Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η κυβέρνηση οφείλει να εμπιστεύεται την ειδική επιτροπή που επιχειρεί να προλάβει τα χειρότερα, μελετώντας τα επιδημικά δεδομένα. Επομένως, διαβάζοντας όσα γράφονται, κάθε μέρα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μόνον οργή προκαλούν για την άγνοια και την ιδιοτελή διαστροφή της πραγματικότητας.

Επιασαν δουλειά τα γνωστά τρολ, όπως εργάζονταν και στην κυβερνητική θητεία ΣΥΡΙΖΑ. Λέγεται με το αζημίωτο. Τότε για να καλύψουν την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης Τσίπρα, να θολώσουν τα «μαγαζάκια» Μαξίμου, να κατασκευάσουν τη λάσπη Νοvartis, να εξαφανίσουν την κωλοτούμπα Τσίπρα υπέρ εκείνων που κατήγγειλε, από το 2010 ως 2014. Τώρα για να σπείρουν αμφιβολίες, χρησιμοποιώντας ανοίκειες τακτικές και υπονοούμενα.

Ουσιαστικά, αποδεικνύεται ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν «έχουν χάσει την μπάλα». Γιατί, απλά, δεν είχαν «μπάλα» για να… χάσουν! Είναι το πρώτο κόμμα μείζονος αντιπολίτευσης, από Μεταπολιτεύσεως, η οποία δεν έχει αντικείμενο ύπαρξης. Δεν της αφήνει η κυβέρνηση κανένα περιθώριο να κτίσει αντιπολιτευτική στρατηγική. Ποιος σοβαρός επικοινωνιολόγος θα σκεφτόταν να εισηγηθεί στον Τσίπρα να επικεντρώσει τις επιθέσεις του στην κυβερνητική αντιμετώπιση της πανδημίας; Αν είμαστε στην περίοδο του ’81 που η ΕΡΤ ήταν η μοναδική τηλεοπτική πηγή ενημέρωσης και ο Μαρούδας δήλωνε ότι θα στήσει δίκτυα να ρίξει τους δορυφόρους, μπορεί να υπήρχαν και μερικοί πολίτες που να θεωρούσαν ως ορθές τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης για τα εμβόλια. Οταν όμως υπάρχουν δεκάδες διεθνή κανάλια στο τηλεκοντρόλ που δίνουν καθημερινά συγκριτικά στοιχεία για τα εμβόλια και την πανδημία, δικαιούται ο Ελληνας πολίτης να λέει: «Ευτυχώς που ο Τσίπρας δεν είναι πρωθυπουργός, κι ούτε έχουμε κυβέρνηση Πολάκηδων».

Εχει δυσχέρεια ο Τσίπρας να καταλάβει την απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αντίθεση, βουλευτές και στελέχη ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας επαφή με τον κόσμο, ακούν από πρώτο χέρι την απαξίωσή τους. Ποιος μπορεί να θεωρεί ότι ίσως ο Τσίπρας κατάφερνε το ένα τρίτο από όσα σε ενάμιση χρόνο έχει κάνει ο Κυριάκος; Με την Τουρκία είχε κόψει γέφυρες. Στις Βρυξέλλες ήμασταν αναξιόπιστοι. Στους πρόσφυγες πρόσφερε ανοικτά σύνορα, στοιβάζοντάς τους στη λάσπη της Μόριας. Με φόρους πελέκησε τη μεσαία τάξη. Την Παιδεία χάρισε στον μαρξισμό τού… δεν θυμάμαι ούτε το όνομα του υπουργού του. Στον Πολιτισμό όρκισε σε τέσσερα χρόνια και τέσσερις υπουργούς…

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα παρακμιακό. Αλλά διαβάζοντας το άρθρο του καθηγητή Μαρατζίδη, διαπίστωσα ότι μόνον αυτός δήλωσε έτοιμος να ξαναερωτευθεί τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον επαναφέρει στη εξουσία. Κατ’ εμέ, ο κύριος λόγος είναι για να βάλει ο καθηγητής λίγο vivere pericolosamente στην πεζή και ανέραστη, ως φαίνεται, ζωή του.

Από την έντυπη έκδοση