Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Το πόρισμα ήταν πλήρως αθωωτικό και απαλλακτικό για την Περιφερειάρχη Αττικής, με αποτέλεσμα να πανηγυρίσει τότε το «σύστημα του Μ. Μαξίμου» με τον γνωστό τρόπο: Κουνώντας το δάκτυλο. Περίπου «κατήγγειλαν» όσους «έσπευσαν» να «σπιλώσουν» και να «συκοφαντήσουν» την «grand dame της Αριστεράς».

ΟΜΩΣ αυτό που δεν βρήκε ή δεν είδε η κ. Παπασπύρου, το βρήκε, το είδε και το αποτύπωσε στο χαρτί της δίωξης η εισαγγελέας Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου. Η οποία άσκησε ποινικές διώξεις κατά της κ. Δούρου κι άλλων 8 προσώπων. Μεταξύ αυτών ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής Γ. Βασιλείου και οι δήμαρχοι Μάνδρας, Ελευσίνας και Μεγαρέων. Οι διώξεις είναι σε βαθμό πλημμελήματος, αλλά ισχύει το μοντέλο των διώξεων για το Μάτι: Λόγω της σοβαρότητας και του επείγοντος της υπόθεσης, η δικογραφία διαβιβάζεται σε ανακριτή, ο οποίος αναμένεται να καλέσει τους κατηγορουμένους ως υπόπτους.

ΠΑΝΟΜΟΙΟΤΥΠΗ με τη δίωξη για το Μάτι η νέα δίωξη κατά της κ. Δούρου για τη Μάνδρα. Η Δικαιοσύνη «είδε» δύο στα δύο για την πολιτικό που με τη νίκη της το 2014 στην Περιφέρεια Αττικής συμβόλισε και σάλπισε την επερχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του 2015. Πανομοιότυπη και η αντίδραση της δις διωκόμενης περιφερειάρχη, «ακόμα και οι αθώοι πρέπει κάποιες φορές να περιμένουν», δήλωσε, επαναλαμβάνοντας τη δήλωση που είχε κάνει μετά τη δίωξή της για την τραγωδία στο Μάτι. Σαν να μην άλλαξε τίποτα. Και σαν να μη σημαίνει κάτι οι δύο στις δύο «στραβές που έτυχαν στη βάρδιά» της. Καμία πολιτική ευαισθησία, καμία ανάληψη ευθύνης. Αθώα και στη μια τραγωδία, αθώα και στην άλλη. Κι ας λέει άλλα η Δικαιοσύνη.

ΣΤΗ συμπεριφορά της κ. Δούρου απεικονίζεται η νοοτροπία όλου του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και η αμέριστη συμπαράσταση της κυβέρνησης και του κόμματος στην Περιφερειάρχη Αττικής, η οποία μετά απ’ όλα αυτά επιμένει να διεκδικεί εκ νέου την Περιφέρεια Αττικής. Σαν να μην έχουν μεσολαβήσει δύο διώξεις και 125 νεκροί. Προφανώς αυτό είναι ένα καλό νέο για τους ανθυποψηφίους της και κυρίως για τον Γ. Πατούλη, ο οποίος, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι το φαβορί για τη μεγαλύτερη και πολιτικά πιο «βαριά» περιφέρεια της χώρας. Είναι όμως ένα πολύ κακό νέο η άνεση κάποιων να μην ιδρώνει με τίποτα το αφτί τους. Να εθίζονται και να εθίζουν στην πολιτική και κοινωνική αναισθησία. Ο,τι δηλαδή συμβαίνει και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Οπου δίνει ρέστα το πλήρως μεταλλαγμένο και αυτοακυρωμένο κόμμα, το οποίο «τάισε» ελπίδα, υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια τον ελληνικό λαό, για να αφεθεί στη συνέχεια στη γλύκα της εξουσίας, στη ραστώνη τού «δεν βαριέσαι» και στο βάλτο της ανικανότητας.

ΟΙ ΔΥΟ διώξεις κατά της κ. Δούρου δείχνουν πολλά. Κυρίως όμως δείχνουν αυτό που έχει φανεί ήδη και στη διακυβέρνηση της χώρας: την ανικανότητα και την ανεπάρκεια ανθρώπων που «ήρθαν από το πουθενά». Χωρίς να έχουν δοκιμαστεί σε τίποτα και δίχως να έχουν επιτύχει κάπου. Ηταν απλώς θέμα χρόνου να φανούν σε όλο το «μεγαλείο» τους οι συνέπειες μιας τέτοιας διακυβέρνησης. Γιατί ευτυχώς ή δυστυχώς δεν ισχύει το μεγαλοφυές που είπε το άλλο «πολιτικό αστέρι» του ΣΥΡΙΖΑ, η κ. Νοτοπούλου, ότι δηλαδή «χρειάζεται βούληση και όχι να είσαι Αϊνστάιν» για να πετύχεις.

Αυτή η «Μαργαρίτα» κοστίζει»!

