Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Πότε ξεκίνησαν, άραγε, όλα αυτά; Οχι, πάντως, όταν σπούδαζε Οικονομικά και Ιστορία σε Κέιμπριτζ και Σορβόννη ούτε όταν δίδασκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο γεννημένος στο Παρίσι Γιάννος Παπαντωνίου, από πατέρα νομικό και μητέρα που ήταν η πρώτη γυναίκα γενική διευθύντρια στο Ελληνικό Δημόσιο, ήταν αρχικά μέλος του ΚΚΕ Εσωτερικού και, αν δεν διέβλεπε εγκαίρως το ταλέντο του ο Ανδρέας Παπανδρέου, ίσως σήμερα να ήταν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, όπως είχε αφηγηθεί ο ίδιος σε ανύποπτο χρόνο, ήταν ένα τηλεφώνημα του ηγέτη με το οποίο του δήλωνε τον ενθουσιασμό του για μια επιστημονική δημοσίευσή του για την ΕΟΚ που τον έπεισε να ενταχθεί στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ Οικονομίας από το 1994, υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών από το 1996 έως τον Οκτώβριο του 2001 και υπουργός Εθνικής Αμυνας από τον Οκτώβριο του 2001 έως τον Μάρτιο του 2004. Ενας παντοδύναμος τσάρος, ο κυριότερος εκφραστής της ελληνικής οικονομικής πολιτικής για την ένταξη στην ΟΝΕ. Ο Γιάννος Παπαντωνίου, όπως και ο Ακης Τσοχατζόπουλος, είχαν κάποτε τον κόσμο στα πόδια τους.

Δύο από τα μεγαλύτερα αστέρια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, υπουργοί πρώτης γραμμής, δημοφιλείς, επικοινωνιακοί, λαμπεροί, ικανοί -τότε- ακόμα και για την αρχηγία του κόμματος. Μέλη της ίδιας κυβέρνησης Σημίτη, όπως ο Μαντέλης και ο Σμπώκος, που διέψευσαν με τις ιστορίες τους, προσωπικά ο καθένας και όλοι μαζί, τον πρώην πρωθυπουργό τους. Οχι, η διαφθορά δεν είναι κοινωνικό φαινόμενο, όπως είχε υποστηρίξει με εντυπωσιακή άνεση ο Κώστας Σημίτης. Εχει ονοματεπώνυμα και συγκεκριμένες ευθύνες.

Ο ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ, όπως και άλλοι εμπλεκόμενοι στο μεγάλο σκάνδαλο των εξοπλιστικών, κατηγορήθηκαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν με συγκεκριμένα κατηγορητήρια. Βρέθηκαν, σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη, ακλόνητες αποδείξεις για μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και για βλάβη του Δημοσίου πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων. Δεν καταδικάστηκαν επειδή ήταν ΠΑΣΟΚ. Ο Γιάννος Παπαντωνίου αντιμετωπίζει τώρα ένα άλλο, βαρύ κατηγορητήριο. Και προφυλακίστηκε -δεν καταδικάστηκε- με ένα συγκεκριμένο σκεπτικό, όχι επειδή ήταν ΠΑΣΟΚ. Οσο δίκιο, λοιπόν, έχει ο Γιάννος Παπαντωνίου ότι η δίωξή του είναι πολιτική και εμπίπτει στο «δόγμα Πολάκη», άλλο τόσο δίκιο έχει και ο Πολάκης, όταν λέει πως για να κερδίσουν τις εκλογές πρέπει να βάλουν και κανέναν στη φυλακή. Δηλαδή καθόλου.

ΟΜΩΣ, ΜΠΟΡΕΙ οι διώξεις να είναι δικαστικές, η εκμετάλλευση όμως των διώξεων αυτών είναι καθαρά πολιτική. Εξ ου και όλη αυτή η σπέκουλα του «παλιού συστήματος, που είναι βουτηγμένο στη διαπλοκή και τη διαφθορά», που βγαίνει και πάλι στον αφρό για να χρησιμοποιηθεί προεκλογικά με τη στοχοποίηση του ΠΑΣΟΚ. Μιας παράταξης, η οποία πλήρωσε ακριβά την ανικανότητά της να δει και να ελέγξει τι έπρατταν τα στελέχη της και άργησε πολύ να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες της απέναντι στη χώρα. Εξ ου και υπέστη ιστορική συρρίκνωση. Ισαμε εκεί όμως. Δεν είναι όλοι το ίδιο, όπως θέλει να πείσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

ΛΟΙΠΟΝ, ΕΙΝΑΙ προφανές ότι ο Παύλος Πολάκης δεν εννοούσε τον Γιάννο Παπαντωνίου όταν μιλούσε για φυλακές, άλλους έχει στο νου του. Προσδοκά σε μελλοντικές υποθέσεις μαζικών καθάρσεων, από αυτές που έχουν γνωστούς πρωταγωνιστές, που ερεθίζουν το λαϊκό αίσθημα και ταΐζουν το ένστικτο της οργής και της ισοπέδωσης. Είναι, άλλωστε, αυτό ακριβώς το επιχείρημα της πρώτης φοράς Αριστεράς, που καλλιέργησε και εκμεταλλεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για να αναρριχηθεί στην εξουσία: Το παλιό πολιτικό σύστημα είναι συλλήβδην διεφθαρμένο. Χωρίς εξαιρέσεις (εκτός από τις μετεγγραφές που έκαναν οι ίδιοι από το ΠΑΣΟΚ που τώρα καταγγέλλουν), χωρίς αμφιβολίες, χωρίς καν το τεκμήριο της αθωότητας. Κρίνουν, δικάζουν και καταδικάζουν από την καρέκλα τους, χρησιμοποιώντας, ανάλογα με την περίπτωση, την οικογενειακή ή την κομματική ευθύνη. Η περίπτωση Παπαντωνίου είναι καινούργιο βούτυρο στο μπαγιάτικο ψωμί τους…

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]