Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΓΙΑ ποιο λόγο διαμαρτύρονται; Ποιους θέλουν να προστατεύσουν; Ποια είναι τα «δικαιώματα» για τα οποία κραυγάζουν; Μήπως, όπως έλεγε και η ανακοίνωση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγες εβδομάδες, «συνεχίζεται ο… αντιδικτατορικός αγώνας»;
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ελευθερία έκφρασης αποτελεί το γεγονός ότι μπορεί να διοργανώνεται συναυλία στήριξης ακόμα και υπέρ των μπαχαλάκηδων. Τα παραμύθια πρέπει να τελειώνουν. Το πρόβλημα είναι πως κάποιοι θεωρούν «δημοκρατικό δικαίωμα» να πετάνε μολότοφ. Θεωρούν «δημοκρατικό δικαίωμα» κάποιες μικρές μειοψηφίες «να αποφασίζουν και να διατάζουν» για το αν θα γίνουν καταλήψεις σε πανεπιστήμια. Θεωρούν «δημοκρατικό δικαίωμα» να υπάρχουν γιάφκες μπαχαλάκηδων μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους.
Μένει ώσπου να φύγει…
ΘΕΩΡΟΥΝ «δημοκρατικό δικαίωμα» να επικροτούν τις αποτρόπαιες πράξεις των δολοφόνων της «17 Νοέμβρη». Και να μην αρκούνται μόνο σε αυτό. Να γράφουν σε άγαλμα της πλατείας Εξαρχείων «δήμαρχε, το βρόμικο ’89 έγινε μισή δουλειά», απειλώντας ευθέως τον Κώστα Μπακογιάννη.
ΤΙ έγινε; Ολοι εκείνοι που ζαλίζουν την κοινωνία από το πρωί έως το βράδυ υποδυόμενοι τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων, της διαφορετικότητας και της δημοκρατίας, δεν έχουν να πουν ούτε μια κουβέντα; Τι πάθανε; Με τη σιωπή τους συντάσσονται με δημόσια απειλή κατά του πρώτου πολίτη της Αθήνας.
ΚΑΠΟΙΑ στιγμή πρέπει να προσγειωθούν η χώρα και οι πολίτες στην πραγματικότητα. Αν κάποιοι θεωρούν «αυξημένα μέτρα καταστολής» το να μην είναι ελεύθεροι κάθε είδους μπαχαλάκηδες να καίνε και να σπάνε ό,τι γουστάρουν, τότε πρέπει να απομονωθούν από τις υγιείς πολιτικές δυνάμεις και τους υγιείς πολίτες. Μπορεί ο μπαχαλακισμός να μην αποτελεί το μείζον πρόβλημα, αλλά είναι επίσης σίγουρο πως το κράτος δεν «κυνηγά» κανέναν ούτε για τις ιδέες του ούτε γι’ αυτά που λέει. Και είναι επίσης βέβαιο πως η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας δεν συντάσσεται ούτε με όσους «βγάζουν βόλτα τις μολότοφ» ούτε με όσους δίνουν αγώνα για να βγουν από τις φυλακές κάποιοι που είναι καταδικασμένοι για δολοφονίες και συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις.
ΑΡΚΕΙ να κατανοήσουμε κάτι απλό. Το εμετικό σύνθημα στην πλατεία Εξαρχείων στην ουσία δεν στρέφεται μόνο κατά του Κώστα Μπακογιάννη. Στρέφεται εναντίον κάθε πολίτη που θεωρεί πως πρέπει σε αυτόν τον τόπο να υπάρχει πραγματική δημοκρατία, πραγματική ελευθερία έκφρασης χωρίς να ξεφτιλίζονται οι νόμοι, χωρίς να υπάρχει καταπάτηση των δικαιωμάτων από ανεγκέφαλους χούλιγκαν που περιφέρονται σε δρόμους, γήπεδα και οπουδήποτε αλλού. Ας αντιδράσουμε πριν να είναι αργά…
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου