Ομως, η Κλερ Ντέιλι (απλή συνωνυμία με τον Ιρλανδο-κρητικό λυράρη) και ο Μικ Ουάλας είναι απλώς δύο Ιρλανδοί ευρωβουλευτές της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που δύσκολα θα ανανεώσουν τη θητεία τους. Στις περιφέρειές τους, στο Δουβλίνο και στον Νότο, συγκεντρώνουν χαμηλά ποσοστά κι αν διασωθούν, αυτό θα γίνει χάρις στο περίπλοκο σύστημα μεταφοράς ψήφων.

Αλλωστε, η Ιρλανδία διαθέτει μόνο 14 έδρες στην Ευρωβουλή. Παραλείψαμε να πούμε ότι οι δύο Ιρλανδοί ακτιβιστές δεν ανήκουν στο «Σιν Φέιν», αλλά στο κόμμα «Ανεξάρτητοι για την Αλλαγή» (Independents 4 Change), που συμμετέχει στην ευρωομάδα της Αριστεράς, GUE/NGL, κι έχει δεσμούς με το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη. Ως εκπρόσωποι της «φιλοπουτινικής Ακρας Αριστεράς», όπως θα τους αποκαλούσε η κυρίαρχη ψυχροπολεμική φρασεολογία, η Ντέιλι και ο Ουάλας αποτελούν «κόκκινο πανί» σε Βρυξέλλες – Δουβλίνο. Εγιναν συχνά πρωτοσέλιδο για την αντίθεσή τους με τη στάση της Ε.Ε. στον πόλεμο της Ουκρανίας και τη βοήθεια προς το Κίεβο, ενώ απέρριψαν το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου περί σύστασης Ειδικού Δικαστηρίου για τον Πούτιν.

Πρόπερσι, οι «Irish Times» τούς κρέμασαν στα μανταλάκια, αποκαλύπτοντας ότι τους εγκωμιάζουν συχνά τα κρατικά ελεγχόμενα ΜΜΕ της Ρωσίας, της Κίνας και άλλων χωρών της «λάθος πλευράς».

Επειδή, όμως, στη ζωή τίποτα δεν είναι μόνο άσπρο ή μαύρο, η Κλερ Ντέιλι, στο «Μακεδονικό», επέλεξε να ταυτιστεί με τη «σωστή πλευρά» σε βάρος της Ελλάδας, θεωρώντας ίσως στο υποσυνείδητό της ότι οι «Μακεδόνες» είναι ένας μικρός, καταπιεσμένος λαός στα Βαλκάνια, όπως οι Κέλτες πρόγονοί της από τους Αγγλοσάξονες.

Μιλώντας στα Σκόπια, σε εκδήλωση του αριστερού κόμματος «Λέβιτσα», χαρακτήρισε απαράδεκτη τη στάση του Βούλγαρου ευρωβουλευτή Ανγκέλ Τζαμπάσκι να αρνείται «το “μακεδονικό” κράτος, τη γλώσσα και τον πολιτισμό του», λέγοντας ότι είναι «αποτρόπαιο να ζητά η Ε.Ε. από τα Σκόπια να απαρνηθούν το όνομά τους για χάρη της ένταξης». Ας μην ανησυχεί και δεν το απαρνήθηκαν…