Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Η απόφαση βρίσκεται στα χέρια του πρωθυπουργού. Ο Αλέξης Τσίπρας παίζει για μια ακόμη φορά τη χώρα στα ζάρια περιμένοντας εκείνη τη στιγμή που θα θεωρήσει κατάλληλη ώστε να κλείσει τη συμφωνία ή να τα τινάξει όλα στον αέρα. Θα ποντάρει σε ό,τι πιστέψει πως μπορεί να του δημιουργήσει μια πολιτικά διαχειρίσιμη επόμενη ημέρα.

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ τζογάρισμα είναι προκλητικό. Εχουν ήδη συμπληρωθεί τέσσερις μήνες διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης και κοντεύουμε όλοι να ξεχάσουμε από πού ξεκινήσαμε. Στο πανηγυρικό υπουργικό συμβούλιο του ανασχηματισμού ο Αλέξης Τσίπρας είχε δώσει εντολή στους υπουργούς να κλείσουν τη διαπραγμάτευση στις 5 Δεκεμβρίου. Από τότε κάθε φορά επαναλαμβάνει την ίδια πολιτικολογία με στόχο πάντοτε το επόμενο Εurogroup. Παράλληλα, επαναλαμβάνει πως δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητας.

ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ, λοιπόν, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, η προνομοθέτηση μέτρων για μετά το 2018 ήταν αντισυνταγματική και προσέκρουε στις δημοκρατικές αρχές της Ε.Ε., ενώ το Μαξίμου διέψευδε μέσω Τζανακόπουλου πως υπάρχει περίπτωση μείωσης αφορολογήτου και κύριων συντάξεων. Στο τραπέζι υπήρχαν από την πρώτη στιγμή οι αλλαγές στην εργασιακή νομοθεσία και η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ. Η κυβέρνηση συνεχίζει να προπαγανδίζει ότι «κερδάμε», αλλά έχει ήδη αποδεχθεί το τσεκούρι σε αφορολόγητο και συντάξεις, που ανεβάζει το λογαριασμό στα 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ και διαλύει το μύθο περί τέλους της λιτότητας.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ του Μαξίμου «όλα τα σενάρια ανοιχτά έως την τελευταία στιγμή» ξεδιπλώνεται εν αγνοία ακόμα και των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που καθημερινά βομβαρδίζουν με αλλοπρόσαλλες ατάκες τους πολίτες. Ξεδιπλώνεται, όμως, εις βάρος της οικονομίας που βυθίζεται ακόμα περισσότερο στην ύφεση, ενώ υπάρχει κίνδυνος να αποσυνδεθεί πλήρως η πρίζα που κρατάει σε κωματώδη, έστω, κατάσταση τις τράπεζες ύστερα από το έγκλημα των capital controls.

ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ πολλά επεισόδια ακόμα στο σίριαλ που σκηνοθετεί η κυβέρνηση. Οι εισηγήσεις εκ διαμέτρου αντίθετες: να κλείσουμε τώρα τη διαπραγμάτευση, να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται με πρόωρες εκλογές ή να σαρώσουμε τα αποθεματικά για την πληρωμή των δανειακών αναγκών του καλοκαιριού και να φτάσουμε έως τις αρχές του 2018 για να διαπραγματευτούμε με τη νέα γερμανική κυβέρνηση, ελπίζοντας στον… Σουλτς.

Ο,ΤΙ κι αν επιλέξει ο Αλέξης Τσίπρας, πάλι η κοινωνία θα βρεθεί να παρακολουθεί το δραματικό έργο του 2015. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν διστάζει να θυσιάσει τους πολίτες και την οικονομία της χώρας για μικροκομματικές σκοπιμότητες.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου