Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Η λογική του «μουσαμά», που καλύπτει την πραγματικότητα, ήταν και παραμένει το κυρίαρχο δόγμα στις τάξεις της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Από το 2014 μέχρι σήμερα.
Πίσω από το «αντιμνημονιακό προσωπείο» που παρουσίαζε ο κ. Τσίπρας μέχρι να καταλάβει την εξουσία κρυβόταν ο κυνισμός για τη διατήρηση της καρέκλας. Ο πολιτικός «μουσαμάς» που έγραφε «σκίσιμο Μνημονίων» και «κατάργηση της λιτότητας με ένα άρθρο και ένα νόμο» αποκαλύφθηκε όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έγινε ο πιο πρόθυμος «πελάτης» των δανειστών, αποδεχόμενη την υπογραφή νέων μνημονιακών μέτρων και την ενεχυρίαση της δημόσιας περιουσίας.
Αυτός ήταν ο κανόνας των ανθρώπων του Μαξίμου. Αλλα έλεγαν και άλλα έπρατταν. Οπως ακριβώς συνέβη με τα ψεύτικα εκδοτήρια εισιτηρίων που κάλυπταν τους γκρίζους τοίχους του υπό κατασκευή μετρό.
Πίσω από τα συνθήματα για «ξεπούλημα των ΔΕΚΟ» κρύβονταν οι υπογραφές για την παραχώρηση του συνόλου της κρατικής περιουσίας για 99 έτη στο Υπερταμείο, όπου οι δανειστές έχουν καθοριστικό ρόλο. Το διαρκές αίτημα του Σόιμπλε προκειμένου να δέσει την Ελλάδα και να εξασφαλίσει την επιστροφή των χρημάτων του έγινε αποδεκτό από τον ΣΥΡΙΖΑ, φανταστείτε να το είχε εγκρίνει η κυβέρνηση της Ν.Δ. τι θα γινόταν έξω από το Σύνταγμα.
Πίσω από το προσωπείο του «νέου» στην πολιτική στρογγυλοκάθισε ό,τι πιο παλαιοκομματικό, που δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έβαζε οριστικά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Κομματικοί διορισμοί, στρατιές μετακλητών συμβούλων που ως μοναδικό προσόν είχαν την εύνοια του στενού κύκλου του Μαξίμου, χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και λαφυραγώγηση των Ανεξάρτητων Αρχών, προσπάθεια ελέγχου των μέσων ενημέρωσης με κάθε τρόπο.
Πίσω από το μουσαμά των συνθημάτων για «καταπολέμηση της διαφθοράς» κρύβονταν οι επίδοξοι καναλάρχες που ως περιουσιακό στοιχείο διέθεταν τα δανεικά βοσκοτόπια της Ιθάκης, ο «Μανόλο», που μπαινόβγαινε στη ΔΕΠΑ ως σύμβουλος υπηρεσιών Μαξίμου και αμειβόταν από τον οφειλέτη της δημόσιας επιχείρησης, τα σκοτεινά νταραβέρια των ανθρώπων της εξουσίας με προστατευόμενους και απροστάτευτους μάρτυρες της Νοβάρτις έχοντας ως μοναδικό σκοπό την εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων και όχι την πραγματική εξυγίανση.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Η «κατάπτυστη» συμφωνία εξωδικαστικού συμβιβασμού του Δημοσίου με τη Siemens, όπως χαρακτηριζόταν επί Σαμαρά, αποτελεί πια για τη σημερινή κυβέρνηση πρότυπο καλής συμπεριφοράς προμηθευτή. Οι πολυεθνικές του φαρμάκου εξακολουθούν να αλωνίζουν στο Δημόσιο καθώς δεν έχει αλλάξει τίποτε θεσμικά στο καθεστώς των προμηθειών, ούτε έχει ανακοινωθεί η παραμικρή κύρωση κατά των εταιριών που εμπλέκονται στα σκάνδαλα.
Οι «εργολάβοι της διαπλοκής» πρωταγωνιστούν και σήμερα στο σύστημα των δημοσίων έργων και φωτογραφίζονται με τους κατά φαντασίαν τιμωρούς τους στις κορδέλες των εγκαινίων. Οι καναλάρχες, που «επιτέλους θα πληρώνουν για την άδεια λειτουργίας τους» έβγαλαν τα «σπασμένα» από τη σκανδαλώδη μείωση της φορολογίας τους στο 5% που ισχύει από την 1η Απριλίου!
Σε αυτά να μην ξεχάσουμε και τη μείωση των φόρων που ισχύει για τα καζίνο ώστε να έχουν όλοι πλήρη εικόνα για τον αέναο αγώνα της κυβέρνησης της Αριστεράς κατά του μεγάλου κεφαλαίου και της διαπλοκής.
Ο «μουσαμάς» όμως είναι πιο ορατός διά γυμνού οφθαλμού. Οπως στη Θεσσαλονίκη ήταν αρκετή η παρατηρητική ματιά ενός φωτογράφου για να δείξει ότι πίσω από τα «ιλουστρασιόν εκδοτήρια» βρίσκονταν τούβλα, έτσι και για όλους τους τομείς της διακυβέρνησης οι πολίτες βλέπουν ξεκάθαρα την αναντιστοιχία της εικόνας με την πραγματικότητα. Της αλήθειας και του ψέματος. Και πλέον δεν μπορεί κανείς προπαγανδιστής του συστήματος να τους ξεγελάσει.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]