή» διατύπωση από τον πρωθυπουργό…

Μπέρδεμα με τις εκλογές – 2

…Βέβαια, κάποιοι θυμήθηκαν τη γνωστή καραμανλική ρήση «υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και υπάρχουν πράγματα που γίνονται χωρίς να λέγονται». Η βούληση του Κ. Μητσοτάκη είναι να κάνει εκλογές την άνοιξη του 2023. Και ίσως να μην είναι τυχαίο ότι μίλησε και πάλι για το κλίμα τοξικότητας, το οποίο δεν αντέχει η χώρα. Οπερ σημαίνει ότι μπορεί να τίθεται σε αναστολή το «κύκλωμα» συγκεκριμένων ημερομηνιών, αλλά ποτέ μη λες ποτέ…

Η διπλή ανάγνωση των εξαγγελιών

Από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, αυτό που «έγραψε» και επισκίασε όλα τα άλλα ήταν η δέσμευση του πρωθυπουργού ότι από 1ης/1/2023 καταργείται για όλους η εισφορά αλληλεγγύης και «ξεπαγώνει» η αύξηση των συντάξεων.

Κάποιοι θεώρησαν ότι αυτή η σημαντική εξαγγελία και μόνο δείχνει εκλογές τον Σεπτέμβριο. Κάποιοι άλλοι, όμως, τη διαβάζουν διαφορετικά αυτή την εξαγγελία. Είναι άλλο πράγμα να πας σε εκλογές με εξαγγελία κι άλλο να πας αφότου η εξαγγελία έχει πάρει σάρκα και οστά. Η μία ανάγνωση οδηγεί σε φθινοπωρινές εκλογές και η άλλη σε ανοιξιάτικες.