Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

«Μη διανοηθεί κανείς από την κυβέρνηση ή από τους δανειστές να φέρει έστω και καμουφλαρισμένη τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής και της λιτότητας, η νέα κυβέρνηση δεν θα την αναγνωρίσει», κραύγαζε τότε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά οι δανειστές, γνωρίζοντας ότι η χώρα θα οδηγείτο σε πρόωρες εκλογές λόγω μη ανάδειξης Προέδρου της Δημοκρατίας, κατέβασαν τα μολύβια και περίμεναν τη νέα κατάσταση.

Ο κ. Τσίπρας τον Οκτώβριο του 2014 έβαλε μπουρλότο σε μια ενδεχόμενη συμφωνία που θα μπορούσε να πετύχει ο Σαμαράς με το περιβόητο mail Χαρδούβελη. Οταν κέρδισε τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 έβαλε τον Βαρουφάκη στη θέση του βασικού διαπραγματευτή και παραλίγο να βάλει μπουρλότο στη χώρα με αποτέλεσμα τελικά ο λαός να πληρώσει ακριβά το mail Τσακαλώτου. Από 40 δισ., όπως εκτιμά ο συνήθως μετριοπαθής Γκίκας Χαρδούβελης, ως τα 86 δισ. του Στουρνάρα και τα 100 δισ. του Ρέγκλινγκ, ο λογαριασμός του τρίτου Μνημονίου είναι βαρύς για τους φορολογούμενους και το πιστωτικό σύστημα.

Οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία κατάλαβαν ότι οι αντιμνημονιακές κορόνες του Τσίπρα ήταν απλώς για να κερδίσει την εξουσία. Τώρα πληρώνουν με φόρους και περικοπές και αποδοκιμάζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θυμόμαστε ποτέ στα χρόνια της Μεταπολίτευσης ένας εν ενεργεία πρωθυπουργός να θεωρείται κατάλληλος μόνο από το 15% των ψηφοφόρων, όπως συμβαίνει τώρα με τον Τσίπρα, ούτε ένα κυβερνών κόμμα να χάνει τα 2/3 της εκλογικής του δύναμης σε ένα χρόνο.

Πολύ απλά κυβέρνηση δεν υπάρχει. Απλώς η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 είναι συμπαγής γιατί οι περισσότεροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. λειτουργούν με βάση τη θέση τους και όχι την πολιτική συνείδηση που έχουν ξεχάσει προ πολλού.
Το ζήτημα είναι ότι η χώρα διολισθαίνει ξανά στην αβεβαιότητα που εντείνεται όσο οι ίδιοι οι υπουργοί δυναμιτίζουν την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για τις οποίες έχουν δεσμευθεί. Ο Τσίπρας δεν θέλει να χάσει την καρέκλα του στο Μαξίμου ακόμη και εάν βλέπει ως Νέρων την πραγματική οικονομία να φλέγεται.

ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΡΕΤΑΛΙΑ ΜΕ ΕΠΑΘΛΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Οσες αφίσες και εάν κολλήσει παρανόμως στους δρόμους της Αθήνας ο ΣΥΡΙΖΑ, το Συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος δεν έχει καμία απήχηση στο μέσο πολίτη. Οι χοροί στο Σύνταγμα και οι διαδηλώσεις υπέρ της κυβέρνησης έξω από το κτίριο της Βουλής έχουν περάσει ανεπιστρεπτί για τον κ. Τσίπρα και την παρέα του Μαξίμου. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, πάνω από το 60% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έχει αλλάξει κόμμα ή βρίσκεται στη δεξαμενή των αναποφάσιστων. Ο κ. Τσίπρας υποσχέθηκε τα πάντα σε όλους και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με τη γενική οργή. Εκτός ίσως από τους βολεμένους του συστήματος της εξουσίας, τους μετακλητούς και τους φίλους που στρογγυλοκάθισαν στις κρατικές θέσεις και δεν θέλουν να τις αποχωριστούν.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ

Πρωτοφανείς οι αντιδράσεις του δικαστικού σώματος αλλά και του νομικού κόσμου κατά των μεθοδεύσεων που αποκαλύφθηκαν για την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης των δικαστών από τα 67 στα 70 έτη. Η απόσταση των δικαστών από την ηγεσία τους μεγαλώνει, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που επιτίθεται με απίστευτη σφοδρότητα κατά όσων μηχανεύονται την κατάλυση του Συντάγματος στο συγκεκριμένο ζήτημα. Ο κ. Τσίπρας και όσοι τον συμβουλεύουν θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η Δικαιοσύνη δεν επιστρατεύεται στο πλευρό των κυβερνήσεων και όσοι το επιχειρούν καίγονται από τους δικαστές, που ακόμη πιστεύουν στη διάκριση των εξουσιών.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής