Βάσει του γαλλικού Συντάγματος, ο πρόεδρος απαγορεύεται να διεκδικήσει μια τρίτη συνεχόμενη θητεία. Αρα, αφού κάτσει στον πάγκο για πέντε χρόνια, ο Εμανουέλ Μακρόν, φρέσκος και ξεκούραστος, μπορεί να επανέλθει το… 2032 , όταν θα είναι μόλις 54 ετών, δυνητικά για άλλες δύο θητείες! Αντιδημοκρατικό; Αντιδεοντολογικό; Τερατώδες για δυτικό πολίτευμα; Η ουσία είναι πως η γαλλική έννομη τάξη δείχνει να το επιτρέπει – όπως επιτρέπει αντιστοίχως το αμερικανικό Σύνταγμα σε έναν πρώην πρόεδρο να διεκδικήσει και τρίτη θητεία. Αρκεί να μην είναι, το επαναλαμβάνουμε, συνεχόμενη.
Να σημειωθεί ότι το παραθυράκι στο γαλλικό Σύνταγμα άνοιξε το 2008 ο Νικολά Σαρκοζί, τροποποιώντας το άρθρο 6 για να επωφεληθεί ο ίδιος. Το παιχνίδι δεν του κάθισε και τώρα κοουτσάρει απροκάλυπτα τον Μακρόν σαν Ιάγος από τα παρασκήνια της εξουσίας (ήδη παίζει ρόλο μεσολαβητή για τις βουλευτικές του Ιουνίου, ανάμεσα στο LREM και τους Ρεπουμπλικανούς).
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Σε αντίθεση με τον Σαρκοζί, που άρχισαν να τον βαραίνουν τα χρόνια (φέτος κλείνει τα 67), ο 44χρονος Μακρόν είναι ο νεαρότερος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας από την εποχή του ανεκδιήγητου Λουδοβίκου-Ναπολέοντα Βοναπάρτη, κι έχει καιρό μπροστά του. Το πρόβλημα είναι ότι μετά το 2027 ως πρώην πρόεδρος θα αποτελεί αυτοδικαίως ισόβιο μέλος του Συνταγματικού Συμβουλίου, τα μέλη του οποίου απαγορεύεται να γίνουν υπουργοί ή βουλευτές.
Ο Ζισκάρ ντ’Εστέν κατόρθωσε να παραβιάσει την απαγόρευση, επιστρέφοντας στη Βουλή το 1984. Ομως, η περίπτωση του Μακρόν είναι διαφορετική και θα εγείρει με βεβαιότητα συνταγματικο-πολιτικές διαμάχες. Ηδη ο Γάλλος συνταγματολόγος Ζιλιέν Ζανρέ σχολίασε δηκτικά στο Jus Politicum το ενδεχόμενο να ξεπηδήσει ένας Γάλλος Πούτιν που θα βρει τον δικό του Μεντβέντεφ για το μεσοδιάστημα.