Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ο Ρώσος πρόεδρος και η (τότε) υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είχαν ήδη κακή χημεία. Φαντάζεται λοιπόν κανείς πόσο ηλεκτρισμένη θα είναι μια μελλοντική συνάντησή τους με την ιδιότητα των προέδρων των χωρών τους.

Ακόμη και οι πέτρες γνωρίζουν τον αμοιβαίο «πολιτικό έρωτα» του Πούτιν με τον Ντόναλντ Τραμπ, που έλαβε τη μορφή σκανδάλου στο συνέδριο των Δημοκρατικών. Η ίδια η Χίλαρι, ως επίσημη υποψήφια πρόεδρος των ΗΠΑ, κατηγόρησε τους Ρώσους, ότι αυτοί υπέκλεψαν και έδωσαν στα Wikileaks τα 30.000 κομματικά e-mail που έσπειραν τον διχασμό στη βάση, αποκαλύπτοντας την υπονομευτική δράση του μηχανισμού κατά του Μπέρνι Σάντερς.

Το Κρεμλίνο μίλησε για «προεκλογικές ανοησίες», ενώ στις συνεντεύξεις της η Χίλαρι χρησιμοποιεί ως βασικό επιχείρημα την «ανησυχητική προθυμία του Τραμπ να ενισχύσει τον Πούτιν».

Η εχθρότητα του Ρώσου προέδρου για τη Χίλαρι φούντωσε το 2011, όταν την κατηγόρησε ως βασική υποκινήτρια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, με αφορμή τις καταγγελίες για νοθεία στις εκλογές της Δούμας. Το ποτήρι όμως ξεχείλισε τρία χρόνια αργότερα, με τα γεγονότα στην Ουκρανία. Τότε η πληθωρική Βικτόρια Νούλαντ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ (ειδική σε θέματα Ρωσίας και πρώην εκπρόσωπος της Χίλαρι), κατέβηκε απροκάλυπτα στην πλατεία Μαϊντάν, χαρίζοντας στη Μόσχα τις αποδείξεις που ζητούσε.

Οπως φημολογείται ότι δεν ξέχασε ποτέ τη… λαδιά του Μπιλ, η Χίλαρι δεν θα ξεχάσει ποτέ το στήσιμο που της επιφύλαξε ο Πούτιν στην ντάτσα του, δίκην καψωνιού. Γι’ αυτό όταν εγκατέλειψε το Στ. Ντιπάρτμεντ άφησε ένα τρισέλιδο υπόμνημα ευχή-και-κατάρα στον Ομπάμα, να μη χαλαρώσει ποτέ τα λουριά στον «πρώην κα-γκε-μπίτη». Τώρα θα αποπειραθεί να τον «συγυρίσει» αυτοπροσώπως.