Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Δεν άκουσα για πρώτη φορά ότι ο Ινονού «χάρισε στη Λωζάννη τα ελληνικά νησιά» που βρίσκονται πλησίον των μικρασιατικών ακτών. Το είχε πει και ο Τουργκούτ Οζάλ σε συνέντευξη, που μου είχε δώσει (Απογευματινή) 6, 7 Μαΐου 1991: «Πώς εσείς εξηγείτε ότι όλα αυτά τα νησιά είναι τόσο κοντά στα τουρκικά παράλια και είναι ελληνικά;». Η απάντησή μου δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι το ζήτημα απασχολεί διαχρονικά την ηγεσία της Τουρκίας, ανεξάρτητα πώς λέγεται και ποια είναι.

Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Ερντογάν δεν ζήλωσε δόξαν Κεμάλ Ατατούρκ, ανοίγοντας θέμα αναθεώρησης της συνθήκης, που καθορίζει και τα σύνορα της χώρας του με Συρία και Ιράκ.

Ξαφνικά, και ο κοινοτικός επίτροπος Γ. Χαν δήλωσε ότι στα ανοικτά θέματα που υπάρχουν με την Αλβανία, καίριο είναι των Τσάμηδων! Δεν περιορίστηκε, για παράδειγμα, στο γνωστό ζήτημα της υφαλοκρηπίδας. Απαντώντας στην ερώτηση της ευρωβουλευτού Μ. Σπυράκη, για τις διαδηλώσεις Τσάμηδων,κατά της επίσκεψης του Ελληνα υπ. Εξωτερικών, «εξειδίκευσε» τα εκκρεμή θέματα, λες και είναι ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών! Υπάρχει ανάλογη παρέμβαση προηγουμένως; Μηπώς πρόκειται για μεταφραστικό λάθος; Οχι! Ο κ. Χαν, συχνός επισκέπτης στην Ελλάδα, επί κυβερνήσεως Σαμαρά, είχε μόνον επαίνους για τη χώρα. Σήμερα ο κ. Ράμα βρίσκει περισσότερους συμμάχους -και όχι μόνον στην Ευρώπη- από ό,τι η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, που είναι απλώς ανεκτή, λόγω επικείμενων εκλογών στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ξαφνικά, και τα Σκόπια αξιοποιούν στην Ε.Ε. την περίφημη θεωρία Κοτζιά: «Το όνομα του γειτονικού κράτους δεν είναι το πρόβλημα στις ελληνο-σκοπιανές σχέσεις, αλλά ο αλυτρωτισμός των Σκοπιανών». Τραγικό για την Ελλάδα ο υπουργός Εξωτερικών να μην αντιλαμβάνεται ότι το όνομα είναι το όχημα του αλυτρωτισμού!

Ατολμος, ιδεοληπτικός, ανεπαρκής, χωρίς συμμάχους, όχι μόνον δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στους γείτονές μας, αλλά τους ανοίγει και την όρεξη να επιλύουν εσωτερικά τους προβλήματα, απειλώντας την Ελλάδα! Την άλλοτε κραταιά «ατμομηχανή των Βαλκανίων»…

Ο αντεθνικός και ταυτόχρονα άθλιος χειρισμός του Προσφυγικού από την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, η ιδεοληψία της στις επενδύσεις, η πολιτική αστάθεια που προκαλεί προωθώντας κομματικές θέσεις εναντίον της Παιδείας, της Εκκλησίας, της ελευθερίας του λόγου αλλά και τα οικτρά διπλωματικά λάθη της έκαναν τους χθεσινούς φίλους και συμμάχους της Ελλάδας σφοδρούς επικριτές της ελληνικής πολιτικής. Και όχι μόνο για το προσφυγικό, αλλά και στα διμερή ζητήματα.

Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου εξανέμισε το απόθεμα αξιοπιστίας, κύρους και καλών διεθνών επαφών, που της άφησε η κυβέρνηση Σαμαρά. Δεν μας αρέσει να το ακούμε; Αυτή είναι η αλήθεια.

Ούτε μέσα, ούτε έξω πάμε καλά! Απλά, βυθιζόμαστε…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής