Από την άλλη, οι παρατεταμένες ξηρασίες και οι ακραίοι καύσωνες αποτελούν παραδοσιακά τη «συνταγή» για τις λεγόμενες μεγα-πυρκαγιές, ειδικά στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, που αποτελεί μία από τις πιο ευαίσθητες, σε δασικές πυρκαγιές, περιοχές του κόσμου. Για αυτό και το φετινό καλοκαίρι η Ελλάδα επλήγη από εκατοντάδες πυρκαγιές αλλά και από μεγα-πυρκαγιές, όπως η τελευταία στον Εβρο, που προκάλεσε μάλιστα την απορία «γιατί δεν σβήνει».

Με απλά λόγια, πρόκειται για ακραία καιρικά φαινόμενα που οδηγούν σε τεράστιες φυσικές καταστροφές. Και, δυστυχώς, λόγω της κλιματικής κρίσης, όλα αυτά θα συμβαίνουν πλέον ολοένα και συχνότερα, τείνοντας να παγιωθούν. Οχι φυσικά μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο, αφού είδαμε, για παράδειγμα, τι έγινε με τις μεγάλες πλημμύρες στην Ισπανία την περασμένη εβδομάδα ή με τις μεγα-πυρκαγιές που έκαιγαν επί μήνες στον Καναδά.

Ολα αυτά δεν σημαίνουν ότι τα κράτη θα πρέπει να παραμένουν απαθή απέναντι στις θεομηνίες περιμένοντας μοιρολατρικά τις τραγικές συνέπειες. Γιατί το ζήτημα δεν είναι μόνο η αντιμετώπιση των καταστροφών από τον κρατικό μηχανισμό όταν αυτές έχουν ξεσπάσει, όσο, κυρίως, η πρόληψη των φαινομένων και η θωράκιση των υποδομών. Για αυτό οι ζημιές που προκλήθηκαν από τις καταστροφές στη Θεσσαλία είναι ανυπολόγιστες, επειδή οι υποδομές δεν άντεξαν είτε λόγω παλαιότητας είτε εξαιτίας κακής κατασκευής.

Είναι ανάγκη να γίνει αντιληπτό από όλους ότι η κλιματική κρίση δημιουργεί νέες συνθήκες, οι οποίες απαιτούν έργα υψηλών προδιαγραφών ώστε να περιορίζονται οι συνέπειες από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Για αυτό χρειάζεται συνολικά μια ριζική αναδιάρθρωση στο σύστημα Πολιτικής Προστασίας με βάση τις νέες ανάγκες, ενίσχυση των υποδομών και νέος σχεδιασμός ώστε να αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά οι έκτακτες καταστάσεις.

Θα πρέπει να το πάρει απόφαση η κυβέρνηση ότι απαιτείται να διατεθούν πολλά χρήματα, τόσο από εθνικούς πόρους όσο και από ευρωπαϊκούς, και εδώ πράγματι θα πρέπει να λειτουργήσει η κοινοτική αλληλεγγύη, ώστε τα πάντα στη χώρα μας να ανασχεδιαστούν υπό αυτό το πρίσμα και όλα τα έργα υποδομής να κατασκευάζονται με τις προδιαγραφές του μέλλοντος. Από το σιδηροδρομικό και το οδικό δίκτυο μέχρι τα σπίτια και τις γέφυρες, αλλά και τις υποδομές της ενέργειας, τα νοσοκομεία και τα σχολεία. Με διαφάνεια, σχέδιο, αλλά και με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, ώστε να περιοριστούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Τα πράγματα έχουν αλλάξει και εκεί θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα.