Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού επικρατούν πλέον ανησυχία και προβληματισμός, αλλά και έντονη διχόνοια. Η ανησυχία και ο προβληματισμός αφορούν κυρίως τη σχεδόν δραματική αλλαγή των δεδομένων για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. Ενώ μερίδιο στην ανησυχία έχει και ο «Μανώλο», ο οποίος μέρα με τη μέρα εντοπίζεται κάτω από σχεδόν κάθε «πέτρα σκανδάλου». Η διχόνοια που επικρατεί στο περιβάλλον του Α. Τσίπρα έχει να κάνει σχεδόν αποκλειστικά με τη φωτιά που άναψε ο Μ. Πετσίτης μέσα στο Μ. Μαξίμου.

Η ΕΥΘΕΙΑ κατηγορία του Κ. Μητσοτάκη προς τον Α. Τσίπρα, ότι αντάλλαξε τις συντάξεις με τη συμφωνία των Πρεσπών, προκάλεσε την αντίδραση που προκαλείται όταν κάποιος «πατάει τον κάλο» κάποιου άλλου. Αυτό φάνηκε και στον προχθεσινό θυμό του Α. Τσίπρα στη Βουλή, αλλά και στη χθεσινή πολιτικά αφελή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, με την οποία καλείται ο Κ. Μητσοτάκης να …κατονομάσει «ποιοι Ευρωπαίοι ηγέτες συμμετείχαν στην συναλλαγή»…

ΕΝ ΟΨΕΙ του «κινδύνου» να μην υπάρξει πλειοψηφία υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών, το Μ. Μαξίμου εξετάζει εναλλακτικά σενάρια. Ενα απ’ αυτά προβλέπει κάποιου είδους αιφνιδιασμό: Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών στην ΠΓΔΜ -περί το μέσον του Ιανουαρίου- η κυβέρνηση, πριν φέρει τη συμφωνία προς κύρωση στη Βουλή και πριν(;) η Ν.Δ. καταθέσει(;) νέα πρόταση μομφής, να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Μ’ αυτόν τον ελιγμό, όπως εκτιμούν ορισμένοι παράγοντες του Μ. Μαξίμου, διευκολύνεται ο Π. Καμμένος να δώσει θετική ψήφο, αφού δεν θα έχει πάει -τυπικά- η συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή κι έτσι να μην τεθεί θέμα άμεσης πτώσης της κυβέρνησης. Ακόμα κι αν, όπως λένε οι υποστηρικτές αυτής της τακτικής, η συμφωνία των Πρεσπών περάσει στη συνέχεια με λιγότερες από 151 ψήφους (απαιτείται σχετική πλειοψηφία επί των παρόντων). Μ’ αυτόν τον «τεχνικό», αλλά ελάχιστα ευσταθή πολιτικά τρόπο, η κυβέρνηση μπορεί να «αγοράσει χρόνο» τουλάχιστον μέχρι τον Μάιο, όπως προβλέπει ο ένας από τους δυο σχεδιασμούς της. Στο μεταξύ, πλέον ο Α. Τσίπρας έχει να διαχειριστεί και την κλιμακούμενη δημόσια κόντρα Π. Καμμένου-Ν. Κοτζιά. Ο τέως ΥΠΕΞ ζήτησε χθες από τον πρωθυπουργό να πάρει δημόσια θέση για τα περί «μυστικής συμφωνίας με τον Ζάεφ», όπως υπαινίχθηκε ευθέως προχθές ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ.

ΣΥΜΦΩΝΑ με τις ίδιες πληροφορίες η κυβέρνηση προτίθεται να εξαντλήσει τις δυνατότητες πίεσης -κυρίως προς το Ποτάμι και τον Στ. Θεοδωράκη-απευθυνόμενη στο «διεθνή παράγοντα». Το Βερολίνο και η Ουάσιγκτον αποτελούν δυο κρίσιμους κρίκους στην αλυσίδα των πιέσεων που αναμένεται να ασκηθούν στο Ποτάμι. Αυτό που δεν θέλει με τίποτα το Μ. Μαξίμου είναι να βρεθεί χωρίς τους 151 και χωρίς τη δυνατότητα ν’ αποφύγει την υποχρεωτική και άμεση προσφυγή στις κάλπες. Ενα ακόμα ενδεχόμενο που εξετάζει το Μ. Μαξίμου είναι να ολοκληρώσει από την πλευρά του τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι του διεθνούς παράγοντα κι εφόσον δεν βρεθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία, να προσφύγει με δική της πρωτοβουλία στις κάλπες, κληρονομώντας τη συμφωνία των Πρεσπών στον Κ. Μητσοτάκη.

ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση, οι αρχικοί σχεδιασμοί της κυβέρνησης έχουν ανατραπεί σχεδόν ριζικά. Η «αιφνίδια» επιθετικότητα και η επιμονή του Ζ. Ζάεφ να ερμηνεύει τη συμφωνία των Πρεσπών με τρόπο αποκαλυπτικό των αλυτρωτικών διαθέσεων που υπάρχουν στη γειτονική χώρα, έχει «δέσει τα χέρια» του Α. Τσίπρα κι έχει περιορίσει κατά πολύ την ευχέρεια χειρισμών που είχε. Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ στο στενό πυρήνα των συνεργατών του πρωθυπουργού έχουν κάνει την εμφάνισή τους έντονα φαινόμενα διχόνοιας.

