Ο  Κυριάκος Μητσοτάκης,  Σεπτέμβρη 2019, στον ΟΗΕ,  έθεσε το ζήτημα της κλιματικής κρίσης, ζητώντας συμπόρευση και συνεργασία των κρατών.  Η ένταση και η διάρκεια  των φαινομένων που κτύπησαν την Ελλάδα, μεγα-πυρκαγιές στη Δαδιά, στη Ρόδο, στα Δερβενοχώρια -συνολικά κάηκαν πάνω από 1,2 εκατ. στρέμματα- και  οι τρομερές νεροποντές στη Θεσσαλία ανέτρεψαν ριζικά  τις  παραδοχές μέτρων προστασίας  της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, αντοχής των υλικών, του  σχεδιασμού  κατασκευής και επίβλεψης  των έργων. Η ζωή όμως είναι  μέγα καλό και πρώτο.

Τα εγκαίνια της  ΔΕΘ είναι σαν… «πρωτοχρονιά» για την οικονομία.  Εξαγγελίες  βελτίωσης της καθημερινότητας και φορολογικής ελάφρυνσης, οι πολιτικές ανάπτυξης που ενισχύουν την επιχειρηματική δραστηριότητα, αφαιρούν γραφειοκρατία,  δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας,  η  πρόοδος στην εκτέλεση  ευρωπαϊκών προγραμμάτων που αλλάζουν την Ελλάδα αλλά  και  οι προσδοκίες  προσέλκυσης κεφαλαίων, εντέλει, η  αναβάθμιση της διεθνούς οικονομικής αξιοπιστίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας, αποτελούν τα καίρια θέματα.

Ομως, με τη  Θεσσαλία λίμνη, συμπολίτες μας σε άμεσο κίνδυνο, τα όμβρια  ύδατα, ορμητικοί χείμαρροι να παρασέρνουν και  να κατεδαφίζουν ό,τι βρεθεί μπροστά τους, με καταστροφή των καλλιεργειών, πόλεις και χωριά που επιπλέουν στο νερό μόνον οι σκεπές  των σπιτιών τους,  ο πρωθυπουργός τι εξαγγελίες θα έκανε;  Το κόστος που θα απαιτηθεί για την αποκατάσταση των ζημιών φέρνει ίλιγγο, ανατρέποντας τα  πάντα!

Η λιτή ανακοίνωση του πρωθυπουργικού γραφείου ότι αναστέλλονται  οι προγραμματισμένες  δραστηριότητες, στο πλαίσιο των εγκαινίων, είναι  τρανή απόδειξη ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αμέσως κι άμεσα, ανέγνωσε την επερχόμενη καταστροφή στη Θεσσαλία, που δέχθηκε τόσο όγκο νερού, σε μικρό χρονικό διάστημα, όσο  ποτέ άλλοτε η Ελλάδα.

Σήμερα, 10η Σεπτέμβρη 2023, ποιος μπορεί να πει:  Πάμε σαν άλλοτε -δεκαετίες   ΄80, ΄90, 2000- στη Θεσσαλονίκη; Οταν υπουργοί, γραμματείς, παρατρεχάμενοι περίμεναν αδημόνως τα εγκαίνια της ΔΕΘ για ένα τριήμερο στην «ερωτική» Θεσσαλονίκη; Στέναζαν τα μπουζουκομάγαζα από χορευταράδες υπουργούς και λοιπούς παράγοντες,  διαπρέποντες στο ζεϊμπέκικο. Από τις παρέες τους έπεφταν βροχή καλάθια με λουλούδια, επιβεβαιώνοντας   τη  σπατάλη, την ασυδοσία, την κρατική ανεμελιά, την άγνοια κινδύνου. Τότε που Το ΠΑΣΟΚ,  εννοούσε την «αλλαγή» μοιράζοντας λεφτά, δανεικά λεφτά, λεφτά πόρων από τα  Μεσογειακά Προγράμματα, μέχρι την οδυνηρή δεκαετία της οικονομικής κρίσης… Ετσι βιώσαμε σκληρά την αυστηρή λιτότητα που κράτησε πίσω την Ελλάδα, δεκατρία ολόκληρα χρόνια, με πρωταθλητισμό  του ΣΥΡΙΖΑϊκού  λαϊκισμού.

Πάμε από την αρχή. Η κλιματική κρίση  όπως εκδηλώθηκε  στη Θεσσαλία, πριν στην Ευβοια, στη Δαδιά, στη Ρόδο, στα Δερβενοχώρια, απαιτεί ταχείς ρυθμούς σύνταξης μελετών προληπτικών έργων, με νέες παραδοχές. Σαφή χρονοδιαγράμματα. Σφικτή  κατανομή  εθνικών πόρων και  εισροών  από  τα ευρωπαϊκά ταμεία. Η μεγίστη προτεραιότητα είναι η επιλογή των κυβερνητικών, που, με στιβαρό συντονισμό, θα φέρουν σε πέρας το έργο. Οι καταστροφές  πρέπει να γίνουν  πλατφόρμα αναγέννησης αλλά και  μέγιστο μάθημα  για την άμεση  αναδιάρθρωση, μετά την κατεδάφιση  των  παλαιών παραδοχών.

Μήπως ξέρετε κάποιον άλλον, εκτός από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που μπορεί να το κάνει;

* Winston Churchill