Τουναντίον, το συναισθηματικό και ιστορικό δικαίωμα της Ελλάδας στην εκατονταετηρίδα του 1896 ήταν το ισχυρό της χαρτί. Με το Βερολίνο δεν είναι το ίδιο.

Στη Γερμανία και διεθνώς, δεν βρίσκει ένθερμους υποστηρικτές η πρόταση του Χριστιανοδημοκράτη δημάρχου του Βερολίνου, Κάι Βέγκνερ, για την ανάληψη της διοργάνωσης του 2036, στην 100ή επέτειο της «Ολυμπιάδας του Χίτλερ». Υποτίθεται ότι το 2036 θα είναι ένα «αντιπαράδειγμα» της ναζιστικής φιέστας σε μια δημοκρατική Γερμανία.

Θα μπορούσε να ισχύει αν ο σύγχρονος κόσμος δεν θύμιζε επικίνδυνα την περίοδο του Μεσοπολέμου, με ακροδεξιά, λαϊκιστικά κινήματα να σαρώνουν Ευρώπη-Αμερική, έως και την ίδια τη Γερμανία.

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή είχε αναθέσει τους Ολυμπιακούς στο Βερολίνο το 1931, επί Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, σκέφτηκε να τους αφαιρέσει.

Ομως δεν το έκανε, παρότι το ναζιστικό καθεστώς ψήφισε ρατσιστικούς και αντισημιτικούς νόμους και παραβίασε την αποστρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας. Ούτε οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν το μποϊκοτάζ που σκέφτονταν, επειδή ο Χίτλερ εγγυήθηκε στη ΔΟΕ ότι δεν θα υπάρξουν διακρίσεις «φυλής ή πίστης» για τους αθλητές.

Ο Γερμανός ιστορικός Ολιβερ Χίλμες δήλωσε στην «Tagesspiegel» ότι πολύς κόσμος δικαιούται να αισθάνεται άβολα για το Βερολίνο 2036. Ακόμη και ο δήμαρχος Βέγκνερ αναγνώρισε πως θα είναι λεπτό ζήτημα η διεξαγωγή κάποιων αθλημάτων στις ίδιες εγκαταστάσεις. Επιπλέον, οι Βερολινέζοι Πράσινοι τόνισαν ότι προέχει η βελτίωση των παραμελημένων γυμναστηρίων και κολυμβητηρίων της πόλης αντί για ένα νέο όργιο ολυμπιακής σπατάλης.

Τη λύση στο πρόβλημα έδωσε ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ, απαντώντας ουσιαστικά «nein, danke» (όχι, ευχαριστώ) στο γερμανικό αίτημα: «Η απαγόρευση εισόδου Ρώσων και άλλων προσώπων στη Γερμανία, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, μας δένει τα χέρια. Προτιμούμε να δώσουμε τους αγώνες σε μια χώρα που σέβεται τους κανόνες της ΔΟΕ, επιτρέποντας την είσοδο σε όλους», τόνισε. Τα προγνωστικά δείχνουν Ινδία.