Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Σύμφωνα με την αποκαλυπτική ανάλυση του οικονομολόγου Γιώργου Στρατόπουλου στο protagon.gr, η κυβέρνηση αντί να προχωρήσει σε διαγωνισμό για την 20ετή εκμετάλλευση του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» διαπραγματευόταν απευθείας με αγοραστή για μόλις 484 εκατομμύρια ευρώ. Ευτυχώς, για τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση ανέπεμψε τη συμφωνία θεωρώντας το τίμημα σκανδαλωδώς χαμηλό και για λόγους ανταγωνισμού απαίτησε την έναρξη νέων διαπραγματεύσεων.

Δώδεκα μήνες μετά, ο ίδιος αγοραστής συμφώνησε να προσφέρει 1,1 δισ. ευρώ (1,3 δις. με τον ΦΠΑ) ύστερα από 12μηνη διαπραγμάτευση! Χάρη στην επέμβαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ε.Ε. στα ταμεία του Δημοσίου μπήκαν επιπλέον 600 εκατομμύρια ευρώ και κανείς δεν ξέρει πόσα ακόμη θα εισέπραττε το κράτος εάν η κυβέρνηση είχε αποφασίσει τη διενέργεια ανοικτού διαγωνισμού. Σημειώνεται ότι το Δημόσιο κατέχει το 55% του Διεθνούς Αεροδρομίου ενώ έχει παραχωρήσει το μάνατζμεντ μέχρι το 2026 έναντι ανταλλάγματος στον έτερο μέτοχο, που είναι ένα fund του Καναδά. Τώρα επεκτείνεται η σύμβαση μέχρι το 2046.

Οι επαναστάτες της Αριστεράς που μιλούσαν διαρκώς για ξεπουλήματα της δημόσιας περιουσίας, πήγαν να δώσουν για 20 χρόνια το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας με διαδικασίες εξπρές και κάτω από τη μισή τιμή που τελικώς έλαβε το Δημόσιο, ύστερα από την παρέμβαση κάποιων απλών τεχνοκρατών των Βρυξελλών.

Ακόμη πιο περίεργα είναι τα πράγματα στο κύκλωμα των δημοσίων έργων. Ο υπουργός υποδομών Χρήστος Σπίρτζης σχεδιάζει την επέκταση της Αττικής Οδού, η εκμετάλλευση της οποίας έχει παραχωρηθεί στον όμιλο που την κατασκεύασε. Και εδώ αρχίζουν τα «ωραία». Το Δημόσιο θέλει να αναθέσει την εκπόνηση της μελέτης για την επέκταση της Αττικής Οδού στον ίδιο κατασκευαστή. Με τον τρόπο αυτό όμως ο εργολάβος αποκτά συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων ομίλων, καθώς θα έχει διαμορφώσει τη μελέτη σύμφωνα με τα δικά του πλεονεκτήματα και θα έχει τον πρώτο λόγο εν όψει μελλοντικού διεθνούς διαγωνισμού.

Το «δέλεαρ» για το κράτος είναι, σύμφωνα με ρεπορτάζ, ότι ο συγκεκριμένος όμιλος δεν θα πάρει απευθείας χρήματα αλλά θα αμειφθεί με διετή παράταση της περιόδου εκμετάλλευσης της Αττικής Οδού (2025-2026). Ωστόσο, σύμφωνα με την ανάλυση του Γ. Στρατόπουλου, με όρους 2016 η διετής παραχώρηση του αυτοκινητοδρόμου αντιστοιχεί σε προ φόρων κέρδη 128 εκατομμυρίων και σε κέρδη μετά φόρων 88 εκατ. Το ποσό αυτό μπορεί και να είναι μεγαλύτερο, καθώς είναι πιθανή η κυκλοφοριακή κίνηση στην Αττική Οδό να είναι υψηλότερη την περίοδο 2025-2026 λόγω της ανάκαμψης της αγοράς αυτοκινήτων και της αναμενόμενης οικονομικής ανάπτυξης. Δηλαδή η αμοιβή για τη μελέτη θα ανέλθει σε 128 εκατομμύρια, ποσό που, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, είναι πολύ υψηλότερο του κόστους ανάλογων μελετών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι το 2014 ξιφουλκούσε κατά των «εργολάβων της διαπλοκής» διακηρύσσοντας ότι η εκμετάλλευση μεγάλων έργων, όπως είναι οι αυτοκινητόδρομοι και η Αττική Οδός, πρέπει να περάσει στο Δημόσιο, τώρα ως κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει «δώρο» στους συνήθεις κατασκευαστές.
Χαρακτηριστική η δήλωση του σημερινού υπουργού Γιώργου Σταθάκη τον Δεκέμβριο του 2013 για την υπόθεση της Αττικής Οδού:

«Από τα στοιχεία που διαθέτουμε έχει εκπληρωθεί η προβλεπόμενη με βάση τη σύμβαση για την κατασκευή και εκμετάλλευση του έργου από την κοινοπραξία απόδοση της επένδυσης. Η κίνηση των οχημάτων ήταν ακριβώς διπλάσια από την αρχική πρόβλεψη, με βάση την οποία έγινε η σύμβαση, οπότε η απόσβεση από τα 20 χρόνια που είχε συμφωνηθεί επιτεύχθηκε στα 10 χρόνια. Εντούτοις η σύμβαση δεν προβλέπει ρητά τι πρέπει να γίνει σε αυτή την περίπτωση. Εμείς λέμε ότι πρέπει να γίνει καταγγελία της σύμβασης ή μια νέα συμφωνία με τον παραχωρησιούχο προκειμένου τα έσοδα να πηγαίνουν υπέρ του Δημοσίου». Αυτά έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ τότε και τώρα ως κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει στον παραχωρησιούχο τα κλειδιά της μελέτης και την επέκταση της σύμβασης.

Μάλιστα υπάρχουν πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες το υπουργείο Υποδομών εξετάζει την παράταση όλων των συμβάσεων παραχώρησης των οδικών αξόνων, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής Οδού, με αντάλλαγμα την κατασκευή των επεκτάσεων χωρίς, υποτίθεται, επιβάρυνση του Δημοσίου. Απευθείας αναθέσεις δηλαδή και αν κρίνουμε από τα όσα έγιναν στην περίπτωση του Διεθνούς Αεροδρομίου με τιμήματα κάτω από τα επίπεδα της αγοράς. Εκτός εάν επέμβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Αυτές είναι δουλειές! Μία υπογραφή για παράταση σύμβασης και η «μπίζνα» ολοκληρώθηκε. Εις υγείαν των κορόιδων βέβαια.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου