Τα νησιά βουλιάζουν από κόσμο, οι πληρότητες πιάνουν ταβάνι, η εστίαση παίρνει και πάλι γερές ανάσες από τους επισκέπτες του καλοκαιριού. Ομως ο μαζικός τουρισμός, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, μας φέρνει μπροστά στη διαχείριση νέων προκλήσεων. Οχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.

Εγραφε ο Γιάννης Παπαδάτος στον «Ε.Τ.» της Παρασκευής 5/8: «Η Βρετανία επιβάλλει σε εκατομμύρια πολίτες απαγόρευση πλυσίµατος αυτοκινήτου µε τη µάνικα επί ποινή 1.000 λιρών και αρκετοί δήµοι της Πορτογαλίας αρχίζουν να ελαττώνουν τη ροή του νερού ή και να το κόβουν εντελώς τη νύχτα. (…) Ο δήµαρχος της πόλης, Σάο Ζοάο ντα Πεσκέιρα, προειδοποίησε ότι, αν δεν βρέξει έως τα µέσα Σεπτεµβρίου, στο τοπικό φράγµα που εξυπηρετεί δύο δήµους δεν θα µείνει σταγόνα για ανθρώπινη κατανάλωση! Σε αρκετούς δήµους το καλοκαίρι γίνεται διανοµή µε υδροφόρες, ενώ τοπικοί παράγοντες ζητούν να απαγορευτεί η άντληση υδάτων από δηµόσιες βρύσες για το πότισµα κήπων και το πλύσιµο αυτοκινήτων». Διαβάζοντας αυτές τις γραμμές από κάποια παραλία, το μάτι στρέφεται ακαριαία στις ντουζιέρες που δεν κλείνουν σχεδόν ποτέ.

Ολοι το έχουμε δει, πολύ πιθανόν και να το έχουμε κάνει. Το υποτιθέμενο γρήγορο ξέπλυμα λίγων δευτερολέπτων από το αλάτι της θάλασσας μετατρέπεται σε ντους διαρκείας, οπότε και καθαρίζονται μαγιό, σαγιονάρες, παιδικά σορτσάκια, ακόμα και… τάπερ. Κάποιοι έχουν την ευαισθησία να κλείσουν τη βρύση πίσω τους, αλλά οι περισσότεροι την αφήνουν για τον επόμενο σε μια κίνηση τζάμπα μεγαλοψυχίας. Δωρεάν είναι, άσε το νερό να τρέχει. Σε κάποιες παραλίες υπάρχει η πρόνοια του αυτόματου «κόφτη» νερού, υπενθυμίζοντας στους αμέριμνους λουόμενους πως το νερό είναι πολύτιμο αγαθό και δεν πρέπει να σπαταλιέται. Ομως αυτές οι περιπτώσεις είναι λίγες και σίγουρα δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά ούτε το πρόβλημα της λειψυδρίας ούτε της αλόγιστης σπατάλης νερού.

Σε πάρα πολλά νησιά υπάρχει πρόβλημα υδροδότησης και οι διακοπές νερού -προγραμματισμένες αλλά και απρογραμμάτιστες- είναι συχνές. Είναι δεδομένο λοιπόν πως χρειάζεται αναβάθμιση των υποδομών, ταμιευτήρες συλλογής βρόχινου νερού για την άρδευση των χωραφιών, στοχευμένες γεωτρήσεις, αλλά και συνεχή ενημέρωση των επισκεπτών για λελογισμένη χρήση των υδάτινων πόρων.