Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Πηγαίνετε λοιπόν στον προϊστάμενό σας και του λέτε: «Αφεντικό, εγώ θέλω να φύγω και κοιτάω ήδη μια άλλη δουλειά. Αλλά, μέχρι να είμαι σίγουρος ότι θα με προσλάβει ο επόμενος, δεν παραιτούμαι από σένα και θα πληρώνομαι κανονικά. Αν τα καταφέρω, έχει καλώς. Αν όχι, θα μείνω σε σένα. Εντάξει;». Και το αφεντικό απαντά «Εντάξει, μείνε όσο θέλεις και μην ανησυχείς». Είναι δυνατόν να υπάρχει ένας τέτοιος εργοδότης; Και όμως υπάρχει. Οχι στην κανονική επιχειρηματικότητα, αλλά στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.
Διότι αυτό είναι ουσιαστικά που προσφέρει η περίφημη τροπολογία που πέρασε η κυβέρνηση για να διασφαλίσει τις υποψηφιότητες Κουντουρά-Δανέλλη στο ευρωψηφοδέλτιο, χωρίς να χρειαστεί να παραιτηθούν από τη βουλευτική τους ιδιότητα όπως όριζε μέχρι σήμερα ο νόμος. Μάλιστα, στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης, επέλεξε να απαντήσει με ένα μεγαλειώδες επιχείρημα ο υπουργός Εσωτερικών: «Η ιδιότητα του βουλευτή διαφοροποιείται ουσιωδώς από εκείνη του δημοσίου λειτουργού ή υπαλλήλου, καθώς η άσκηση των καθηκόντων του βουλευτή συνιστά πολιτική πράξη», είπε ο κ. Αλέξης Χαρίτσης. Μόνο που η συγκεκριμένη «πολιτική πράξη» είναι ένα κανονικό επάγγελμα, με απολαβές και προνόμια.
Φυσικά η σκοπιμότητα πίσω από την τροπολογία είναι άλλη. Καλύτερα να πούμε σκοπιμότητες, διότι είναι δύο. Πρώτον, ανταποδίδει στους βουλευτές την πολιτική στήριξη που του παρείχαν, όταν άφησαν πίσω τους ΑΝΕΛ και Ποτάμι και προσχώρησαν στην «ομάδα των έξι». Δεύτερον, δεν διακινδυνεύει την εύθραυστη ισορροπία των 151 βουλευτών, διότι η παραίτησή τους για τη διεκδίκηση μιας θέσης στο Ευρωκοινοβούλιο θα ισοδυναμούσε άμεσα με απώλεια δεδηλωμένης, αφού στην περίπτωση της κυρίας Κουντουρά τη θέση θα καταλάμβανε ο Ντίμης Αργυρόπουλος που παραμένει στους ΑΝΕΛ και στην περίπτωση του κ. Δανέλλη θα ήταν η Ελένη Μπρεδάκη-Μαρινέλλη που παραμένει στο Ποτάμι.
Βεβαίως αυτό δεν λύνει το πρόβλημα τι θα γίνει αν εκλεγούν και οι δύο, αφού τότε θα πρέπει να παραιτηθούν. Ομως αυτές οι «σπαζοκεφαλιές» αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο και κανένα άλλο κόμμα, διότι πολύ απλά τα άλλα κόμματα δεν έχουν πρόβλημα κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Αν, για παράδειγμα, παραιτηθεί ο κ. Μεϊμαράκης, στη θέση του θα πάει άλλος βουλευτής της Ν.Δ., χωρίς να αλλάζει σε τίποτα η κοινοβουλευτική δύναμη του κόμματος. Σε κάθε περίπτωση αυτές οι κινήσεις τακτικισμού δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με την ουσία της πολιτικής, παρά μόνο με την πολιτική επιβίωση της κυβέρνησης για λίγες εβδομάδες ακόμα. Ομως όσες τροπολογίες και αν φέρουν, όποτε και αν στηθούν οι κάλπες, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου