ΜΙΚΡΕΣ συντεχνιακές μειοψηφίες δρώντας ιδεοληπτικά όχι μόνο αντιδρούν, αλλά και μπλοκάρουν στην ουσία κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού. Αγνοούν τους νόμους και τους κανόνες. Και, ως συνήθως, δεν υπάρχει καμία επίπτωση για την παραβατικότητα.
ΤΟ θέμα, αυτή τη φορά, δεν είναι οι καταλήψεις που οργανώνουν οι συνδικαλιστές «φοιτητοπατέρες». Μειοψηφίες φοιτητών σε συνεργασία με εξωπανεπιστημιακούς, καμιά φορά και με τραμπούκους μπαχαλάκηδες, κάνουν ό,τι γουστάρουν στα πανεπιστήμια. Κλείνουν σχολές, γιατί έτσι γουστάρουν και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, παρά την κατάργηση του ασύλου, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν πρόκειται να γκρεμιστεί αυτή η παθογένεια. Κανονικά θα έπρεπε να έχουν τοποθετηθεί τουρνικέ στις σχολές και να επιτρέπεται η είσοδος μόνο σε φοιτητές, με ψηφιακή κάρτα. Τίποτε από αυτά δεν έχει γίνει, προφανώς με υπαιτιότητα των πρυτάνεων και των συμβουλίων διοίκησης των σχολών.
ΤΟ ζήτημα, όμως, τώρα είναι άλλο. Οι «επαναστάτες» φοιτητές το… τερμάτισαν αυτή τη φορά, σε συνεργασία με κάποιους διοικητικούς υπαλλήλους στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εριξαν το σέρβερ και μπλόκαραν την τηλεξέταση μαθημάτων, η οποία είχε αποφασιστεί, καθώς πολλά τμήματα τελούν υπό κατάληψη.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
ΚΑΠΟΙΟΙ υπάλληλοι του Πανεπιστημίου, που πληρώνονται από το κράτος, δηλαδή, από τον Προϋπολογισμό, δηλαδή, από τους φόρους που καταβάλλουμε όλοι οι πολίτες, έκαναν αντάρτικο κατά της διοίκησης της σχολής και, κατ’ επέκταση, κατά του υπουργείου Παιδείας.
ΑΥΤΑ δεν συμβαίνουν σε κανένα κανονικό κράτος. Κρατικοί υπάλληλοι σαμποτάρουν το κράτος. Οπουδήποτε αλλού, προφανώς, θα είχαν χάσει ήδη τη δουλειά τους. Εδώ; Η διοίκηση του ΕΚΠΑ αποφάσισε τη διενέργεια ΕΔΕ.
Η ΕΔΕ είναι το καλύτερο άλλοθι, για να κρυφτούν τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Να δούμε, αν και πότε θα ολοκληρωθεί, αν θα δημοσιοποιηθεί και, τελικά, αν θα βρεθούν οι υπαίτιοι του «αντάρτικου» και αν θα υπάρξουν συνέπειες. Πιθανότατα, τίποτε από αυτά δεν θα γίνει.
ΚΑΙ η ζωή εντός και εκτός πανεπιστημίων θα συνεχίζεται, χωρίς να γκρεμίζονται οι παθογένειες, χωρίς να αλλάζει τίποτα.
ΑΥΤΟΙ, λοιπόν, που διαμαρτύρονται κατά των μη κρατικών ΑΕΙ με τις ιδεοληπτικές τακτικές τους υποβαθμίζουν τα δημόσια πανεπιστήμια και κάνουν την καλύτερη «διαφήμιση» για τα ιδιωτικά.