ΤΑ ΒΕΛΗ σημαδεύουν κυρίως τον Ν. Παππά, άνθρωπος του οποίου είναι ο «πλούσιος σερβιτόρος» Μ. Πετσίτης. Για τον οποίο κάθε μέρα βλέπουν το φως της δημοσιότητας και νέα στοιχεία, τα οποία παραπέμπουν σε ρόλο «διαμεσολαβητή-μεταφορέα» μεταξύ κυβερνητικών στελεχών και επιχειρηματιών. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες μάλιστα, φέρονται να υπάρχουν βίντεο και κασέτες από τις «επικίνδυνες αποστολές» του «Μανώλο». Η ενόχληση που υπάρχει στο Μ. Μαξίμου από την «έκρηξη» της «υπόθεσης Πετσίτη» είναι κάτι παραπάνω από πολύ μεγάλη. Χθες «ξέφυγε» όταν ο τέως διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ και νυν αντιμέτωπος με δίωξη για κακουργήματα, Θ. Κιτσάκος, επιβεβαίωσε ότι ο Μ. Πετσίτης εμφανιζόταν συχνά-πυκνά στη ΔΕΠΑ ως «εκπρόσωπος υπηρεσιών του Μαξίμου». Αλλά και όταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου επιβεβαίωσε ότι ο «Μανώλο» ήταν «ο άνθρωπος που κρατούσε την τσάντα του Παππά» από την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση. Η τέως πρόεδρος της Βουλής μάλιστα προχώρησε κι ένα βήμα παρακάτω μιλώντας για «γκάνγκστερ» και περιγράφοντας τη δράση των κ. Τσίπρα και Παππά σαν δράση «με όρους μαφίας».

ΕΙΝΑΙ γνωστό ότι οι σχέσεις των Δ. Τζανακόπουλου και Ν. Παππά είναι χείριστες εδώ και καιρό. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι πλέον ο «ισχυρός του Μαξίμου» μετά τον πρωθυπουργό. Ενώ ο Ν. Παππάς βρίσκεται στα πολύ «κάτω του». Το επιτελείο του Α. Τσίπρα θέλει πάση θυσία να φύγουν οι προβολείς της υπόθεσης «ντιλίβερι Μανώλο» από το πρόσωπο του πρωθυπουργού. Στο πλαίσιο αυτό, πηγές από το Μ. Μαξίμου, δεν αποκλείουν καθόλου ότι ο Ν. Παππάς θα είναι αυτός που «θα πληρώσει τη νύφη». Βέβαια κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο δεδομένης της στενότατης και μακροχρόνιας σχέσης των Α. Τσίπρα και Ν. Παππά. Και οι δυο ξέρουν πολλά ο ένας για τον άλλον. Ενώ ο «εξορισμένος» στο ΥΨΗΠΤΕ υπουργός δεν είναι από το είδος των ανθρώπων οι οποίοι δέχονται εύκολα να γίνονται Ιφιγένειες. Αναζητείται έτσι «σχέδιο απεμπλοκής» του Α. Τσίπρα από την «υπόθεση Πετσίτη». Η αποψινή συνέντευξη του Ν. Παππά στην ΕΡΤ αναμένεται να είναι διαφωτιστική για το εάν αυτό το σχέδιο είναι με ή χωρίς άμεσα πολιτικά θύματα…

Με ειλικρίνεια

Η πλατεία Κλεμπέρ του Στρασβούργου είναι μια εμβληματική πλατεία για τη γαλλική πόλη, η οποία φιλοξενεί του Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και η Χριστουγεννιάτικη Αγορά που φιλοξενεί κάθε χρόνο είναι φημισμένη. Εκεί «χτύπησε» ο τρομοκράτης, σκοτώνοντας 3 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 12. Στην καρδιά της Ευρώπης και στην καρδιά του δυτικού τρόπου ζωής. Είναι προφανές, τα τελευταία χρόνια, ότι ο τζιχαντισμός θέλει να «σκοτώσει» το δυτικό τρόπο ζωής και να κάνει φοβισμένη την καθημερινότητά του. Οσο κι αν η Δύση δεν πρέπει να υποκύψει σ’ αυτήν την τρομοκρατία, είναι υποκρισία να μην παραδεχθεί κάποιος ότι ο τζιχαντισμός έχει πετύχει «μια πρώτη, μικρή νίκη». Δεν είναι μόνο οι άδειοι δρόμοι του Στρασβούργου την επομένη της τρομοκρατικής επίθεσης. Οι οποίοι τέτοιες μέρες έσφυζαν από ζωή και φιλοξενούσαν ένα πολύχρωμο πλήθος. Είναι, κυρίως, ότι ο φόβος της τρομοκρατίας έχει μπει για τα καλά στη σκέψη και την καθημερινή συμπεριφορά των πολιτών αρκετών ευρωπαϊκών χωρών. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση της σύγχρονης τρομοκρατίας προϋποθέτει ειλικρίνεια και την παραδοχή της νέας πραγματικότητας. Η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να συνεχίζει να κάνει πως δεν καταλαβαίνει και να εξαντλείται στις αναγκαίες μεν, ανεπαρκείς δε δηλώσεις ότι δεν θα μας νικήσει ο φόβος.

Απορίες

1. Τι έπαθε και φυλλορροεί η παράταξη της Ρ. Δούρου; Την ΜΑΤΙασαν ή υπάρχει δυσανεξία στην ήττα;

2. Τι ψάχνει τελικά ο μέγας Γαβράς για την ταινία του με κεντρικό ήρωα τον Γ. Βαρουφάκη, ηθοποιό ή καρτούν;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]