Τείνει να γίνει τραγελαφικό αυτό το σχεδόν καθημερινό «μάδημα της μαργαρίτας» για το πότε θα γίνουν οι εκλογές. Και το πρόβλημα δεν είναι στο μεταφορέα του μηνύματος, αλλά στο ίδιο το «μήνυμα». Το πρόβλημα δεν είναι οι δημοσιογράφοι, αλλά το Μ. Μαξίμου, το οποίο ακόμα δεν μπορεί να αποφασίσει. Μάιο, Ιούνιο, Οκτώβριο ή ακόμα και πριν από τον Μάιο; Αμήχανη και αναποφάσιστη, η κυβέρνηση αναδέχεται τη φθορά που συνεπάγεται αυτό το διαρκές «πίσω-μπρος». Γιατί αυτή η αναποφασιστικότητα, που προδίδει πολιτικό φόβο, προκαλεί φθορά και δεν βαρύνει πολιτικά κανέναν άλλον, πέραν του πρωθυπουργού. Επιβαρύνει όμως τη χώρα και την οικονομία της. Η οποία συνεχίζει να αγκομαχάει σε πολύ μικρούς ρυθμούς ανάπτυξης. Και την επιβαρύνει γιατί αποπνέει εικόνα πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας. Καθηλώνει αναγκαστικά τους ξένους, αλλά και τους εγχώριους επενδυτές σε παθητική στάση αναμονής. Ουδείς είναι διατεθειμένος να κινηθεί, χωρίς να ξέρει το πότε, το πώς και με το με ποιους. Κι όμως ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του εξαντλούνται σε ασκήσεις μικροπολιτικής, ψάχνοντας την «ιδανική στιγμή» που θα χάσουν με τη μικρότερη διαφορά, ώστε να μην «καεί» ο Α. Τσίπρας. Ο ορισμός της… υπευθυνότητας.

«Δραπετεύει» στον Πειραιά ο Πολάκης

Η απόφαση θεωρείται ειλημμένη και έχει και την έγκριση του Α. Τσίπρα: Ο Π. Πολάκης εγκαταλείπει τα Χανιά και «μετακομίζει» στην Β’ Πειραιά. Οι καλά γνωρίζοντες τα ενδότερα του ΣΥΡΙΖΑ και όχι τόσο φιλικά διακείμενοι στον «Πολακισμό» λένε ότι πρόκειται για μια «άτακτη υποχώρηση του Πολάκη». Παρότι ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας ήταν αυτός που «κράτησε ψηλά τη σημαία» του «καραβανιού» στη διάρκεια της 4ετίας, φαίνεται ότι ξέρει πως δεν έχει πιθανότητες επανεκλογής του στα Χανιά. Κι έτσι θα αναζητήσει τη σωτηρία του στην πιο μεγάλη και «αριστερή» Β’ Πειραιά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η φυγή του Π. Πολάκη από τα Χανιά, όπου είχε θριαμβεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ, συνιστά ομολογία ήττας. Και σίγουρα δεν ξεχειλίζει από πολιτική γενναιότητα.

Αποκαλυπτικός ο χρυσαυγίτης

Την ώρα που το αμήχανο αφήγημα της κυβέρνησης εξαντλείται σ’ ένα φαντασιακό πόλεμο κατά της επελαύνουσας Ακροδεξιάς, την οποία -σύμφωνα με το αφήγημα- εκφράζει η Ν.Δ., η πραγματική Ακροδεξιά γίνεται σαφής και παραδέχεται ποιον φοβάται και με ποιον αισθάνεται ασφάλεια. Χθες στη δίκη της Χ.Α. εξεταζόταν ο μάρτυρας Γεώργιος Χασιώτης, στέλεχος της Χ.Α. και υποψήφιος ευρωβουλευτής της. Ερωτάται από την έδρα, από ποιον ένοιωθε την ανάγκη να προστατευτεί η Χ.Α. την περίοδο πριν και μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα. Και απάντησε: «Από τη Ν.Δ., γιατί μας την είχε στημένη επειδή της κόβαμε ψήφους». Πόσο πιο καθαρά μπορούσε να πει ποιον θεωρεί η Χ.Α. εχθρό και ποιον φίλο;

Αναζητείται αντιπερισπασμός για Πετσίτη

Είναι θέμα χρόνου να «σκάσει» για τα καλά η «υπόθεση Πετσίτη», η οποία, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, αναμένεται να συμπαρασύρει κορυφαίους παράγοντες του Μ. Μαξίμου αλλά και κορυφαία κυβερνητικά στελέχη. Εν όψει αυτού του δεδομένου, το «παραδικαστικό της κυβέρνησης» φέρεται να έχει κινητοποιηθεί προκειμένου να βρει τον κατάλληλο αντιπερισπασμό. Ομως επειδή όλα τα «μεγάλα σκάνδαλα» έχουν αποδειχθεί «φούσκες» και σκευωρίες, ο μηχανισμός ψάχνει ξανά στην «αστείρευτη πηγή» του ΚΕΕΛΠΝΟ. Παρότι έχουν καταπέσει σχεδόν όλες οι «καταγγελίες» ή έχει αποδειχθεί η χρήση χαλκευμένων στοιχείων, το «παραδικαστικό» και οι «διανομείς» της κυβερνητικής γραμμής στον Τύπο γυρίζουν γύρω γύρω από το ΚΕΕΛΠΚΝΟ. Ωστόσο είναι απολύτως σαφές ότι ο βασικός πονοκέφαλος του Μ. Μαξίμου είναι ο «Μανώλης του Παππά»…

Απορίες

1. Θα την κάνει «αυτοκράτειρα» τη Μεγαλοοικονόμου για να την πάρει μαζί του ο Δ. Καμμένος ή θα μείνει βασίλισσα στον ΣΥΡΙΖΑ;

2. Πόσο μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες είναι άραγε η Κουντουρά και ο Δανέλλης, ώστε να φέρει το όνομά τους κοτζάμ (ν)τροπολογία;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου