Τα παιδιά που τώρα είναι μεσήλικες είχαν μάθει από τους πατεράδες και τους παππούδες τους να ακροβατούν σε μία σχέση αγάπης-μίσους με τον μεγάλο, βόρειο γείτονα. Εκπληκτοι βλέπουν τώρα τον Τραμπ να θρυμματίζει την εύθραυστη εμπιστοσύνη που οικοδομήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στις δύο χώρες, ύστερα από μακροχρόνιους πολέμους και διαμάχες.

Μέχρι πρόσφατα ήξεραν ότι το σύνορο 2.000 μιλίων του Ρίο Γκράντε ήταν σημείο ανταλλαγής εμπορευμάτων και εργατικής δύναμης. Τώρα ο Τραμπ βλέπει ανεπιθύμητους μετανάστες και διακινητές ναρκωτικών, που διασπείρουν στις ΗΠΑ φαιντανύλη και βία.

Η εμπορική συμφωνία της NAFTA του 1994 ανάμεσα σε Καναδά, ΗΠΑ και Μεξικό, που μετατράπηκε στη συνέχεια σε USMCA, άφησε υποτίθεται απέξω τις πολιτικές διαμάχες, κάτι που θεωρήθηκε διπλωματική νίκη του Μεξικού. Τώρα ο νέος πρόεδρος τα βάζει όλα στο τραπέζι, βάσει των δικών του κανόνων του ισχυρού.

Η Μεξικάνα Κλαούντια Σεϊνμπάουμ χειρίστηκε όσο πιο προσεκτικά μπορούσε τις πρώτες 100 μέρες του Τραμπ, καταφέρνοντας να κρατήσει τη χώρα της στη χαμηλότερη κλίμακα δασμών, στο 25%. Ομως, η σχέση των δύο γειτόνων είναι ανισοβαρής και το μέλλον αβέβαιο. Για αυτό η πρόεδρος κάλεσε την επιχειρηματική ελίτ να αυξήσει την παραγωγή για εσωτερική κατανάλωση, προκειμένου η χώρα να καταστεί αυτάρκης. (Το επιτρέπει, άλλωστε, ο πληθυσμός των 126 εκατομμυρίων). Το Μεξικό στέλνει το 83% (!) των εξαγωγών του στις ΗΠΑ- κάπου 505 δισ. δολάρια το 2024. Καμιά άλλη χώρα δεν πουλάει περισσότερα στον Μπάρμπα Σαμ, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και του Καναδά. Ο εναγκαλισμός του, όμως, μπορεί να προκαλέσει ασφυξία.