Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Από τη μια, παραδέχθηκε ότι υπάρχουν γεγονότα τα οποία δεν έχουν ειπωθεί και δεν τα γνωρίζουν οι Ελληνες πολίτες. Από την άλλη, «απείλησε» κάποιους με την κατάθεση της δικής του αλήθειας.
ΔΕΝ είναι για πολιτικό χαβαλέ η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού: «Ισως κάποια στιγμή και ο βασικός πρωταγωνιστής αυτής της πολύ σημαντικής περιόδου για τη σύγχρονη ιστορία του τόπου, δηλαδή εγώ να αισθανθώ την ανάγκη να τοποθετηθώ με ονόματα και διευθύνσεις πάνω στα πραγματικά γεγονότα». Γιατί σε εκείνο το διάστημα των 160 ημερών «παίχτηκε» η παραμονή ή όχι της χώρας μας στην ευρωζώνη -πιθανότατα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
ΤΟ πολιτικό φάουλ του Αλέξη Τσίπρα είναι σοβαρό. Δεν μπορεί να πετάει μια ατάκα και να αφήνει όλη τη συζήτηση στον αέρα. Για το 2015 έχουν γραφτεί αρκετά βιβλία και χιλιάδες δημοσιογραφικά ρεπορτάζ. Εχουν γυριστεί ντοκιμαντέρ. Το κυριότερο, όμως, το 2015 θα μείνει στη μνήμη όλων των πολιτών ως ένα «σημείο καμπής» στη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
ΕΙΔΙΚΑ αυτή την εποχή που έχει ανάψει και η κουβέντα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, δεν γίνεται ο Αλέξης Τσίπρας να παραμένει αμέτοχος. Κάποιοι λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν έτοιμος να κυβερνήσει. Κάποιοι πως ήταν λάθος που έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά. Κάποιοι πως δεν ήταν δυνατόν να τερματιστούν η λιτότητα και τα Μνημόνια – και πως το γνώριζαν αυτό εκ των προτέρων. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι έγιναν λάθος επιλογές προσώπων, εννοώντας προφανώς τον Βαρουφάκη, τον Λαφαζάνη και την Κωνσταντοπούλου.
ΑΛΗΘΕΙΑ, ποιον «απειλεί» ο Αλέξης Τσίπρας όταν λέει ότι θα μιλήσει με «ονόματα και διευθύνσεις»; Και τι κρατάει κρυφό;
ΔΕΝ ήταν ο ίδιος που δήλωνε ότι θα σκίσει τα Μνημόνια; Οτι θα τα καταργούσε με έναν νόμο και ένα άρθρο; Οτι θα διέγραφε το δημόσιο χρέος; Οτι η τρόικα δεν… υπήρχε από την ημέρα που μπήκε στο Μαξίμου;
ΕΝΤΑΞΕΙ, μπορεί να έκανε λάθος επιλογές προσώπων. Σε όλους συμβαίνει. Αλλά δεν είναι δυνατόν στην προσπάθεια να αποποιηθεί τις ευθύνες που του αναλογούν για το καταστροφικό εκείνο εξάμηνο να κατηγορεί τους υφισταμένους του.
Ο Βαρουφάκης μπορεί να έκανε τη διαπραγμάτευση με έναν δικό του μοναδικό τρόπο και να έκανε bullying στον Ντάισελμπλουμ. Ο Λαφαζάνης μπορεί να υποκλινόταν στον Πούτιν. Η Ζωή μπορεί να έφτιαχνε μια επιτροπή που θα διέγραφε το χρέος. Οταν συνέβαιναν όλα αυτά, πού ήταν ο Αλέξης Τσίπρας;
ΕΚΕΙΝΟΣ αποφάσισε να υιοθετήσει τον εκβιασμό του Grexit, που γύρισε μπούμερανγκ για τη χώρα. Ρώτησε τον Πούτιν αν μπορούσε η Ρωσία να τυπώσει δραχμές. Ζητούσε διάσκεψη στο Παρίσι για τη διαγραφή του χρέους. Ελεγε πως θα παρακαλάνε να μας δανείσουν.
ΗΡΩΔΟΥ Αττικού 19, είναι η διεύθυνση. Αλέξη Τσίπρας, είναι το όνομα. Ηταν ο ένοικος του Μαξίμου. Ηταν ο πρωθυπουργός. Εφερε τη χώρα μισό βήμα από την έξοδο από την ευρωζώνη. Εκλεισε τις τράπεζες. Εκείνος φέρει και την ευθύνη.
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου