Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Οι διαπιστώσεις του για τη σημερινή κατάσταση είναι λογικές και σωστές. Θεωρεί πως η κυβέρνηση συγκαλύπτει την πραγματικότητα και πως παροχολογεί. Βλέπει κινδύνους από τα κόκκινα δάνεια, που μπορεί ακόμα και να οδηγήσουν σε κατάρρευση των τραπεζών. Τονίζει διαρκώς την ανάγκη να προχωρήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, λέει ότι η χώρα πρέπει να αλλάξει αντιλήψεις και να δημιουργήσει και κάνει προτάσεις για τη φορολογία και το ασφαλιστικό.

ΚΑΛΑ όλα αυτά. Ξεχνάει, όμως, κάτι πολύ σημαντικό. Οτι ο ίδιος ήταν πρωθυπουργός για οκτώ χρόνια. Και μάλιστα σε μια περίοδο απίστευτης ευμάρειας, τότε που όπως λένε πολλοί «δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα». Τότε ήταν που υποτίθεται εκείνος εκπροσωπούσε τον εκσυγχρονισμό και τα κυβερνητικά στελέχη του αγωνίζονταν για τον σοσιαλισμό.

Ο Κώστας Σημίτης δεν λέει κουβέντα για τα τραγικά λάθη της πολυετούς διακυβέρνησής του. Δεν λέει γιατί δεν προχώρησε τότε σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Δεν λέει γιατί απέτυχε να αλλάξει το ασφαλιστικό και ξήλωσε τον Γιαννίτση. Δεν λέει κουβέντα για το πάρτι του χρηματιστηρίου, όταν ακόμα και ο ίδιος «καλούσε» τους πολίτες να τζογάρουν υποσχόμενος πως όλοι θα πάνε… ταμείο. Υποσχόταν πως όλα μπορεί να γίνουν εύκολα και να βγαίνει χρήμα χωρίς να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Δεν λέει κουβέντα για τον υπερδανεισμό της χώρας στην οκταετία του και το πώς ναρκοθέτησε τα επόμενα χρόνια.

ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ, σωστά, τη χαμηλή απορροφητικότητα των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αλλά ξεχνάει πως η πλειοψηφία των κονδυλίων στην εποχή του «τρώγονταν» από εικονικές μπίζνες που θυμίζουν την ταινία «Βαλκανιζατέρ».

ΚΑΙ το σημαντικότερο. Δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει κάτι στον ελληνικό λαό. Πώς είναι δυνατόν οι περισσότεροι υπουργοί και συνεργάτες του να έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα και εκείνος να νίπτει τας χείρας του. Ενα σωρό υποθέσεις βρίσκονται ακόμα υπό διερεύνηση, μάλιστα, κάποιοι έχουν καταδικαστεί. Ο Ακης, ο Γιάννος, ο Βερελής, ο Μαντέλης και ένα σωρό άλλοι. Αλλά γιατί δεν λέει κάτι για τον «στρατηγό» Τσουκάτο, που μόλις πριν από λίγες εβδομάδες ομολόγησε ότι το ΠΑΣΟΚ πήρε «ιδιωτική χρηματοδότηση», δηλαδή μαύρα χρήματα, δηλαδή μίζες ύψους 11,5 δισεκατομμυρίων δραχμών μόνο μέσα στην εκλογική χρονιά του 2000;

ΕΙΝΑΙ προκλητικό ο Κώστας Σημίτης να κουνάει το δάχτυλο σε πολιτικούς και πολίτες. Εκτός κι αν πρώτα ομολογήσει τα τεράστια λάθη που έκαναν ο ίδιος ως πρωθυπουργός και τα στελέχη της κυβέρνησής του. Δεν γίνεται να τα θεωρεί όλα καλώς καμωμένα, όταν όλοι πλέον γνωρίζουν ότι κατά την εποχή του «εκσυγχρονισμού» δεν εκσυγχρονίστηκε τίποτα και η χώρα βίωσε μια περίοδο με προκλητικά κρούσματα διαφθοράς.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου