ΑΡΧΙΚΑ ξεκίνησε η κουβέντα με το αν και πότε θα δοθούν αυξήσεις και στους πολιτικούς υπαλλήλους του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Μετά από λίγη ώρα βγήκαν μπροστά οι εκπρόσωποι των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας και προειδοποίησαν με κινητοποιήσεις, αν δεν λάβουν και εκείνοι το ίδιο πακέτο αυξήσεων.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για λογικές και αναμενόμενες αντιδράσεις. Εχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές πως το κορυφαίο πρόβλημα για τους πολίτες είναι οι μισθοί και οι συντάξεις. Ζούμε σε ένα περιβάλλον με ευρωπαϊκές τιμές σε προϊόντα και υπηρεσίες, αλλά με βαλκανικούς μισθούς.

ΑΠΟ το 2019 έως σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει προχωρήσει σε δραστικές μειώσεις φόρων και σημαντικές αυξήσεις αποδοχών τόσο στον ιδιωτικό – δημόσιο τομέα όσο και στις συντάξεις. Βέβαια, βρισκόμαστε αρκετά μακριά από τον στόχο της σύγκλισης των εισοδημάτων με την Ευρώπη.

ΟΠΟΤΕ, μόλις ανακοινώθηκαν οι γενναίες αυξήσεις για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, άρχισαν να μπαίνουν στην ουρά μία προς μία όλες οι επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες. Γιατί, εκτός από τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας, λογικό είναι να ζητούν θεαματικές αυξήσεις όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Αλλωστε, εδώ και καιρό έχει μπει στο τραπέζι το αίτημα επαναφοράς των Δώρων, ή έστω κάποιου Δώρου, που κόπηκαν την εποχή των Μνημονίων.

ΚΑΙ οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, όμως, θέλουν πολύ περισσότερα από την αύξηση στον κατώτατο μισθό, που έφτασε μεν στα 880 ευρώ μικτά, είναι, δε, μόλις στα 740 ευρώ καθαρά. Το πρόβλημα αφορά ακόμα περισσότερο όσους λαμβάνουν κάποια χρήματα παραπάνω και δεν βλέπουν να παίρνουν αυξήσεις εδώ και αρκετά χρόνια.

ΑΡΑ, πού καταλήγουμε; Το σύνολο των εργαζομένων και των συνταξιούχων όχι μόνο ζητάει, αλλά στην πραγματικότητα πρέπει και να λάβει σημαντικές αυξήσεις στις αποδοχές.

ΤΩΡΑ, το αν και πώς θα μπορέσει η κυβέρνηση να ικανοποιήσει αυτό το παλλαϊκό αίτημα για γενναίες αυξήσεις μισθών – συντάξεων, είναι άλλο θέμα. Προφανώς και η κυβέρνηση θέλει να δώσει πολύ περισσότερα από όσα δίνει. Αλλά πρέπει να υπάρχει και ένα όριο. Το όριο αυτό καθορίζεται από τις δημοσιονομικές αντοχές. Γιατί δεν πρέπει με τίποτα να επιστρέψουμε στις εποχές των ελλειμμάτων, που μας οδήγησαν στα Μνημόνια.

ΑΞΙΖΕΙ, όμως, να σημειωθεί πως το 60% του κουμπαρά για τις αυξήσεις στις Ενοπλες Δυνάμεις εξοικονομήθηκε από τις μεταρρυθμίσεις του Νίκου Δένδια στη δομή του στρατού.

ΑΥΤΟ που δεν είναι λογικό και αναμενόμενο είναι οι δημόσιες παρεμβάσεις βουλευτών και υπουργών, που ζητούν να δοθούν αυξήσεις σαν να είναι… συνδικαλιστές. Εντάξει, είναι κατανοητό πως το κάνουν για ψηφοθηρικούς σκοπούς. Αλλά πρέπει να υπάρχει μέτρο. Κατ’ αρχάς, αν έχουν κάτι να ζητήσουν, ας το πουν στο Υπουργικό Συμβούλιο, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. ή ας το μεταφέρουν με επίσημο ή ανεπίσημο τρόπο στο Μαξίμου. Το να βγαίνουν σε τηλεπαράθυρα ή στα κοινωνικά δίκτυα, σαν να μην είναι εκείνοι που κυβερνούν, είναι άστοχο, ακόμα και προκλητικό.

ΤΟ πιο πιθανό σενάριο είναι να δοθούν αυξήσεις και στα Σώματα Ασφαλείας και οι ανακοινώσεις να γίνουν στο προσεχές διάστημα, ίσως και στη ΔΕΘ. Το πρόβλημα των εισοδημάτων κάποια στιγμή στο μέλλον θα λυθεί με επαναλαμβανόμενες αυξήσεις. Το πρόβλημα ψηφοθηρικής συμπεριφοράς βουλευτών και υπουργών, όμως, φαντάζει άλυτο.