Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΥΠΑΡΧΕΙ περίπτωση όλοι οι πολίτες να ζούσαμε σε ένα άλλο παράλογο σύμπαν από το 2010 και μετά; Οι στρατιωτικού τύπου εκδηλώσεις με παραγγέλματα και δάδες ήταν… αποκριάτικες; Οι ναζιστικοί χαιρετισμοί για ποιο λόγο γίνονταν, για να… ξεπιαστούν τα αγκυλωμένα χέρια τους; Οι ομιλίες που ξεχείλιζαν από μίσος και καλούσαν σε δράσεις για «να ξεβρωμίσει ο τόπος», πώς είναι δυνατόν «να μην αποδεικνύουν κεντρικό σχεδιασμό σε βάρος πολιτικών αντιπάλων και μεταναστών»;

O καθ’ ομολογίαν δολοφόνος Ρουπακιάς αντιμετωπίζεται όχι ως μέλος της οργάνωσης που εκτελούσε εντολές, αλλά ως κάποιος που απλά κάποια στιγμή του τη βάρεσε, σηκώθηκε από τον καναπέ του, πήρε ένα μαχαίρι και πήγε χωρίς λόγο και αιτία και το κάρφωσε στην καρδιά του Παύλου Φύσσα.

ΟΙ ατάκες της εισαγγελέως προκαλούν την κοινή λογική. Οπως ότι «ο δράστης της επίθεσης στην “Αντίπνοια” όταν μπήκε στον χώρο φώναξε πως “έχετε χαιρετισμούς από τη Χρυσή Αυγή”, αλλά δεν ανέφερε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο που του έδωσε εντολή»! Μήπως θα έπρεπε να είχε αναφέρει διεύθυνση, τηλέφωνο και ΑΦΜ;

ΚΑΙ συνέχισε αναλύοντας στην απαλλακτική πρόταση ότι φράσεις απαξιωτικές για τη δημοκρατία όπως για τη «σιχασιά που νιώθουν εντός κοινοβουλίου» ήταν αποσπασματικές, γιατί «σε όλες τις ομιλίες τους ανέφεραν πως είναι υπέρ της νομιμότητας».

ΜΕ τέτοιου τύπου επιχειρήματα το γιγάντιο κατηγορητήριο που είχαν συντάξει εισαγγελείς σύμφωνα με το οποίο «η Χρυσή Αυγή δρούσε ως εγκληματική οργάνωση με σκοπό την επιβολή βίας σε όποιον διαφωνούσε με τις απόψεις της» πετάχτηκε στα σκουπίδια.

Ο,ΤΙ κι αν αποφασίσει το δικαστήριο σε λίγους μήνες, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών γνωρίζει ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα νεοναζιστικό μόρφωμα με πολιτικό μανδύα.

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, κάτι πιο επικίνδυνο. Αν υπάρξει αθωωτική απόφαση θα ανοίξει τον δρόμο για τις ίδιες και ίσως ακόμα πιο άγριες καταστάσεις στο μέλλον. Ακραίοι θα «απελευθερωθούν», θεωρώντας πως μπορούν να καταπατούν νόμους. Ποιος θα μπορέσει να τους σταματήσει; Γι’ αυτό η απόφαση του δικαστηρίου πέρα από τα όσα έγιναν στο παρελθόν, αφορά κυρίως όσα μπορούν να συμβούν στο μέλλον.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου