Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Επιπλέον δεν είναι καθόλου βέβαιοι ότι σύσσωμοι οι εκλογείς των υποψηφίων του «δημοκρατικού τόξου» θα κατευθυνθούν στον Μακρόν στο β’ γύρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι οπαδοί του Ζαν-Λικ Μελανσόν, που δηλώνουν, σε ποσοστό 45%, ότι θα προτιμήσουν τη Λεπέν! Δεδομένου ότι στις δημοσκοπήσεις ο υποψήφιος της ριζοσπαστικής Αριστεράς συγκεντρώνει 11%-12%, αυτό μεταφράζεται σε ένα καθαρό 5% για την αρχηγό του Εθνικού Μετώπου στις 7 Μαΐου.

Η ώσμωση κομμουνιστών-Ακροδεξιάς στη Γαλλία είναι ένα φαινόμενο που άρχισε να παρατηρείται στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν ο Φρανσουά Μιτεράν εγκατέλειψε το «κοινό πρόγραμμα» εθνικοποιήσεων και κοινωνικών παροχών κάνοντας φιλελεύθερη στροφή. Σε σημερινούς όρους, ο άνθρωπος που ενσαρκώνει την… κομμουνιστική πτέρυγα του Εθνικού Μετώπου είναι ο κορυφαίος σύμβουλος της Λεπέν, Mπερτράν Ντιτέιγ Ντε λα Ροσέρ, ένας… πούρος πρώην σταλινικός του γαλλικού Κ.Κ. που ανέλαβε πόστο στην κυβέρνηση Σοσιαλιστών-Κομμουνιστών (1981-83) και ανήκε στην πτέρυγα του γενικού γραμματέα Ζορζ Μαρσέ. Ο τελευταίος, άλλωστε, έριξε σε ανύποπτο χρόνο το σπόρο της ξενοφοβίας στη γαλλική Αριστερά, λέγοντας ότι «πρέπει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των Γάλλων εργαζομένων απέναντι στη μαζική είσοδο μεταναστών» (!).

Δογματικό μέλος του Parti Communiste Francais (PCF) από το 1967 έως το 1987, ο (γόνος καθολικών αριστοκρατών) Ντε λα Ροσέρ μεταπήδησε στο λαϊκιστικό Κίνημα Πολιτών (MDC) του Ζαν-Πιερ Σεβενμάν, που προσομοιάζει στα καθ’ ημάς με το ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα. Τον εγκατέλειψε όμως κι αυτόν επειδή φάνηκε ανεκτικός σε ζητήματα θρησκείας και πολυπολιτισμού, ιδίως απέναντι στους μουσουλμάνους. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τη νεολαία του Σεβενμάν προέρχεται και το νούμερο 2 του Εθνικού Μετώπου, Φλοριάν Φιλιπό!

Απαριθμώντας τους λόγους που τον οδήγησαν στη Λεπέν, ο πρώην σταλινικός κομμουνιστής παρέθεσε την ανάγκη «να ομογενοποιηθεί ο γαλλικός λαός όχι μέσα από την πολυπολιτισμικότητα και την έμφαση στις θρησκείες, αλλά μέσω των κοσμικών, ρεπουμπλικανικών αξιών, να δοθούν δουλειές στους Γάλλους, να βγούμε από το ευρώ και να προστατεύσουμε με έξυπνο τρόπο τη γαλλική παραγωγή». Πολλά από αυτά συμπίπτουν με θέσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς του Μελανσόν, ιδίως σε ό,τι αφορά την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας από τις Βρυξέλλες και την προστασία της γαλλικής οικονομίας.

Ο «σταλινικός» -και ως εκ τούτου διεθνιστής υποτίθεται- Ντε λα Ροσέρ θεωρεί μέγα ατόπημα του Μακρόν να χαρακτηρίσει πρόσφατα «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» τον πόλεμο στην Αλγερία. «Οπως ο Πούτιν δεν ντρέπεται για την τσαρική ή την κομμουνιστική περίοδο αλλά αναγνωρίζει όλα τα κεφάλαια της ρωσικής Ιστορίας, έτσι κι εμείς οφείλουμε να δεχτούμε τη γαλλική Ιστορία στο σύνολό της, χωρίς τύψεις και μετάνοιες».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής