Σήμερα ζούμε στην εποχή που τα fake news και η παραπληροφόρηση απειλούν να υποκαταστήσουν τις αληθινές ειδήσεις. Στον ψηφιακό κόσμο, άλλωστε, τα πάντα είναι πιο εύκολα και πιο επικίνδυνα: Το μόνο που χρειάζεται κάποιος είναι να έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Από κει και πέρα είναι ανεξέλεγκτα ελεύθερος να γράψει ό,τι του κατέβει, να δημιουργήσει όποιες εικόνες ή βίντεο θέλει, να ράψει και να μοντάρει μέχρι να πετύχει αυτό που επιδιώκει. Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμα χειρότερο: Πως ο καθένας είναι εξίσου ελεύθερος να πιστέψει ό,τι θέλει, αρκεί να τον βολεύει, να τον ικανοποιεί και να επιβεβαιώνει την άποψη που έχει ήδη διαμορφώσει για τον κόσμο.

Η ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, των παντοδύναμων αλγορίθμων και των κοινωνικών μέσων δικτύωσης που ελέγχονται από κράτη ή και επιχειρηματίες έχει ανεβάσει το επίπεδο της παραπληροφόρησης σε σημείο που δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί. Το φιλτράρισμα μιας είδησης είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, για τον μέσο χρήστη του Διαδικτύου, σε αντίθεση με τη διασπορά της που εξαπλώνεται σαν τον αέρα.

Φυσικά πάντα υπάρχουν και τα συνήθη πολιτικά ψέματα που λέγονται διά της παραδοσιακής οδού και αναμεταδίδονται εν ριπή οφθαλμού από τα σύγχρονα Μέσα. Ομως, όταν τα βασικά κανάλια πληροφόρησης των νέων είναι οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο δύσκολο είναι να γίνει αντιληπτό το ψέμα. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, το 76% των νέων στην Ε.Ε. θεωρεί ότι έχει εκτεθεί σε παραπληροφόρηση, ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 83%, με την εκτεταμένη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να συνδέεται άμεσα με αυτήν την έκθεση.

Αν τα μακαρονόδεντρα του BBC φύτρωσαν μια Πρωταπριλιά, τα λεφτόδεντρα του λαϊκισμού ευδοκιμούν όλον τον χρόνο.

ΥΓ.: Οι ψευδείς ειδήσεις πρέπει να είναι στο στόχαστρο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Οχι οι απόψεις.