Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ο συμπαθής και χιουμορίστας πολιτικός ξεχνάει προφανώς ότι από την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας ξήλωσε τον Βαρουφάκη και εκείνος ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών, το αφήγημα και οι στόχοι της κυβέρνησης έχουν αλλάξει τόσες πολλές φορές ώστε θα έπρεπε τουλάχιστον να είναι πιο μετρημένος σε αυτά που λέει.

ΚΑΙ θα δώσουμε στον Ευκλείδη ένα τεράστιο μπόνους. Θα αφήσουμε εκτός κουβέντας τα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2015, όταν και εκείνος συμμετείχε ενεργά στις περιβόητες διαπραγματεύσεις δημιουργικής ασάφειας που έφτασαν τη χώρα μισό βήμα πριν από το Grexit. Ας μην αναφερθούμε, λοιπόν, πάλι στα περί σκισίματος Μνημονίων, διαγραφής δημόσιου χρέους, σεισάχθειας και λοιπών… μπουρδολογιών που εκστόμιζαν εκείνος και οι υποτιθέμενοι επαναστάτες σύντροφοί του για να κερδίσουν την ψήφο των ταλαιπωρημένων από τη χρεοκοπία πολιτών.

ΑΣ δούμε όσα ισχυριζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ του… ρεαλισμού. Τι υποσχόταν ο Ευκλείδης για την οικονομική κατάσταση της χώρας και της κοινωνίας μετά την κωλοτούμπα; Τον Σετπέμβριο του 2015 η κυβέρνηση έλεγε πως δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνηθούν και να εφαρμοστούν πρόσθετα μέτρα. Τελικά, τώρα που τελειώνει η τετραετία ο συνολικός λογαριασμός της λιτότητας ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει περίπου στα 15 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυξήθηκε το σύνολο των άμεσων και έμμεσων φόρων.

ΑΞΙΖΕΙ να θυμηθεί κανείς τη χαρακτηριστική δέσμευση του Ευκλείδη στη Βουλή, ότι αν μειωθεί το αφορολόγητο εκείνος θα παραιτηθεί από υπουργός. Τελικά όχι μόνο μειώθηκε το αφορολόγητο αλλά θα μειωθεί ακόμα περισσότερο από το 2020 και εκείνος ακόμα κάθεται στην υπουργική καρέκλα.

ΑΛΗΘΕΙΑ, σύντροφε Ευκλείδη, επιτεύχθηκαν ποτέ οι στόχοι για την ανάπτυξη που έβαζες εσύ ο ίδιος κάθε χρόνο στον Προϋπολογισμό; Ή μήπως επιτεύχθηκε η πρόβλεψη για «έκρηξη» επενδύσεων ύψους άνω του 10% ετησίως; Μήπως δανειζόμαστε από τις αγορές κανονικά; Γιατί, και για αυτό δεσμευόσουν πριν από δύο χρόνια. Οπως ότι τα capital controls θα είχαν αρθεί πλήρως από τις αρχές του 2016. Και αυτό το περίφημο QE που θα μπαίναμε για να… σωθούμε, τι έγινε αυτό το ωραίο παραμύθι; Α, μάλιστα, ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και η Ελλάδα δεν… πρόφτασε να μπει. Και οι τράπεζες γιατί ακόμα «σχεδιάζουν» πώς θα αντιμετωπίσουν τα «κόκκινα» δάνεια και θεωρούνται «ζόμπι» από τους επενδυτές;

ΚΑΙ αν τελικά θεωρείς ότι τα υπερπλεονάσματα προέρχονται από τη ματωμένη υπερφορολόγηση και το κόψιμο του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, τότε γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν έφερνες τον Προϋπολογισμό ακριβώς στο στόχο του 3,5%; Α, βέβαια, γιατί τότε δεν θα είχες «κοινωνικό μέρισμα» να το πουλήσεις σαν… σανό στους ψηφοφόρους!

ΥΣΤΕΡΑ από όλα όσα έχουν συμβεί ο υπουργός Οικονομικών αντί να βάλλει κατά πάντων με αλαζονικό και ειρωνικό ύφος, ίσως θα έπρεπε να κάνει κάτι πιο απλό. Να πάρει τηλέφωνο τη Σκάρλετ. Πιο πιθανό είναι να βγει ραντεβού με τη σταρ του Χόλιγουντ, παρά να πείσει τους πολίτες για την τεράστια «επιτυχία» του.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]