Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Δεν αποτελούν πλέον είδηση οι καθημερινές δολοφονίες ξένων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, ούτε οι καθημερινές δολοφονίες Ελλήνων που αποδίδονται -αδιακρίτως- από την κομματική ηγεσία της Αστυνομίας σε «ξεκαθάρισμα λογαριασμών των συμμοριών της νύχτας». Λες και «η χώρα της νύχτας» είναι κάπου όπου το έγκλημα δεν τιμωρείται, η εξιχνίασή του απάδει της ασυλίας που παρέχεται από ένα υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με επικεφαλής πολιτικούς που άλλη μεν πήγε ως διακόσμηση, άλλη δε ως ψήφος κατά της Μακεδονίας.

Προσφέρθηκε η Ελλάδα και ως στρατόπεδο συγκέντρωσης όχι μόνον για τους πρόσφυγες που εγκατέλειπαν τις εμπόλεμες χώρες αλλά και στους λαθρομετανάστες ως διαμετακομιστικός σταθμός προς την Ευρώπη. Ποιος ήθελε να εγκλωβιστεί εδώ όπου βιώνουμε την πιο απάνθρωπη φορολογική μεταχείριση που εφαρμόζει μεταπολεμική κυβέρνηση σε περίοδο ειρήνης;

Η ιδεολογική δυσμορφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντιμετωπίζει τους κρατικούς μηχανισμούς ελέγχου για την ασφάλεια και την προστασία του πολίτη όπως και τα σύνορα της Ελλάδας διακατεχόμενη από τη στρεβλή διεθνιστική αντίληψη. Επώασε και δημιούργησε κατάλληλες συνθήκες ώστε να γίνει η χώρα ξέφραγο αμπέλι. Εκανε πρόσκληση –αδιακρίτως– σε πρόσφυγες και σε λαθρομετανάστες να έρθουν, θεωρώντας τους ως όπλο εκβιασμού κατά της Ε.Ε. Ο πρωθυπουργός αγνοούσε ότι και στη θάλασσα υπάρχουν σύνορα, οι δε καρικατούρες-υπουργοί του δήλωναν ότι θα μαγείρευαν ταψιά με ντομάτες γεμιστές να τους ταΐσουν και ότι θα παραχωρούσαν γραφεία και διαδρόμους των υπουργείων τους -εν ανάγκη και του σπιτιού τους- για να τους κοιμίσουν.

Αποτέλεσμα; Η «Μόρια» να είναι η διεθνής δυσφήμηση για την πολιτισμένη Ελλάδα που επισημαίνεται στα διεθνή ΜΜΕ ως σύγχρονο κολαστήριο όπου άνθρωποι στοιβάζονται σε συνθήκες στάβλων. Γιατί κανείς στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είχε το σθένος να ξεχωρίσει τους πρόσφυγες από τους λαθρομετανάστες: Στους πρόσφυγες να προσφέρει τα αναγκαία για τα οποία άλλωστε πληρώνει η Ευρωπαϊκή Ενωση –για να μη φτάσουν στις άλλες χώρες– και στους λαθρομετανάστες να ετοιμάσει συστηματικά και εντός ευλόγου χρόνου τις διαδικασίες για τον ασφαλή επαναπατρισμό στις πατρίδες τους.

Αλλά ΠΟΙΟΣ θα τα έκανε αυτά; Οι μαγείρισσες του ιμάμ μπαϊλντί ή οι υπηρεσίες που παραδόθηκαν ευχαρίστως σε –μη πιστοποιημένες– κυβερνητικές οργανώσεις που λυμαίνονται τους πόρους της Ε.Ε. σε συνεργασία με συντρόφους εθελοντές και κατασκευαστές προκάτ σε απευθείας ανάθεση;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πνέει τα λοίσθια. Οι ελληνοποιήσεις και οι διορισμοί δεν τη σώζουν. Η πρόκληση της ναυαγιαίρεσης της Ελλάδας είναι τεράστια. Απαιτείται όχι μόνον να δούμε οι πολίτες κατάματα την πραγματικότητα αλλά και βαθύς πατριωτισμός, άρνηση του κομματικού συμφέροντος και στρατηγικές σύγκλισης από τις ηγεσίες της αντιπολίτευσης. Τώρα. Οχι αύριο.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]