Ο ΚΑΒΓΑΣ ήταν σίγουρα για το «πάπλωμα», μόνο που δεν είναι βέβαιο αν πρόκειται μόνο για ιδεολογικό χάσμα όπως υποστηρίζει η (πρώην) εσωκομματική αντιπολίτευση ή γίνεται για την «καρέκλα» όπως διατείνεται η πλευρά των νέο-προεδρικών – πολύ πιθανό και για τα δύο.
ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ είναι ένας νέος πρόεδρος που εξελέγη με την ψήφο του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ επειδή τους υποσχέθηκε ότι μπορεί να νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και αυτοί τον πίστεψαν, ενώ αποδείχθηκε πως δεν μπορεί να κερδίσει ούτε τον Ν. Ανδρουλάκη. Και από την άλλη μια μεγάλη ομάδα βουλευτών και στελεχών που διακατέχονται από μια ιδιοκτησιακή αντίληψη του κόμματος και της Αριστεράς και δεν περίμεναν ότι θα αναγκάζονταν να παραδώσουν τα κλειδιά της Κουμουνδούρου σε έναν άγνωστο και χωρίς κομματικό παρελθόν που βρέθηκε μπροστά τους ως κομήτης.
ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ έχουμε ένα νέο αρχηγό που δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά, αλλά και δεν διαθέτει κανένα πολιτικό υπόβαθρο, και από την άλλη εκείνους που πιστεύουν στην ιδεολογική και πολιτική αυθεντία της Αριστεράς και παραμένουν προσκολλημένοι σε αυτήν, αν και δεν είχαν κι αυτοί κανένα πρόβλημα να συγκυβερνήσουν με τους ΑΝ.ΕΛ. και να εφαρμόσουν το πιο βαρύ Μνημόνιο με τους υπέρογκους αριστερούς φόρους, τους οποίους μια χαρά φόρτωσαν στην πλάτη των πολιτών.
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ έρευνες κοινής γνώμης δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποχωρήσει δημοσκοπικά στην τρίτη θέση, ελάχιστα πίσω από το ΠΑΣΟΚ και λίγο πάνω από το ΚΚΕ. Ομως, το ενδιαφέρον θα είναι όταν θα μετρηθεί και ο νέος κομματικός σχηματισμός που θα δημιουργηθεί από την Κοινοβουλευτική Ομάδα την οποία θα συγκροτούν πλέον με επικεφαλής τον Αλ. Χαρίτση οι δύο πρώην ΣΥΡΙΖΑϊκές τάσεις της «Ομπρέλας» του Ευκλείδη Τσακαλώτου και των «6+6» της Εφης Αχτσιόγλου. Ενας νέος ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, πιο αριστερός, που θα κινηθεί ανάμεσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα και τον παλαιό (γιατί ποιος είναι ο original δεν ξέρουμε) του Στ. Κασσελάκη πλέον, που δείχνει ότι απευθύνεται στο χώρο της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας.
ΤΟ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ότι και τα δύο πολιτικά, κομματικά σχήματα θα καταγράψουν μονοψήφια ποσοστά, όμως το βέβαιο είναι ότι οι μάχες για την ιδεολογία, ακόμα και για την «καρέκλα», είναι θεμιτές, αλλά χρειάζονται και αξιόπιστες πολιτικές προτάσεις που αυτή τη στιγμή δεν δείχνουν ότι διαθέτουν.