Οι δύο εταίροι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αθετήσουν τις υποσχέσεις που έδιναν πριν από το 2015, να υπογράψουν μέτρα τα οποία ξόρκιζαν ως επαχθή και να παραχωρήσουν στους δανειστές αυτά που οι προηγούμενες κυβερνήσεις αρνούνταν πεισματικά.
Εξήγηση υπάρχει. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ διέθεταν ένα κοινό σημείο επαφής που υπερκάλυπτε τις διαφορές τους. Την εξουσία. Τώρα που η θητεία της κυβέρνησης μπαίνει στην τελική φάση και οι ΑΝΕΛ βλέπουν τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις να είναι χαμηλότερα από το 3% έχουν βγει τα μαχαίρια με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ο υπουργός Αμυνας, που πέρυσι τέτοιο καιρό τόνιζε ότι είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον τότε υπουργό Εξωτερικών, σήμερα τον χαρακτηρίζει «ολετήρα» των εθνικών μας συμφερόντων ενώ κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι ετοιμάζεται να περάσει τη συμφωνία των Πρεσπών με «αποστασίες» βουλευτών. Το Μαξίμου από την πλευρά του δηλώνει «θωρακισμένο» κοινοβουλευτικά αλλά στην πραγματικότητα είναι έντρομο μπροστά στα αδιέξοδα που το ίδιο δημιούργησε ενώ ο χρόνος τελειώνει.
Ολα αυτά είναι σημάδια διάλυσης.
Η κυβέρνηση έχει χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη των πολιτών και τώρα βρίσκεται ένα βήμα από την απώλεια και της κοινοβουλευτικής δεδηλωμένης. Μπορεί το επερχόμενο κατά τα φαινόμενα «διαζύγιο» ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να βολεύει και τους δύο εταίρους καθώς οι ΑΝΕΛ θα παίξουν το χαρτί του «όψιμου αντιστασιακού» και ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να κυβερνήσει και με μειοψηφία, όπως δήλωσε πρόσφατα ο εκπρόσωπός του, όμως μία τέτοια κατάσταση λειτουργεί σε βάρος της οικονομίας και της χώρας.
Η Ελλάδα βρίσκεται εκτός αγορών και οι κίνδυνοι για την οικονομία υπαρκτοί. Για αυτό απαιτείται το ταχύτερο δυνατόν μία ισχυρή κυβέρνηση, που θα προκύψει μέσα από εκλογές. Το «σίριαλ» των καβγάδων μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχει πάψει προ πολλού να ενδιαφέρει τους πολίτες, που βλέπουν μπροστά σημαντικές δυσκολίες την ώρα που οι δύο κυβερνητικοί εταίροι ασχολούνται μόνο με το πώς θα επιβιώσουν πολιτικά.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]