ΑΥΤΗ η αριστερή εκδοχή, δίχως αρχή, μέση και τέλος, έχει ήδη καταδικαστεί στη συνείδηση των πολιτών και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν επιδέχεται διόρθωση, ούτε και ανασυγκρότηση.

Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι μακριά από τις διεργασίες που συντελούνται στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Το κόμμα μας θα εξαϋλωθεί, αν προσποιηθούμε πως δεν συνέβη τίποτα και συνεχίσουμε με τις συνταγές του παρελθόντος».

ΤΟ παραπάνω απόσπασμα κειμένου δεν το έγραψε κάποιος… πετσοταϊσμένος αντίπαλος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Διονύσης Τεμπονέρας.

ΕΙΝΑΙ η πρώτη φορά που ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ομολογεί δημόσια πως για τη διπλή εκλογική πανωλεθρία δεν «φταίνε» ούτε το καθεστώς Μητσοτάκη ούτε τα Μέσα Ενημέρωσης ούτε το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».

ΜΕ περίσσιο θάρρος, ο κ. Τεμπονέρας κάνει σκληρή αυτοκριτική. Περιγράφει την πραγματικότητα. Την πραγματικότητα που αρνείται να αποδεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ, συγχρόνως, παρουσίαζε μία άλλη εικονική πραγματικότητα στους πολίτες.

ΟΝΤΩΣ ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει από ιδεολογική, προγραμματική και οργανωτική ανεπάρκεια. Δεν έχει αρχή, μέση, τέλος. Βρίσκεται μακριά από την κοινωνία.

ΤΑ έχουμε αναφέρει πολλές φορές. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του μοιάζουν σαν να πρωταγωνιστούν στη θρυλική ταινία «Underground» του Κουστουρίτσα. Πιστεύουν -και προσπαθούν να κάνουν και τους πολίτες να πιστέψουν- ότι βρισκόμαστε κάπου ανάμεσα στο 2012 και στο 2015. Εκεί έχουν μείνει. Ούτε θέλησαν και, προφανώς, ούτε μπορούσαν να αλλάξουν.

ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ δεν πρόκειται να αλλάξουν ούτε τώρα. Τα έχουμε ξαναπεί, είναι θέμα πολιτικού DNA. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να ψάξουν γρήγορα γρήγορα να βρουν έναν νέο αρχηγό, για να τους εκπροσωπήσει στη ΔΕΘ. Δεν έχουν καμία διάθεση να ομολογήσουν την παταγώδη αποτυχία τους, τα τεράστια λάθη τους.

ΕΙΝΑΙ σχεδόν βέβαιο πως θα συνεχίσουν να επιμένουν στην ίδια αντιπολιτευτική τακτική, στις ίδιες ιδεοληψίες, στα ίδια οπισθοδρομικά τσιτάτα. Πλησιάζουμε στο 2030 και μιλούν με όρους 1980.

ΚΑΙ, όπως σημειώνει ο κ. Τεμπονέρας, επειδή θα προσποιηθούν πως δεν συνέβη τίποτα, θα εξαϋλωθούν. Και θα επιστρέψουν εκεί που θα έπρεπε να βρίσκονται πάντοτε. Σε ένα μικρό μονοψήφιο ποσοστό.