Αυτά μπορέσαμε να ξεχωρίσουμε, σ’ έναν ορυμαγδό από φωνές και στριγκλιές «αγρίων», στο video που παρουσιάστηκε στα διαδικτυακά ΜΜΕ. Κάλυπταν τις χυδαιότητες που ακούγονταν με μπιπ -η γλώσσα ακατάλληλη, το θέαμα… κατάλληλο;- στον ξυλοδαρμό, σε προαύλιο σχολικού συγκροτήματος, στο Περιστέρι. Το «ντοκουμέντο», που «τράβηξε» ο «σκηνοθέτης», μοιράστηκε στο φιλοθεάμον κοινό. Απελπισία…

ΑΝΑΜΕΣΑ σε ουρλιαχτά, αποδοκιμασίες, επιδοκιμασίες και επιφωνήματα άγριας χαράς, όταν τα χτυπήματα γίνονταν πιο βίαια, σε ατμόσφαιρα αρένας στέκονταν κύκλο καμιά εικοσαριά δεκαπεντάχρονα και απολάμβαναν τον ξυλοδαρμό μίας μαθήτριας από δύο άλλες μαθήτριες. Την έσπρωχναν, την τραβούσαν, ώσπου την έριξαν κάτω. Μετά την κλοτσούσαν, τη γρονθοκοπούσαν στην πλάτη, προσπαθούσαν να της βγάλουν την μπλούζα που φορούσε – εξ ου και το «τι είδα, ρε, τι είδα»! Την τραβούσαν από τα μαλλιά, πεσμένη κάτω, και πάλι την κλοτσούσαν σαν μπάλα και, όταν μπόρεσε να σηκωθεί, την ξαναχτύπησαν και την έριξαν πάλι κάτω και στο τέλος ακούστηκε κάποιος να της λέει «άντε, φύγε, μην τις ξαναφάς».

ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ σημασία να μάθουμε τον λόγο του ξυλοδαρμού; Αν τσακώθηκε με μία από τις δύο και η τρίτη, ως φίλη της προηγούμενης, μετείχε στον ξυλοδαρμό, λες και ήταν σε πάρτι; Το θέαμα, ειλικρινά το λέω, είναι σπαρακτικό. Αν ήμουν υπουργός Παιδείας, από την ημέρα που εμφανίστηκε το video του ξυλοδαρμού, θα είχα πάει στο σχολείο να δω τα παιδιά και θα είχα στείλει στο Πειθαρχικό, κατ’ αρχάς, τον λυκειάρχη του. Οχι πώς θα γινόταν και τίποτα, γιατί στα Πειθαρχικά, ανεξαρτήτως υπουργείων, «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει», αλλά για να φανεί η ευθύνη αυτών που έχουν αναλάβει να διαπαιδαγωγήσουν τα δεκαπεντάχρονα, που… διασκεδάζουν με τη βία που ασκείται στους αδύναμους κρίκους της ηλικίας τους.

ΝΑ ΖΗΤΗΘΟΥΝ εξηγήσεις από τον σύλλογο των καθηγητών, πώς γίνεται να μη βρίσκεται κανείς στην αυλή στο διάλειμμα ή την τελευταία ώρα, κατά την έξοδο από το σχολείο. Δεν θυμάμαι στο Γυμνάσιο να «αυλιστήκαμε» -όπως έλεγαν οι καθηγητές μας- χωρίς να είναι ανάμεσά μας ένας γυμναστής και ένας φιλόλογος να μας παρακολουθούν διακριτικά. Θα περίμενα να είχαν ήδη αποβληθεί από το σχολείο, διά παντός, οι δύο «gladiators» και ο «σκηνοθέτης».

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ αμφιβολία ότι οι δύο που έδερναν αλύπητα το άλλο κορίτσι και η «ομήγυρη» των… Ζουλού, που παρακολουθούσε -με άγρια χαρά στα πρόσωπα- το θέαμα, ενθαρρύνοντας τις δύο boxers για περισσότερο ξύλο, χρειάζονται μάλλον ομαδική ψυχοθεραπεία. Αλλά, πρωτίστως, να κληθούν οι γονείς τους από τους εκπαιδευτικούς να μιλήσουν πώς μεγαλώνουν έτσι τα παιδιά τους. Να ρωτηθούν τι βλέπουν στα tablets τους και ποια παιχνίδια επιλέγουν.

ΕΩΣ ΠΟΤΕ, ΚΡΑΤΟΣ, αρμόδιο υπουργείο, κοινωνία, γονείς, θα ανεχόμαστε τη μόδα της βίας στα σχολεία, που έχει εξαπλωθεί χειρότερα και από την πανδημία Covid-19; Θα αφήσουμε να επωάζεται μέσα στα σχολεία η βία, που αύριο θα βγει στους δρόμους και θα κάνει ζούγκλα την κοινωνία;

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ δεν είναι να αναζητούν ευθύνες. Παρουσιάζουν το πρόβλημα. Το αρμόδιο υπουργείο δεν γίνεται να απουσιάζει…