Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Γιατί για μία ακόμα φορά αποδεικνύεται πως σε αυτόν τον τόπο όλοι είναι εκ των υστέρων προφήτες. Για όλα έχουν μια εξήγηση, αρκετές δικαιολογίες αλλά καμία λύση. Οπως επίσης και καμία αυτοκριτική, παρά μόνο διάθεση για κριτική.
Για τους πρώην φταίνε πάντα οι πιο πρώην, οι νυν αλλά και οι επόμενοι. Ολοι, δηλαδή, εκτός από τους ίδιους, λες και όταν κυβερνούσαν ήταν περαστικοί από το Μαξίμου. Για τον Παπανδρέου, για παράδειγμα, φταίει ο Καραμανλής. «Εμείς ως ΠΑΣΟΚ ήρθαμε με πρόγραμμα αλλαγών. Ούτε υπέρ ούτε κατά του Μνημονίου. Δυστυχώς δεν προλάβαμε την κρίση που διαμόρφωσε ο κ. Καραμανλής. Είναι αυτός που έριξε τη χώρα στα βράχια», είπε ο πρωθυπουργός που έβαλε τη χώρα στην εποχή των Μνημονίων. Για τον Σημίτη φταίει ο επόμενος, δηλαδή ο Παπανδρέου: «Το πρώτο μνημόνιο, υπό την εξαιρετικά αυστηρή μορφή που είχε, δεν ήταν μονόδρομος», είπε, καρφώνοντας τον σύντροφο, ενώ σε άλλο σημείο της συνέντευξής του χαρακτήρισε σαχλαμάρες τη διαβεβαίωση της τότε κυβέρνησης ότι η χώρα διαθέτει ρευστοποιήσιμη περιουσία 50 δισεκατομμυρίων…
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Ετσι γινόταν πάντα σε αυτή τη χώρα, και δυστυχώς συμβαίνει ακόμα. Κανείς ποτέ δεν ανέλαβε την ευθύνη που του αναλογούσε και όλοι ανακάλυπταν τη λύση μετά την αποχώρησή τους από το ταμείο. Δεν το κάνουν μόνο οι πρώην βέβαια. Το κάνουν και οι υποψήφιοι. Κυρίως αυτοί. Οπως έκανε ο Αλέξης Τσίπρας λέγοντας τις δικές του σαχλαμάρες (εξίσου επικίνδυνες με το «λεφτά υπάρχουν»), μέχρι που έγινε νυν και άρχισε να κάνει το ένα καταστροφικό λάθος πίσω από το άλλο, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα και λοιδορώντας όλους τους πρώην. Τον Σημίτη, τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά. Και παραμένει στον τόπο του εγκλήματος, μέχρι να γίνει πρώην. Τότε θα βρει και αυτός επιτέλους τη λύση για τη χώρα.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου