Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η υπόθεση διερευνάται από τη Δικαιοσύνη, η οποία είναι και η μόνη που θα κρίνει το αληθές των ισχυρισμών του κ. Καλογρίτσα, ωστόσο τα όσα έχει συμπεριλάβει στο υπόμνημά του προκαλούν κυριολεκτικώς ανατριχίλα για το τι πραγματικά συνέβαινε πίσω από την κεντρική πολιτική σκηνή. Ο εργολάβος. που βρίσκεται σε διένεξη με λιβανέζικο κατασκευαστικό όμιλο, δεν έκρυβε τη συμπάθειά του στον ΣΥΡΙΖΑ, συμμετείχε το 2015 σε προεκλογικές ομιλίες του Νίκου Παππά με θέμα την καταπολέμηση της διαπλοκής ενώ επί Τσίπρα κατάφερε να κερδίσει τους πρώτους διαγωνισμούς του αυτοκινητοδρόμου Πατρών-Πύργου χωρίς ποτέ να μπορέσει να ξεκινήσει τα έργα ελλείψει κεφαλαίων. Εγινε ευρύτερα γνωστός όταν συμμετείχε στο διαγωνισμό για τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες του «Ινστιτούτου Φλωρεντίας» με μοναδικό περιουσιακό στοιχείο κάτι δανεικά βοσκοτόπια στην Ιθάκη και ελπίζοντας ότι η ροή χρήματος θα συνεχιζόταν απρόσκοπτα από τα θαλασσοδάνεια της Τράπεζας Αττικής.

Στο υπόμνημα που κατέθεσε προς τον εισαγγελέα ο Καλογρίτσας αναφέρει ότι «το φθινόπωρο του 2015 κλήθηκε από μία ομάδα σημαντικών στελεχών, η ευθύνη της οποίας είχε ανατεθεί στον κατά τον οικείο χρόνο υπουργό Επικρατείας, κ. Νίκο Παππά, υπεύθυνο ως εκ της άνω ιδιότητάς του για τα θέματα που αφορούν στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και στην εποπτεία των νομικών προσώπων και φορέων που υπάγονται σε αυτή, καθώς και σε θέματα Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, και του ζητήθηκε, λόγω των στενών σχέσεων και της εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του και αντιστρόφως, να τους “δανείσει” το αριστερό καθαρό επιχειρηματικό του όνομα και μόνο και να μπει “μπροστινός” και μόνο για τη συμμετοχή σε διαγωνισμό που θα διενεργούνταν για τηλεοπτικές άδειες, προκειμένου μέσω αυτού να καταφέρουν να λάβουν μία τηλεοπτική άδεια, την οποία θεωρούσαν απαραίτητο μέσο για την υποστήριξη της πολιτικής τους.

Η εντολή τους ήταν σαφής: ο Χρήστος Καλογρίτσας θα έβαζε το όνομά του και μόνο, ενώ αυτοί θα εισέφεραν τα χρήματα και θα είχαν την πλήρη ευθύνη, οργάνωση, διοίκηση και εποπτεία του όλου εγχειρήματος. Μάλιστα, ήδη είχαν επιλέξει εκείνα τα στελέχη που θα υλοποιούσαν αυτό το εγχείρημα και τα οποία ήδη είχαν αρχίσει να εργάζονται για την επίτευξη αυτού του σκοπού, συγκροτώντας μάλιστα και ομάδες εργασίας που εργάζονταν εντατικά προς αυτήν την κατεύθυνση».

Στο ίδιο υπόμνημα ο κ. Καλογρίτσας χαρακτηρίζει «εικονική» τη σύμβαση που υπέγραψε με τους Λιβανέζους για κατασκευή έργου στα Εμιράτα, βάσει της οποίας έλαβε 3 εκατομμύρια ευρώ με σκοπό να καλύψει την εγγυητική επιστολή στα τέλη Αυγούστου του 2016 και να λάβει την τηλεοπτική άδεια. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό έγινε με τη συνεργασία του Νίκου Παππά και του «White House», όπως συνθηματικά αποκαλούσαν την τότε κυβέρνηση. Οταν οι Λιβανέζοι ζήτησαν πίσω τα χρήματα μετά την απομάκρυνση του Καλογρίτσα από το διαγωνισμό για τις άδειες, ο εργολάβος κατήγγειλε τα κυβερνητικά στελέχη ότι τον «πούλησαν» και πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του.

Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης, που θα κρίνει εάν ο φάκελος θα πρέπει να παραπεμφθεί στη Βουλή για τις περαιτέρω διαδικασίες καθώς εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα.

Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι όλα αυτά που καταγγέλλει ο «κόκκινος εργολάβος» διημείφθησαν κατά τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Από το ηθικό πλεονέκτημα πέρασαν απευθείας στους «μπροστινούς» και στους αχυράνθρωπους των media. Για πρωτάρηδες στην εξουσία γρήγορα έμαθαν τα κόλπα της διαπλοκής.