Γράφει ο Κωνσταντίνος Μίχαλος*
Με δεδομένο ότι ο τουρισμός αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, είναι άκρως απαραίτητο να ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα για τη στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων στον κλάδο.
Η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών για χορήγηση ρευστότητας και αναστολή πληρωμής φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, για τις επιχειρήσεις που έκλεισαν με απόφαση του κράτους, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως επίσης και το μέτρο για την παροχή ρευστότητας σε επιχειρήσεις που δεν έκλεισαν υποχρεωτικά, αλλά έχουν υποστεί σοβαρό πλήγμα στη δραστηριότητά τους. Θα πρέπει, όμως, οι ευνοϊκές ρυθμίσεις να επεκταθούν και στις επιχειρήσεις, οι οποίες αν και εξακολουθούν να λειτουργούν, θεωρούν ότι πρέπει να αναστείλουν μερικώς ή ολικώς τη λειτουργία τους, λόγω μειωμένου ή και ανύπαρκτου τζίρου.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Ειδικά για την ενίσχυση του τουριστικού κλάδου, η κυβέρνηση οφείλει να αξιοποιήσει κάθε διαθέσιμο εργαλείο και δυνατότητα, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Σύμφωνα με το άρθρο 107, παρ. 2β της Συνθήκης της Ε.Ε. θεωρείται ότι συμβιβάζονται με τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς οι ενισχύσεις για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα. Κάνοντας χρήση του συγκεκριμένου άρθρου, η ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να ζητήσει την ενεργοποίηση των συγκεκριμένων ενισχύσεων. Αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν την επιδότηση ενοικίου για το διάστημα που επιχείρηση υπολειτουργεί ή παραμένει κλειστή εξαιτίας της κρίσης, τη χορήγηση άτοκου κεφαλαίου κίνησης για την κάλυψη υποχρεώσεων, την επιχορήγηση μισθών εργαζομένων και ασφαλιστικών εισφορών, την επιχορήγηση τόκων των δανείων και αναστολή πληρωμής κεφαλαίου και τη δανειοδότηση των τουριστικών επιχειρήσεων από τις τράπεζες, με ποσά που ανέρχονται μέχρι και το 25% του ετήσιου κύκλου εργασιών τους, όπως αυτός αποτυπώνεται σε επίσημα στοιχεία.
Παράλληλα, για την τόνωση της οικονομίας, θα πρέπει να διατεθούν κονδύλια που θα επιτρέψουν την υπαγωγή στη δράση «Ενίσχυση της ίδρυσης και λειτουργίας νέων τουριστικών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων» όσων επιχειρήσεων είχαν υποβάλει αίτηση και δεν κατάφεραν να ενταχθούν, λόγω έλλειψης πόρων. Επιπλέον, προτείνεται να γίνει σε συνεννόηση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς εφαρμογή προσωρινού κανονισμού, που θα επιτρέπει τη χορήγηση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) ύψους άνω των 200.000 ευρώ ανά επιχείρηση στην τριετία, που θα μπορούσε να φτάσει και τα 500.000 ευρώ κατ’ αναλογία των μέτρων που είχαν ληφθεί κατά την οικονομική κρίση του 2008. Τέλος, προτείνεται η χορήγηση άμεσης αξιολόγησης, χωρίς βαθμολογικά κριτήρια, για όλες τις αιτήσεις υπαγωγής του Γ’ κύκλου στον 4399/16.
Ο τουρισμός ήταν και είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, με καθοριστική συμβολή στην οικονομία, στην απασχόληση και στην περιφερειακή ανάπτυξη. Η προστασία του απέναντι στις επιπτώσεις της πρωτόγνωρης αυτής υγειονομικής κρίσης πρέπει να αναδειχθεί σε ζωτικής σημασίας προτεραιότητα προκειμένου να διασφαλίσουμε προοπτικές ανάκαμψης για την ελληνική οικονομία την επόμενη ημέρα.
Από την έντυπη έκδοση
Ο Κωνσταντίνος Μίχαλος είναι Πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών*