Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο πρωθυπουργός είχε εναλλακτικές λύσεις για την καίρια αυτή κυβερνητική θέση. Θα μπορούσε για παράδειγμα να προβιβάσει στη θέση του υπουργού τον σημερινό υφυπουργό Αλέξανδρο Χαρίτση, ο οποίος προσπαθεί να κουνήσει το «βουνό» γραφειοκρατίας του ΕΣΠΑ και έως τώρα δεν έχει προκαλέσει κομματικές αντιπαραθέσεις σχετικά με το έργο του.

Ωστόσο ο κ. Τσίπρας επέλεξε να ορίσει τον κ. Παπαδημητρίου, η ακαδημαϊκή πορεία του οποίου δεν αμφισβητείται στο αμερικανικό Ινστιτούτο Levy, μόνο που οι θέσεις του για την οικονομία και το μνημόνιο έρχονται σε πλήρη αντίθεση με όσα καλείται να εφαρμόσει από τη νέα του θέση.

Οι υπουργοί δεν είναι λατέρνες, για να αλλάζουν σκοπό ανάλογα με τη διάθεση του λατερνατζή. Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο, στην τελευταία έκθεση του Ινστιτούτου, που συνυπέγραψε ο κ. Παπαδημητρίου, επισημαίνεται ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να σημειώσει τους προβλεπόμενους ρυθμούς ανάπτυξης με βάση την πολιτική που καλείται να εφαρμόσει η κυβέρνηση. Το Ινστιτούτο επαναλαμβάνει τη γνωστή θεωρία του διπλού νομίσματος Geuro ως τη μοναδική που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη.

Χθες ο κ. Παπαδημητρίου επιχείρησε να ανασκευάσει τα όσα υποστήριζε μέχρι τον Σεπτέμβριο λέγοντας ότι «μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν ακαδημαϊκός, οι ακαδημαϊκοί μπορούν να λένε πολλά πράγματα αλλά όταν έρχεται η στιγμή που πρέπει να υλοποιήσουν ένα πρόγραμμα τότε βλέπουν ότι μερικά πράγματα που έχουν πει ίσως να είναι λάθος».

Δηλαδή ο νέος υπουργός λέει ότι μέχρι πρότινος υποστήριζε ακαδημαϊκές «αρλούμπες» τις οποίες αντιλήφθηκε μόλις κατέλαβε την καρέκλα.

Το πρόβλημα είναι ότι ο ίδιος καλείται να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι γνωρίζουν τις θεωρίες του περί διπλού νομίσματος, να πείσει επενδυτές να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα όταν θα ξέρουν ότι ο ίδιος είχε ταχθεί υπέρ του Geuro και να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα στην αποτελεσματικότητα του οποίου δεν πιστεύει.

ΑΡΓΗΣΕ Ο ΦΙΛΗΣ

Πολύ αργά κατάλαβε ο Νίκος Φίλης ότι έγινε «αναλώσιμο υλικό» στην κυβέρνηση του Τσίπρα. Επρεπε να το είχε αντιληφθεί όταν ξεκίνησε τον πόλεμο με την Εκκλησία και το Μαξίμου τον είχε αφήσει ακάλυπτο. Οταν όμως καταγγέλλει πολιτικά συμβόλαια εκτέλεσής του, σίγουρα αντιλαμβάνεται ότι βασικός «εκτελεστής» είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός που έλαβε την τελική απόφαση για την απομάκρυνσή του από το υπουργείο Παιδείας. Οταν χειροκροτούσε τον Πάνο Καμμένο που μιλούσε για «συντρόφους» στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, έπρεπε να είχε καταλάβει ότι υπάρχουν και τα «συντροφικά μαχαιρώματα». Εμπειρος είναι σε αυτά, για να τα διαπιστώνει τελευταίος.

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ

Η νέα υπουργός Εργασίας κυρία Αχτσιόγλου έσπευσε να δηλώσει ότι το ασφαλιστικό έκλεισε με την πρώτη αξιολόγηση και δεν πρόκειται να ξανανοίξει. Πολύ βιάζεται η νέα υπουργός. Οταν ο ΟΑΕΕ και το ΙΚΑ έχουν δαπανήσει την ετήσια χρηματοδότηση στους πρώτους 9 μήνες του 2016 και τα περισσότερα Ταμεία αναζητούν πρόσθετα κρατικά κεφάλαια το ασφαλιστικό πρόβλημα είναι ορθάνοικτο και απαιτεί παρεμβάσεις. Το 2017 η κατάσταση θα επιδεινωθεί λόγω της αύξησης των εισφορών που θα οδηγήσει χιλιάδες επαγγελματίες στη διακοπή εργασιών ή στη μαύρη εργασία. Πολύ απλά το ασφαλιστικό δεν το έλυσε ο Κατρούγκαλος, αλλά αντιθέτως το επιβάρυνε με την αντιαναπτυξιακή αύξηση των εισφορών.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου