Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
ΟΣΟΙ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ στο εξωτερικό εντυπωσιάζονται από τη συμπεριφορά των οδηγών που σταματούν στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί, των καπνιστών που βγαίνουν στους δρόμους για το τσιγάρο τους, των φοιτητών που μπαινοβγαίνουν στα πανεπιστήμια χωρίς να φοβούνται μήπως προπηλακιστούν από μπαχαλάκηδες. Ουδείς διανοείται να καπνίσει σε εστιατόριο, ακόμη και στην παγωμένη Νορβηγία οι καπνιστές πίνουν την μπίρα τους έξω από το μπαρ.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ μέχρι τώρα δεν είχαν πρόβλημα να καπνίζουν και σε παιδότοπους παρακολουθώντας τα πιτσιρίκια τους μέσα από τους καπνούς. Η δημοσκόπηση της Pulse για τον ΣKAΪ έδειξε όμως ότι κάτι έχει αλλάξει στην κοινωνία, η στήριξη στην εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου είναι πρωτοφανής. Οχι μόνο γιατί υπάρχει ο φόβος για τα πρόστιμα, άλλωστε το 2009 είχαν καθιερωθεί υψηλότερα, αλλά γιατί πλέον οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι εάν δεν αλλάξουν συμπεριφορά απέναντι στα μικρά καθημερινά τους ζητήματα δεν θα λυθούν ποτέ και τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τη χώρα.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
ΥΠΑΡΧΕΙ και ένας ακόμη λόγος που αυτή τη φορά ο αντικαπνιστικός μπορεί να πετύχει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιστεύει σε αυτόν, τον εφήρμοσε ο ίδιος σε όλα τα υπουργεία και στο Μαξίμου ενώ ο Τασούλας μετέτρεψε τη Βουλή σε άκαπνο κτίριο δίνοντας το σήμα της μηδενικής ανοχής κόντρα στις φωνασκίες των θεριακλήδων Πολάκηδων.
Η ΜΕΙΩΣΗ του καπνίσματος σε εθνικό επίπεδο δεν είναι ένα πολιτικό τερτίπι, θα σώσει ζωές και θα απελευθερώσει πόρους υπέρ της Υγείας. Γι’ αυτό ακόμη και χρόνιοι καπνιστές υποστηρίζουν τη νέα νομοθεσία, ακόμη και οι καταστηματάρχες της εστίασης γνωρίζουν ότι οι καπνιστές τελικώς διώχνουν περισσότερους πελάτες τους που δεν ανέχονται το τσιγάρο του διπλανού τραπεζιού.
ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ φορά τα τελευταία χρόνια διαμορφώνεται στην κοινωνία ένα ρεύμα υπέρ της κανονικότητας. Δεν εκδηλώνεται μόνο στο ζήτημα του αντικαπνιστικού. Οι πολίτες στην συντριπτική τους πλειονότητα συμφωνούν με την κατάργηση του ασύλου στα πανεπιστήμια ενώ τάσσονται υπέρ της εφαρμογής ενός ακόμη πιο «αυστηρού» μέτρου, που είναι η καθιέρωση κάρτας εισόδου για τα ΑΕΙ ώστε να αποτρέπεται η είσοδος σε ταραξίες και λοιπούς βανδάλους. Η κοινωνία δεν έγινε ξαφνικά «αυταρχική», ούτε επιθυμεί την «καταστολή», όπως συνηθίζουν να λένε αυτοί που καταπίνουν την κάμηλον και διυλίζουν τον κώνωπα. Απλώς αναζητεί ξανά την κοινή λογική και το μέτρο ύστερα από μία περίοδο κρίσης, ασυδοσίας και γενικής μπαχαλοποίησης.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ και ο αντικαπνιστικός αποκτά συμβολικό χαρακτήρα. Εάν πετύχει στην πράξη, θα δώσει σήμα σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, και αυτό αφορά όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι η κοινωνία δεν θέλει πια άλλους αυτοσχεδιασμούς και ανούσιες συγκρούσεις αλλά ένα σχέδιο που θα αξιοποιεί τις δυνατότητές τους για πρόοδο και ευημερία. Είναι καιρός πια οι Ελληνες να μπορούν να διαπρέπουν και στη χώρα τους, όπως συμβαίνει όταν μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Γιατί, τελικά, όλα είναι ένα τσιγάρο.
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση