Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Ο πρώτος είναι ότι επί των ημερών της υπουργίας του η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα παγκοσμίως που έπεσε σε ύφεση με τις τιμές των καυσίμων να βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων δέκα ετών. Το 2016 η ύφεση ήταν 0,2% ενώ στο τέταρτο τρίμηνο εκείνου του έτους η οικονομία είχε συρρικνωθεί κατά 1,2% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2016. Μόνο σε Ελλάδα και Βενεζουέλα καταγράφηκε ύφεση. Το ίδιο είχε συμβεί και το 2015, όταν η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 0,8% ενώ σε Ευρώπη και ΗΠΑ η ανάπτυξη είχε επιστρέψει.
Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης, η κυβέρνηση Σαμαρά το 2014 παρέδωσε την οικονομία με ανάπτυξη 0,8% όταν η τιμή του πετρελαίου ήταν στα 95 δολάρια και ο Τσίπρας κατάφερε με την περήφανη διαπραγμάτευση να ρίξει τη χώρα στα βράχια τη διετία 2015-2016 με την τιμή του μαύρου χρυσού στα 35 δολάρια. Πρόκειται για «κατόρθωμα» που σίγουρα θα αποτελέσει στο μέλλον θέμα εργασίας στις έδρες των οικονομικών σπουδών.
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο ο κ. Τσακαλώτος ή, για να είμαστε πιο δίκαιοι, η κυβέρνηση Τσίπρα δικαιούται να διεκδικεί το Νόμπελ Οικονομίας είναι ότι κατάφερε να αυξήσει το δημόσιο χρέος σημειώνοντας ταυτόχρονα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτά τα δύο μακροοικονομικά μεγέθη λειτουργούν σαν «τραμπάλα» στην οικονομία. Οσο αυξάνεται το πρωτογενές πλεόνασμα τόσο μειώνεται το δημόσιο χρέος καθώς η οικονομία δεν παράγει ελλείμματα και αντιστρόφως. Οταν υπάρχουν πρωτογενή ελλείμματα το χρέος αυξάνεται. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε το ακατόρθωτο. Να καταγράφονται από το 2016 θηριώδη δημοσιονομικά πλεονάσματα της τάξης του 4,2% και ταυτόχρονα το χρέος να αυξάνεται! Εσπασαν την τραμπάλα και από τις δύο πλευρές των καθισμάτων.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χθες ο διευθυντής του Γραφείου του προέδρου της Ν.Δ. κ. Στέλιος Πέτσας, στην έκθεση βιωσιμότητας που είχε συντάξει το ΔΝΤ το καλοκαίρι του 2014, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το 2016 θα μειωνόταν στο 160% του ΑΕΠ. Μεσολάβησε όμως η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και το χρέος το 2016 εκτινάχθηκε στο 180,8% του ΑΕΠ όταν εκείνη τη χρονιά είχε σημειωθεί πρωτογενές πλεόνασμα 4,2%! Μέσα σε δύο χρόνια το δημόσιο χρέος διευρύνθηκε κατά 35 δισ. σε σχέση με την αρχική εκτίμηση του απαισιόδοξου συνήθως ΔΝΤ.
Αλλά η κατηφόρα συνεχίστηκε. Σύμφωνα με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούνιο, φέτος το χρέος θα ξεπεράσει το 183,1% του ΑΕΠ, το οποίο είναι μεγαλύτερο κατά 70 δισ. σε σχέση με αυτά που υπολόγιζε το ΔΝΤ το καλοκαίρι του 2014.
Υστερα από αυτές τις «επιτυχίες» δεν είναι παράλογο να εμφανίζεται ο κ. Τσακαλώτος ως ο τροπαιούχος της οικονομίας; Οταν θα γυρίσει στα αμφιθέατρα θα έχει να το λέει στους φοιτητές του: «Κατάφερα να πετύχω ύφεση με το πετρέλαιο στα 35 δολάρια και να αυξήσω το χρέος στραγγαλίζοντας την οικονομία με θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα». Εάν μάλιστα ζητήσει στις εξετάσεις να εξηγήσουν πώς έγινε αυτό, οι φοιτητές του μπορούν να απαντήσουν με δύο μόνο λέξεις και να πάρουν άριστα: «Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ».
Επιστροφή στον τόπο του ΕΝΦΙΑ
Η επίθεση που εξαπέλυσε χθες ο πρωθυπουργός κατά της Νέας Δημοκρατίας για το θέμα του ΕΝΦΙΑ ερμηνεύεται με όρους ψυχανάλυσης. Για να ξεπεράσει κάποιος τις ενοχές του, δεν διστάζει να επαναφέρει το θέμα που τις προκαλεί για να επιρρίψει τις ευθύνες αλλού. Και ο κ. Τσίπρας, που δήλωνε το 2015 ότι ο ΕΝΦΙΑ είναι άδικος φόρος που δεν διορθώνεται αλλά καταργείται, πρέπει να αισθάνεται πολλές ενοχές απέναντι στους ιδιοκτήτες ακινήτων που τον πίστεψαν. Για αυτό και χθες επιτέθηκε στη Ν.Δ. «που τολμά να κουνά το δάχτυλο και έχει το θράσος να κατηγορεί την κυβέρνηση». Είπαμε, επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]