Συνολικά η Κουμουνδούρου αντιμετωπίζει σοβαρά πολιτικά προβλήματα, αιωρούμενη μεταξύ του «ιού της πασοκοποίησης», όπως λέει ο «σύντροφος» Ευκλείδης Τσακαλώτος, και της «Αριστεράς του δρόμου», που εισηγούνται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία ψήφισαν και εφάρμοσαν το σκληρό Γ’ Μνημόνιο. Η υποκρισία εκδηλώνεται με κάθε δυνατό τρόπο.

Η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου θεωρεί θετικό το ξεκίνημα της νέας κυβέρνησης και τάσσεται υπέρ της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων που δαιμονοποιήθηκε από το επιτελείο Τσίπρα. Το ΔΝΤ επανήλθε και ζητά τη μείωση του αφορολογήτου, την κατάργηση της λεγόμενης «13ης σύνταξης» και της προσωπικής διαφοράς.

Αυτά τα μέτρα δηλαδή που είχε ψηφίσει και εφαρμόσει η κυβέρνηση Τσίπρα. Το 2016 μείωσε περαιτέρω το αφορολόγητο όριο, ενώ πετσόκοψε και τις παλιές συντάξεις με την αύξηση των εισφορών, αλλά και τις νέες με τον περιώνυμο νόμο Κατρούγκαλου.

Η νέα κυβέρνηση όμως περιορίζει τους φόρους και τη σπατάλη του Δημοσίου και υιοθετεί μέτρα αναπτυξιακού χαρακτήρα στοχεύοντας στην ελάφρυνση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, στη μείωση της γραφειοκρατίας και στην ανάκαμψη της οικονομίας.

Είναι φανερό ότι οι υποκριτικές κραυγές του Αλ. Τσίπρα και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν πια καμία επιρροή στην ελληνική κοινωνία. Οι πολίτες αισιοδοξούν για τη βελτίωση της οικονομίας και της δικής τους οικονομικής κατάστασης και προσβλέπουν στην εφαρμογή των μέτρων που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την υλοποίηση του αναπτυξιακού της προγράμματος με μειώσεις φόρων και εκσυγχρονισμό του κράτους.

Από την έντυπη έκδοση