Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Oλα ξεκίνησαν όταν ο 25χρονος ειδικευόμενος γιατρός έφερε μια μέρα το βιολί του στο νοσοκομείο Χεντί Τσακέρ της πόλης Σφαξ κι άρχισε να παίζει για να χαλαρώσει. Η μουσική πλημμύρισε τα αυτιά των ασθενών στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας και το ηθικό τους ανέβηκε κατακόρυφα.

Μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, με μοναδικό στήριγμα την οθόνη του κινητού ή του τάμπλετ και τους ακάματους γιατρούς/νοσηλευτές με τη «διαστημική» περιβολή, ένιωσαν ξαφνικά πως υπάρχει ακόμη ζωή εκεί έξω.

Τα χαμόγελα μετατράπηκαν σε χειροκροτήματα και αλαλαγμούς, ενώ το κοινό του απρόοπτου «κονσέρτου» έπεσε από τα σύννεφα όταν έμαθε ότι ο βιρτουόζος ήταν ένας από τους γιατρούς. Εκτοτε οι «συναυλίες» έγιναν σχεδόν καθημερινή συνήθεια, με την πρόθυμη άδεια της διεύθυνσης.

«Είναι υπέροχο να ακούς μουσική ενώ αναρρώνεις από την Covid-19. Γεμίζεις χαρά και ξεχνάς τον πόνο σου», είπε ο ασθενής Ρασίντ Αρούς, που περιμένει πώς και πώς το εξιτήριο.

Τελικά το χόμπι του δρος Σιάλα αποδείχθηκε ευεργετικό. Ο νεαρός γιατρός μελετάει φανατικά βιολί στον ελεύθερο χρόνο του και μάλιστα ανήκει σε ένα γκρουπάκι, τους Pepper Band.

Εχοντας πλέον πάρει το κολάι, δεν παίζει το δοξάρι του μόνο στους θαλάμους, αλλά και στους διαδρόμους, γεμίζοντας χαμόγελα τους συναδέλφους του.

Η Τυνησία τις έχει ανάγκη αυτές τις ενέσεις ηθικού, καθώς η δεκαετία της Αραβικής Ανοιξης βρήκε τη νεολαία της και πάλι στο πόδι. Εξάλλου η πανδημία βρίσκεται σε οριακό σημείο, με 287 ασθενείς στις ΜΕΘ και 111 σε αναπνευστήρες και τα πρώτα εμβόλια της Pfizer φτάνουν μόλις αυτές τις μέρες, στο πλαίσιο του προγράμματος Covax, του ΟΗΕ.

Από την έντυπη έκδοση