Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Η αυτοκράτειρα Αικατερίνη που επισκέφθηκε, το 1787, την περιοχή έμεινε πολύ ευχαριστημένη. Εβλεπε όμορφα χωριά και ευτυχισμένους χωρικούς που τη χαιρετούσαν, χωρίς να γνωρίζει ότι στέκονταν μπροστά στις ξύλινες κατασκευασμένες προσόψεις ενός σκηνικού και ότι οι στρατιώτες ήταν ντυμένοι με ρούχα χωρικών.
Κάπως έτσι λειτούργησε και την προπαραμονη της Πρωτοχρονιάς το Μαξίμου. Δημιούργησε το σταθμό Ποτέμκιν, με τον Τσίπρα να εγκαινιάζει σκάλες κυλιόμενες στο πουθενά, πιστεύοντας ότι θα παραπλανήσει τους Θεσσαλονικείς για το μετρό, που, αν δεν υπάρξουν προβλήματα, θα λειτουργήσει το 2021.
Το σκηνικό Ποτέμκιν που δημιούργησε ο Τσίπρας -πόσο απελπισμένος πρέπει να είναι!- είναι η τελευταία εικόνα που μας ἀφησε το 2018, καθώς συμπληρώνονται τα τέσσερα δυσβάστακτα χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ενα σκηνικό που στήθηκε από την πρώτη φορά Αριστερά για να κρύψει ότι αυτή υπέγραψε Μνημόνια, αυτή διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις, αυτή έδωσε τα ασημικά της χώρας ενέχυρο ως το 2110, αυτή επέβαλε capital controls και διέλυσε τις τράπεζες, αυτή πρόσφερε την Ελλάδα να γίνει απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων και λαθρομεταναστών εξυπηρετώντας πρωτίστως το συμφέρον της κυρίας Μέρκελ, που το 2014 της έλεγε «go back», και τώρα την προσμένει με ανοικτή αγκάλη στην Αθήνα. Πολύ αργά μάνταμ Μέρκελ…
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Υποδεχθήκαμε χθες το νεογέννητο 2019 με την ελπίδα να θερμαίνει στην παγωνιά του ΣΥΡΙΖΑ την καρδιά μας. Και το σχέδιο «της κορύφωσης», που αποκάλυψε ο Σγουρίδης, προς αποφυγή των εκλογών, να πάψουν να το μελετούν Τσίπρας και Καμμένος. Την προδοσία μια κλωστή χωρίζει από αυτό που φαίνεται ως λεβεντιά παράτολμη…
Σε λίγες μέρες η συμφωνία των Πρεσπών έρχεται στη Βουλή. «Η νόμιμη και παγκόσμια Μακεδονία» του Ζάεφ θα μας κάνει να μετρήσουμε τους πατριώτες και τους προσκυνημένους. Θα ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Το «Ποτέμκιν» που έστησε ο Τσίπρας στις Πρέσπες θα καταρριφθεί από τις δυνάμεις που συγκροτούν το πατριωτικό μέτωπο απέναντι στους διεθνιστές και στους εθνομηδενιστές, αποκαλύπτοντας τους κινδύνους που καλύπτει η συμφωνία.
Αλλά το πρώτο άρθρο του 2019 είναι αισιόδοξο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Τσίπρας κάνει σχέδια επί χάρτου νομίζοντας ότι η εκλογική αναμέτρηση υπακούει στη στρατηγική της ανηλεούς προπαγάνδας, που εφαρμόζει. Ομως το αποτέλεσμα θα είναι η συντριβή του. Επαιξε στα ζάρια το μέλλον της Ελλαδας, το μέλλον των παιδιὠν μας, το δικό μας μέλλον. Δεν μπορεί να περιμένει τίποτε. Ακούει από χθες τα μεσάνυχτα τον χατύπο στο ρολόι της αντίστροφης μέτρησης; Τικ τακ, τικ τακ…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]